Δρ Θεοδώρα Παπαδοπούλου Χαμουζά

Με εργαλεία, τα φλιτζάνια του καφέ, τα χαρτιά μιας τράπουλας και τις ‘χαρισματικές’ διορατικές τους ικανότητες, προσελκύουν τα θύματα τους που είναι διατεθειμένα να πληρώσουν όσο χρειαστεί προκειμένου να πετύχουν αβίαστα το στόχο τους. Ο στόχος συνήθως είναι η προσέλκυση και η κατάκτηση ενός ανθρώπου, η απόκτηση μιας ‘καλής’ θέσης εργασίας, ή η ηθική, συναισθηματική ή σωματική βλάβη ενός άλλου ανθρώπου που έτυχε να στοχοποιηθεί.Οι ηθικοί φραγμοί καταρρίπτονται, το μορφωτικό επίπεδο αδυνατεί να αποτελέσει ένα ισχυρό αντίποδα στην ολίσθηση του ανθρώπου στη παράνοια και η λογική εξαφανίζεται όταν το θύμα συνδεθεί με το ψευτο-σωτήρα. Παραδίδει τη ζωή του στα χέρια ενός σύγχρονου ‘μάγου’ που θα κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει τις παράλογες και νοσηρές ορέξεις του πελάτη του. Με στόχο την κατάκτηση ή την τιμωρία ενός ανθρώπου σχεδιάζεται η πορεία που σηματοδοτεί τη ψυχική καταστροφή του ίδιου του ανθρώπου που συμπράττει με τον απατεώνα μάγο.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα! Η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου καταρρίπτεται και άνθρωποι που πολλές φορές έχουν και υψηλό μορφωτικό επίπεδοδεν διστάζουν να κάνουν τα πάντα προκειμένου να κατακτηθεί ακόμα και ο πιο δύσκολος στόχος. Ο μάγος δίνει τις οδηγίες και ο πελάτης εκτελεί με πλήρη υποταγή.Το μόνο που θέλει είναι να τον επιθυμήσει το θύμα με ένα ‘μαγικό τρόπο’. Δεν τον ενοχλεί το γεγονός ότι ο άλλος άνθρωπος δεν θα τον επιθυμούσε ποτέ με τη θέληση του. Ο Άνθρωπος μετατρέπεται σε άψυχο αντικείμενο του πόθου . Ένα αντικείμενο που δεν χρειάζεται να συναινέσει για να κατακτηθεί. Η ολίσθηση δεν είναι μόνο οικονομική και ηθική. Είναι κυρίως πνευματική.

Ο δρόμος της παράνοιας είναι εθιστικός και επανατροφοδοτείται συνεχώς με ψευδείς υποσχέσεις και υποθετικά εμπόδια που ο μάγος πρέπει να παλέψει να τα υπερπηδήσει για χάρη του πελάτη του. Και φυσικά όλα αυτά με το αζημίωτο. Ακόμα και όταν όλα φωνάζουν ότι είναι απάτη, ο εθισμένος πελάτης δεν παραιτείται. Συνεχίζει να επισκέπτεται τον μάγο, αυξάνει την αμοιβή και επιζητά την πλήρη καταστροφή του στοχοποιημένου θύματος. Τα κανάλια της εκδίκησης είναι αρκετά ευαίσθητα και ενεργοποιούνται πολύ εύκολα. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούργιο. Το 1982, ο DannyJorgensen, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, επισήμανε ότι οι άνθρωποι επισκέπτονται χαρτορίχτρες και αυτοαποκαλούμενους ‘διορατιστές’ προκειμένου να αποκτήσουν προσωπική δύναμη ή επιτυχία σε κάποια πτυχή της ζωής τους. Η βασική τους πεποίθηση είναι ότι δεν μπορούν να ορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους και για αυτό το παραδίδουν στα χέρια ‘έμπειρων’ μάγων που βλέπουν τι θα συμβεί και τους συμβουλεύουν ανάλογα.

