Φώφη Γιωτάκη

Τότε εμφάνισαν σημαντική άνοδο στα γκάλοπ, που συνέπεσε με την αναβάθμισή τους στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης λόγω τν διασπάσεων και των αποχωρήσεων βουλευτών από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και σήμερα τι; Ελάχιστους μήνες μετά, το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει στο κλίμα εσωστρέφειας και στην πραγματικότητα διολισθαίνει – παρά τα θετικά προγραμματικά βήματα- σε κάποιες κινήσεις προς επίδειξη πυγμής της ηγεσίας προς τους «αντιφρονούντες». Η πρώην υπουργός και ευρωβουλευτής, Κατερίνα Μπατζελή θα «δικαστεί» με την κατηγορία περί προσβολής και μομφής στο πρόσωπο του προέδρου τη Μεγάλη Τρίτη, την ημέρα που από τους ναούς ακούγεται το τροπάριο της Κασσιανής και οι περισσότεροι ετοιμάζονται να κλείσουν άρον- άρον τις εκκρεμότητες για να επικεντρωθούν στη μίνι απόδραση του Πάσχα. Αν η ηγεσία ήθελε να κλείσει το θέμα και να επικεντρωθεί στα μείζονα που φαίνεται έτσι κι αλλιώς ότι ταλανίζουν τους «πιστούς» στο ΠΑΣΟΚ, τότε θα είχε ληφθεί από τη χθεσινή πρώτη συνεδρίαση η (όποια) απόφαση για την κυρία Μπατζελή. Αυτό δεν συνέβη. Συνέβη όμως κάτι άλλο.

Στη χθεσινή μέτρηση της Marc που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο του ANT1, καθαρά δεύτερη δύναμη είναι η Πλεύση Ελευθερίας με 16,2 στην εκτίμηση ψήφου, ενώ το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει την δημοσκοπική πτώση (βρίσκεται στο 13,3%) και ο Νίκος Ανδρουλάκης πέφτει στην τέταρτη θέση για την πρωθυπουργία, πίσω και από τον Κυριάκο Βελόπουλο. Δεν είναι το πρώτο γκάλοπ που εμφανίζει δημοσκοπική πτώση του ΠΑΣΟΚ και άλλα ευρήματα που κάθε άλλο παρά μπορεί να προκαλέσουν ικανοποίηση και αισιοδοξία ετούτη τη στιγμή στα μέλη του. Είναι στραβός ο γιαλός; Ή στραβά αρμενίζουν; Η απάντηση είναι προφανής, ειδικά για όσους θέλουν να βλέπουν το ποτήρι και την τρικυμία στο νερό, όπως ακριβώς είναι.

Τι είπε η κυρία Μπατζελή και αιφνιδίασε αρνητικά τη Χαριλάου Τρικούπη με αποτέλεσμα ο πρόεδρος να το εκλάβει ως προσβολή και μομφή στο πρόσωπό του, κάτι που περιγράφει στο «κατηγορητήριο» ο στενός του συνεργάτης και Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Σπυρόπουλος; «Για την τελευταία ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, προσωπικά θεωρώ ότι είναι τοξική και λανθασμένη δήλωση.

Όπως τοξικό είναι ότι ο κ. Παππάς είπε για τον κ. Ανδρουλάκη ότι τον τραβάει κάποιος από το δεξί του πέτο. Το ΠΑΣΟΚ ως ένα κόμμα θεσμικό, ουσιαστικό, δεν μπορεί να κατρακυλάει σε τοξικότητα τύπου 13-0. Αποφάσισε η δικαιοσύνη, αυτή είναι, κλείσαμε. Και να ακολουθούμε το «λαγκάζ» της Νέας Δημοκρατίας επιβεβαιώνει ότι σε τραβάει από το δεξί πέτο κάποιος», είχε πει την περασμένη Πέμπτη στον Blue Sky σχολιάζοντας, όπως υποστηρίζει, το ύφος και τον τόνο των ανακοινώσεων του ΠΑΣΟΚ καθώς και τον χαρτοπόλεμο με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η αντίδραση από τη Χαριλάου Τρικούπη ήρθε δύο ημέρες μετά, η συνεδρίαση του Πειθαρχικού κλείστηκε σχετικά γρήγορα αλλά η ταμπακιέρα των αποφάσεων θα ανοίξει τη Μεγάλη Τρίτη.

Το ζήτημα, όπως είπε και η κυρία Διαμαντοπούλου δεν είναι η κυρία Μπατζελή, εννοώντας προφανώς ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το κόμμα της είναι άλλο κι ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να δώσει την αίσθηση ότι, όπως λένε άλλα στελέχη, «τα παιδία παίζει». Ο χρόνος μετράει αντίστροφα, αφού όλοι στο πολιτικό σκηνικό μπαίνουν κάθε μέρα που περνά σε μια οιονεί προεκλογική περίοδο. Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να επαναλαμβάνει ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, δηλαδή την άνοιξη του 2027, αλλά το κλίμα που διαμορφώνεται – με το αίτημα των παροχών να το βάζουν στο τραπέζι οι υπουργοί του- δείχνει τη ροή των πραγμάτων και ως εκ τούτου το «συναγερμό» που θα έπρεπε να έχει ήδη χτυπήσει στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το ΠΑΣΟΚ έχει ελάχιστο χρόνο για να αποδείξει ότι μπορεί να απευθυνθεί στα ακροατήρια που σταθμεύουν στη γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων, που γεμίζει είτε από απογοητευμένους ψηφοφόρους της ΝΔ κεντρώας προέλευσης, είτε από δυσαρεστημένους κεντροαριστερούς. Η «κατάληψη» της δεύτερης θέσης από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και η εκρηκτική άνοδος της Πλεύσης Ελευθερίας όσο χαρακτηρίζεται συγκυριακή από το ΠΑΣΟΚ, απλώς δίνει χρόνο στο κόμμα της να μετατρέψει το προφίλ διαμαρτυρίας σε θέσεις που προσελκύουν γρηγορότερα και ευκολότερα τα αμφιταλαντευόμενα κοινά. Το ΠΑΣΟΚ ακόμη και στα χρόνια της κρίσης παρέμεινε ένα κόμμα που δεν λαΐκισε, αλλά παρέμεινε στο δύσκολο δρόμο προτείνοντας λύσεις στα προβλήματα των πολιτών, ακόμη και όταν δεν «ακουγόταν», κάτι που φαινόταν στα μονοψήφια ποσοστά του. Και τώρα πλέει στη συνθήκη της λογικής που υπενθύμισε πέρσι στις 3 του Σεπτέμβρη ένας από τους πρώην πρωθυπουργούς του, ότι «οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες».