Η υπόθεση της σύγχρονης Μήδειας έχει παγώσει το Πανελλήνιο. Οι αθώες ψυχές που έστελναν μέχρι τέλους μηνύματα για βοήθεια μπήκαν στις καρδιές μας και όλοι προσευχόμαστε για ανάπαυση σε ένα άλλο κόσμο που η Ψυχή δεν νοσεί διότι σε αυτό το κόσμο, η Ψυχή έχει λάβει το μεγαλύτερο χτύπημα
Οι εκδηλώσεις βίας αποτελούν συχνό φαινόμενο τους τελευταίους μήνες με πρωταγωνιστή κυρίως τη γυναίκα
Η καραντίνα, ο περιορισμός της κυκλοφορίας και η στέρηση καθημερινών απολαύσεων που λειτουργούν για τους περισσότερους ανθρώπους ως αποφορτιστές του άγχους και της πίεσης έχουν επιφέρει το ξεκίνημα μιας νέας πανδημίας που πλήττει όλο το πλανήτη και σκορπά θάνατο, ψυχικό και σωματικό. Τα αυστηρά μέτρα περιορισμού σε συνδυασμό με τις προηγμένες φαρμακευτικές αγωγές και τον εμβολιασμό γεννούν ελπίδες για τον περιορισμό της μόλυνσης του Covid-19. Το ξεκίνημα όμως της νέας πανδημίας που συνδέεται με την έξαρση βίας σε όλα τα ηλικιακά επίπεδα και όλες τις χώρες του κόσμου μουδιάζουν τους επιστήμονες και προειδοποιούν ότι αυτή η ‘λοίμωξη της ψυχής’ δεν θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί εύκολα.
Με εκατομμύρια θεατές παγκοσμίως, η ζωντανή ροή είναι ένα νέο κοινωνικό μέσο που προσφέρει απόλαυση και κοινωνική αλληλεπίδραση σε μια γενιά ατόμων που ζουν μέσα από τις οθόνες των κινητών και ηλεκτρονικών υπολογιστών τους.
Οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία μπορεί να επηρεάσουν την υγεία, την ασφάλεια και την ευημερία τόσο του ίδιου του ατόμου προκαλώντας για παράδειγμα, ανασφάλεια, σύγχυση, συναισθηματική απομόνωση και στίγμα όσο και της κοινωνίας ευρύτερα λόγω οικονομικής απώλειας, αναστολή εργασίας και σχολείων, ανεπαρκείς πόροι για ιατρική ανταπόκριση και ανεπαρκής κατανομή των αναγκών.
Την τελευταία δεκαετία παρατηρείται ένα έντονο φαινόμενο που παραπέμπει σε σκοταδισμό και μεσαίωνα. Άνθρωποι από όλα τα ηλικιακά γκρουπ με κοινό παρονομαστή τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και την ανάγκη της άμεσης ικανοποίησης των παράλογων ενορμήσεων τους καταφεύγουν στους σύγχρονους ψευτο-προφήτες που υπόσχονται λύση σε όλα τους τα προβλήματα.
Τα σχολεία άνοιξαν και τα παιδιά πήραν τη τσάντα τους, τα όνειρα τους και πήγαν σχολείο. Μόνο που μαζί τους πήραν και τις μάσκες τους. Έκλεισαν το στόμα τους με ένα πανί και άφησαν δυο τρομαγμένα μάτια να αντικατοπτρίζουν τη φρίκη που ζούμε τους τελευταίους 8 μήνες.
Το 2020 είναι η χρονιά που θα αποτελέσει το μεγαλύτερο σχολείο για όλη την ανθρωπότητα. Ο Covid-19 μας ανάγκασε να έρθουμε αντιμέτωποι με τον μεγαλύτερο φόβο του Ανθρώπου: Tο φόβο θανάτου. Οι ψυχικά δυνατοί άνθρωποι κατάφεραν να κάνουν άμυνες και να σταθούν απέναντι στην απειλή με σύνεση και ψυχραιμία. Άλλοι πάλι κατέρρευσαν και διαλύθηκαν.
Τις τελευταίες δεκαετίες τα κρούσματα εκδίκησης έχουν αυξηθεί σημαντικά. Σε κάποιες περιπτώσεις η εκδίκηση επιφέρει ηθική βλάβη και σε κάποιες άλλες συνοδεύεται με σωματική ή υλική βλάβη. Η ιστορία έχει δείξει ότι η εκδίκηση είναι μέρος της ανθρώπινης συμπεριφοράς και συναντάται τόσο στη λογοτεχνία όσο και τις ελληνικές τραγωδίες με πιο γνωστή τον Άμλετ του Σαίξπηρ.
Τους τελευταίους μήνες ο Άνθρωπος βιώνει τον απόλυτο ευνουχισμό. Μέσα σε ένα καθεστώς φόβου και ανασφάλειας καλείται να αντιμετωπίσει τη στέρηση αρκετών απολαύσεων που θεωρούσε δεδομένες στην καθημερινότητα του.
Τα βιντεοπαιχνίδια είναι μια από τις πιο δημοφιλείς και συχνά απολαυστικές μορφές ψυχαγωγίας της εποχής μας τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες.
Τις τελευταίες δεκαετίες τα ποσοστά παραμέλησης ή/και κακοποίησης παιδιών από τους γονείς τους αυξάνεται συνεχώς. Γονείς που έδειραν τα παιδιά τους μέχρι θανάτου, γονείς που παραμέλησαν τα παιδιά τους με συνέπεια την έκθεση τους σε μεγάλο κίνδυνο ή θάνατο, γονείς που πέταξαν τα παιδιά τους σε σκουπίδια, γονείς που επέτρεψαν την κακοποίηση των παιδιών τους από τρίτους είναι λίγα από τα εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρος αθώων ψυχών.
Η Guardian φέρνει στο φως παιδικές ζωγραφιές παιδιών στη Μόρια και αποκαλύπτει το έγκλημα που συντελείται σε βάρος αθώων παιδιών που αναγκάζονται να βιώσουν αποτρόπαια συναισθήματα φόβου, απόγνωσης, αβεβαιότητας και εγκατάλειψης. Θυελλώδεις θάλασσες, άμορφα σώματα παιδιών που παλεύουν με τα κύματα, αεροπλάνα που ρίχνουν βόμβες σε σπίτια και ανθρώπους και μάτια που στάζουν αίμα είναι μερικά από τα βιώματα των παιδιών που μας καταθέτουν τη φρίκη που έχουν ζήσει μέσα από τις ζωγραφιές τους.
Σε μια εποχή αναζήτησης ρόλων, προτύπων και αξιών, αρκετοί άνθρωποι έχουν επιλέξει το δρόμο της ‘παντοδυναμίας’ για να αντέξουν την κακή σχέση που έχουν με τον εαυτό τους.
Από τις πρώτες ημέρες της ζωής του βρέφους, το βλέμμα αποτελεί τον κύριο τρόπο αλληλεπίδρασης του με το περιβάλλον. Η επαφή "βλέμμα με βλέμμα" ξεκινά τη στιγμή που η μητέρα κοιτά το μωρό της για πρώτη φορά και η ποιότητα της ανταλλαγής των βλεμμάτων που θα ακολουθήσουν εκείνη τη περίοδο είναι καθοριστική της σχέσης που θα αναπτύξουν