Δεκατρία χρόνια αργότερα, το 1995, ο KenFeingold προσέφερε μια διαφορετική εξήγηση γιατί οι άνθρωποι τρέχουν σε μάντισσες. Δήλωσε ότι οι άνθρωποι θέλουν να γνωρίζουν τις ενέργειες των άλλων ανθρώπων και να επιλύουν τις δικές τους συγκρούσεις σχετικά με τις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν . Η μαντεία φαίνεται να έχει προκύψει από τον μεγαλύτερο φόβο του κάθε ανθρώπου. Τον φόβο θανάτου. Γνωρίζοντας ότι ο χρόνος ζωής είναι περιορισμένος, οι άνθρωποι ελκύονται από την ιδέα της εύρεσης ενός τρόπου που θα ικανοποιήσει άμεσα και χωρίς κόπο τις επιθυμίες τους. Ο φόβος θανάτου σε συνδυασμό με ένα χαμηλό έως ανύπαρκτο αξιακό σύστημα αποτελεί το καλύτερο κοκτέιλ που τους ωθεί στη παράνοια.

Σε μια εποχή που αρκετοί άνθρωποι φοβούνται να εκφράσουν ανοιχτά τη πίστη τους στο Θεό για να μην θεωρηθούν οπισθοδρομικοί και ψυχικά άρρωστοι, συναντάμε πληθώρα ανθρώπων που τρέχουν σε χαρτορίχτρες και μάγους για να βρούν λύση στα προβλήματα και στις νοσηρές τους επιθυμίες. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά που εξηγεί γιατί ο σύγχρονος Άνθρωπος εκλύεται από πρωτογονικές και σκοτεινές πρακτικές. Η πίστη στο Θεό δεν είναι ασύδοτη. Παρόλο που βασική αξία στο Χριστιανισμό είναι ο σεβασμός της αυτόβουλης θέλησης του κάθε ανθρώπου, υπάρχουν όρια και κανόνες. Η πίστη στις σκοτεινές δυνάμεις που πουλούν οι ψευτο-απατεώνες μάγοι διακατέχονται από την ασυδοσία. Δεν υπάρχει κανένα όριο, κανένας ηθικός φραγμός και κανένας πνευματικός κανόνας που θα μπορέσει να σταματήσει το μάγο και τον συνένοχο πελάτη του από την κατάκτηση του νοσηρού στόχου που έχουν θέσει. Ο σύγχρονος άνθρωπος μέσα στην ψευδαισθητική του παντοδυναμία αδυνατεί να οριοθετηθεί. Η ασυδοσία, παρόλο που οδηγεί στην καταστροφή προσφέρει μια πλασματική ηδονή που δύσκολα μπορεί κάποιος να αντισταθεί.

Ο Άνθρωπος όμως πλάστηκε καθ’ εικόνα και ομοίωση με τον ίδιο τον Θεό. Αυτό σημαίνει ότι η φύση του είναι το Φως και όχι το Σκοτάδι.

Η ανασφάλεια, η έλλειψη αξιών και η απομάκρυνση από τη πνευματική ζωή καθιστά τον άνθρωπο ευάλωτο σε κάθε επιτήδειο που πουλά εύκολες λύσεις με στόχο την οικονομική και ηθική εξαθλίωση του πελάτη-θύματος.

Η παντοδυναμία που απεγνωσμένα ζητά ο σύγχρονος άνθρωπος για να επιβεβαιώσει την ύπαρξη του, του στερεί την απόλαυση της ταπείνωσης και της συγχώρεσης που λυτρώνει τον Άνθρωπο. Η ταπείνωση είναι η παραδοχή της ελλειμματικής μας φύσης που οδηγεί στην αναζήτηση του καλού που θα μας ανυψώσει και θα δώσει νόημα στη ζωή μας. Η συγχώρεση λυτρώνει τον Άνθρωπο από την εκδίκηση που καταστρέφει κυρίως αυτόν που την θρέφει στη ψυχή του.

Αντί λοιπόν να θυματοποιείται και να εξευτελίζεται ο Άνθρωπος στα χέρια αδίστακτων σύγχρονων εγκληματιών, θα πρέπει να έρθει σε επαφή με την πραγματική του Φύση. Αυτή που συνεχώς αναζητά το Καλό, το Ανώτερο και το Θείο. Αυτή που τον εξυψώνει πραγματικά, μόνιμα και του παρέχει το υψηλότερο αγαθό: Tην ψυχική γαλήνη και ευτυχία.