Φώφη Γιωτάκη

Οι σχετικές …ασκήσεις θάρρους και αισιοδοξίας επαναλαμβάνονται τους τελευταίους μήνες από τα ευάλωτα και μεσαία νοικοκυριά και κυρίως από εκείνα που δεν κατάφεραν μέσα στα χρόνια της πολυετούς κρίσης και της πανδημίας να πετάξουν από πάνω τους τις απαισιόδοξες προβλέψεις για το μέλλον των παιδιών τους. Γονείς παλεύουν με την δύστροπη καθημερινότητα και νέα παιδιά αμφιβάλλουν για την εξέλιξη της ζωής που ονειρεύτηκαν για ένα μεταπτυχιακό, για μια δουλειά για ένα σπιτικό με προσεγγίσιμο νοίκι. Για μια ευκαιρία, χωρίς νέους φόρους.

Τα νέα μέτρα για την ενεργειακή ακρίβεια είναι θέμα ωρών και θα συμβάλουν με θετικό τρόπο στον αγώνα του καθενός και της καθεμιάς, εφόσον δίνουν τις αναγκαίες ανάσες και αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για την υπέρβαση των δυσκολιών που διόγκωσε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Ναι στα μέτρα και στην εθνική συνεννόηση για μια στρατηγική στο ίδιο πεδίο, που δεν θα χρειάζεται «και άλλα έκτακτα μέτρα», μέσα στους επόμενους μήνες και χρόνια. Η κυβέρνηση έχει έτοιμο το πλάνο, που σύμφωνα με την αντιπολίτευση καθυστέρησε να αποφασίσει, επιλέγοντας να κλείνει κάθε φορά τα αυτιά της στις προτάσεις της. Για παράδειγμα το Κίνημα Αλλαγής επιμένει και γι’ αυτό καταθέτει πρόταση νόμου για την επιβολή πλαφόν στη λιανική τιμή ενέργειας, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για μια λύση συμβατή με την εργαλειοθήκη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δίνει άμεσα απάντηση στο πρόβλημα νοικοκυριών και επιχειρήσεων με τους υπέρογκους λογαριασμούς.

Υπάρχουν και μπορεί να υπάρξουν και άλλες προτάσεις που πρέπει να συζητούνται, εντός και εκτός βουλής, χωρίς να απορρίπτονται ή να καθυστερούν να βγουν από το συρτάρι των αρμοδίων. Χρειάζονται έλεγχοι, ουσιαστικοί και συστηματικοί, για την αναχαίτιση της κερδοσκοπίας και ανοιχτές κεραίες σε κάθε σήμα αγωνίας των πολιτών.

Ήταν αναμενόμενη και αυτονόητη η δέσμευση του πρωθυπουργού ότι, ανεξαρτήτως του τι θα πράξει η Ευρώπη, η κυβέρνηση ετοιμάζει εθνικό σχέδιο και την εφαρμογή του. Και ήταν προφανώς επιβεβλημένη η εξάντληση όλου του φάσματος των δυνατοτήτων που δίνει ο προϋπολογισμός για να στηριχθούν με δίκαιο τρόπο όλοι οι πολίτες.

Ωστόσο ήταν και είναι επιβεβλημένη η «διαρκής» προσπάθεια από την ελληνική πλευρά, όπως και από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες (της ιβηρικής χερσονήσου και της Ιταλίας που πρωτοστάτησαν), ώστε στη Σύνοδο Κορυφής στις 29 Μάη να ληφθούν γενναίες αποφάσεις για μια κοινή ευρωπαϊκή λύση. Ο Χάρτης που συμφώνησε και άπλωσε συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση προς όφελος των χωρών και των πολιτών της στην πανδημία, πρέπει να ανοίξει ξανά και με τον ίδιο τρόπο, με κοινά βήματα.

Πολύ απλά: αν τα μέτρα που ανακοινώνει η κυβέρνηση δεν υιοθετηθούν από τη Σύνοδο Κορυφής και η κάθε χώρα μείνει μόνη της (με το δικό της προϋπολογισμό και το δικό της δημοσιονομικό πλαίσιο) να αντιμετωπίσει τους φουσκωμένους λογαριασμούς και γενικώς την ακρίβεια, τότε υπάρχει ο φόβος ότι σύντομα θα καταλήξουν σε νέους φόρους. Έτσι δεν είναι;