Εύα Παυλάτου

Τα νέα παιδιά που χάθηκαν, η νεαρή μητέρα, ο πατέρας μαζί με τον γιο του, είναι όλοι τους δικοί μας άνθρωποι. Από κάθε μέρος της χώρας, από τα νησιά του Ιονίου μέχρι τα νησιά του Αιγαίου οι Έλληνες πενθούν, ξεσηκώνονται, ενημερώνουν για κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας μέσω των social media.

Χάσατε τα παιδιά σας, τη μάνα σας, τον αδελφό σας, την αδελφή σας, πήρατε ή θα πάρετε τους δικούς σας ανθρώπους μέσα σε σφραγισμένα «κουτιά» που δεν θα ανοίξετε. Κάποιοι περιμένετε ακόμα με αγωνία, με μια φωτογραφία στο χέρι ένα νέο για τον συγγενή, τον γιο ή την κόρη που αγνοείται. Δεν είστε μόνοι.

Όλοι οι Έλληνες είμαστε στο πλευρό σας, σας καταλαβαίνουμε, πονάμε μαζί σας, έχουμε θυμό και οργή. Πώς εν έτει 2023 ένα κράτος δεν μπορεί να εγγυηθεί στους πολίτες του την ασφάλεια ενός απλού ταξιδιού με τρένο. Τόσες κυβερνήσεις, υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, κανείς δεν φρόντισε να λειτουργεί η τηλεδιοίκηση στους ελληνικούς σιδηροδρόμους.

Οι ειδικοί τονίζουν πως αν υπήρχε το αυτόματο σύστημα θα ειδοποιούσε τους μηχανοδηγούς των δύο τρένων να αλλάξουν πορεία.

Οι διακοπές κάποιων ανθρώπων για το τριήμερο της Αποκριάς κατέληξαν σε ανείπωτη τραγωδία. Υπάρχουν ακόμα γονείς που δεν έχουν κανένα νέο για το παιδί τους. Δεν γνωρίζουν αν το παιδί τους είναι ανάμεσα στους νεκρούς ή στους αγνοούμενους.

Κάποιοι επισκέφθηκαν το σημείο του δυστυχήματος για να αναζητήσουν ανάμεσα στα αποκαΐδια τα υπάρχοντα των δικών τους ανθρώπων, μια ελπίδα, ένα σημάδι ζωής ή θανάτου... Όσο για τον σταθμάρχη, η σύλληψή του δεν είναι πανάκεια, κανείς δεν έχει πειστεί πως είναι ο μόνος και αποκλειστικός υπεύθυνος για την εθνική τραγωδία. Ας μη γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος.

Ακούω πως παλιά ήταν στην διακίνηση εμπορευμάτων του ΟΣΕ, πως μόλις τις τελευταίες πέντε μέρες πριν το δυστύχημα ήταν στο σταθμό της Λάρισας. Ποιος, όμως, του έδωσε να κρατά στα χέρια του χιλιάδες ζωές; Δεν υπάρχει διοίκηση που ασκεί έλεγχο, αφού ήταν άπειρος δεν θα έπρεπε να βρίσκεται υπό την εποπτεία ενός πιο έμπειρου συναδέλφου του και μάλιστα, σε μια γραμμή με τόσο μεγάλη κίνηση;

Φταίει αυτός που δεν «γύρισε» το κλειδί λένε κάποιοι... Η διοίκηση δεν φέρει ευθύνη; «Χρόνια φωνάζουμε για αυτή την έρημη την τηλεδιοίκηση», δήλωσε μετά το δυστύχημα συνταξιούχος εκπαιδευτής μηχανοδηγών. Ας ελπίσουμε η τριμελής επιτροπή για την διερεύνηση των αιτιών της τραγωδίας να δώσει απαντήσεις σύντομα. Απαντήσεις που περιμένουν όλοι οι Έλληνες.

Ο πόνος εκείνων που έχασαν τους ανθρώπους τους δεν θα μετριαστεί, δεν θα ξεχάσουν ποτέ, μια καρέκλα στο τραπέζι θα είναι για πάντα άδεια, το χαμόγελο θα λείπει, τα βήματα θα αποζητιούνται, το τηλέφωνο δεν θα χτυπά... Όλοι οι Έλληνες είμαστε μαζί σας, δεν είστε μόνοι. Και όλοι απαιτούμε αυτό που μας αξίζει, να ταξιδεύουμε εμείς και τα παιδιά μας με ασφάλεια. Προς το παρόν, στην Ελλάδα πολλά από τα αυτονόητα παραμένουν ζητούμενα...