Δημήτρης Τσορμπατζόγλου

Ήρθε όμως κι αυτό το καθηλωτικό 90λεπτο να επιβεβαιώσει μερικούς από τους λόγους για τους οποίους δημιουργήθηκε ένα τέτοιο κλίμα γύρω από την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου…

Χάσαμε! Ε και; Το αποτέλεσμα κρίνει ή μειώνει τη διάθεση που υπάρχει γι αυτή την ομάδα που αντιπροσωπεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο; Προοδεύει το ποδόσφαιρό μας έτσι όπως αναπτύσσεται από χαμηλά και από τις ακαδημίες που αποτελούν τη βάση και θέλω να πιστεύω ότι θα βελτιωθεί και η δική μας νοοτροπία, έτσι ώστε να ΜΗΝ κρίνουμε επιτέλους τα πάντα μέσα από το αποτέλεσμα.

Το Καραϊσκάκη γέμισε και νιώθω ότι όλοι έφυγαν γεμάτοι από ποδόσφαιρο παρά το φτωχό και άδικο 0-1 γιατί εδώ και μήνες έχει δημιουργηθεί εξαιρετική αύρα γύρω και μέσα από αυτή την ομάδα. Τίποτα δεν έγινε τυχαία. Το κατάφεραν και το κέρδισαν με την προσπάθειά και τη νοοτροπία τους.

Ο κόσμος αγαπάει αυτή την ομάδα και στήριξε με τέτοιο τρόπο γιατί βλέπει όραμα. Υπάρχει παρόν και… απίστευτο μέλλον με ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου, πολλοί από τους οποίους είναι εκεί γύρω από τα 20 τους χρόνια!

Όλοι νιώθουν ότι έχουμε ταλέντο. Υπάρχει ποδοσφαιρική παιδεία και ποιότητα στην ομάδα μας, σε τέτοιο βαθμό ώστε εμείς απέξω να μην ξέρουμε ποιος υπερέχει και μπορεί κάθε φορά να ανταποκριθεί καλύτερα. Χθες προέκυψε γκρίνια για την επιλογή Ιωαννίδη αντί Παυλίδη! (Θυμίζω το δόγμα μου, ότι… εννοείται πώς ο προπονητής ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ ξέρει περισσότερα, γιατί εκτός όλων των άλλων έχει μπροστά του και εκατοντάδες δεδομένα περισσότερα ώστε να αποφασίσει).

Ο Γιοβάνοβιτς εξάλλου, οι ποδοσφαιρικές του αρχές, το στυλ του και όλη του η φιλοσοφία και παρουσία για το παιχνίδι, είναι ένας ακόμη λόγος που ο Έλληνας φίλαθλος αγαπάει τόσο πολύ αυτή την ομάδα.

Ο Καρέτσας! Ήταν και θα είναι λόγος να πας στο γήπεδο. Και αυτός! Δεν υπάρχει… Είναι 17 ετών και είδατε πώς ΟΛΗ η ομάδα τον έψαχνε συνεχώς για να του «ακουμπήσει» την μπάλα. Είναι τυχαίο; Κάτι κάνει και τους αναγκάζει σε τέτοια επιλογή. Τον είδα πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2024 σε ένα φιλικό του ΠΑΟΚ στην Ολλανδία και γινόταν ακριβώς το ίδιο με τους συμπαίκτες του στη Γκενκ! Τον έψαχναν παντού για να πάρει εκείνος απόφαση στην επίθεση!

Μαζί του ο Κωνσταντέλιας! Ο Ιωαννίδης! Ο Παυλίδης! Ο Τζόλης! Ο Τσιμίκας! Ο Ζαφείρης! Ο Κουλιεράκης! Ο Κωστούλας φυσικά! Ο Τζολάκης ή ο Βλαχοδήμος! Τι να λέμε…

Όλα τα παραπάνω (και ο Καρέτσας φυσικά) πιστώνονται στην Ομοσπονδία που με τον Γκαγκάτση στην προεδρία έδειξε από την πρώτη μέρα και την επιλογή προπονητή, μέχρι και πρόσφατα με το αθλητικό κέντρο, ότι υπάρχει πλάνο και η Εθνική είναι πάνω από όλα και όλους.

Χθες είχαμε τρομερή διάθεση, αλλά μία βιασύνη στην τελική προσπάθεια. Στο πρώτο φθάναμε μέχρι 20 μέτρα από το τέρμα, στο δεύτερο εκτελέσαμε πάάρα πολλές φορές από τα οκτώ-δέκα-15 μέτρα, αλλά μόνο μία μέσα στην εστία. Λίγα εκατοστά μας στέρησαν δύο πέναλτι, ένα δοκάρι με τον Τζόλη, ενώ και το πέναλτι εναντίον μας ήταν αστείο. Ήταν 21 τελικές και μόνο μία εντός εστίας! Τα φορ μας δεν βγήκαν στην τελική προσπάθεια, οι Σκοτσέζοι κλείστηκαν πάρα πολύ, μας έδωσαν τις πλαγιοκοπήσεις και τα γεμίσματα, αλλά στην έδρα τους θα αφήσουν πιο πολλούς χώρους και εκεί θα βρούμε και τις πιο γρήγορες μεταβάσεις.

Θα τα πούμε εκεί και… ό τι γίνει. Ο δικός μας στόχος είναι να γεμίζει πάντα το γήπεδο και αφού σκληραγωγηθούμε στα δύσκολα να τα δώσουμε όλα για το μουντιάλ. Έχουμε ομαδάρα και θα φανεί ακόμη περισσότερο…