Φοίβη Παρασκευά

Είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα. Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα, προστέθηκε και η έβδομη εβδομάδα.

Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι χριστιανική χρονική περίοδος νηστείας. Είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή των Ορθοδόξων Χριστιανών, μοιάζει πολύ με τη Lent της Δυτικής Χριστιανοσύνης. Υπάρχουν κάποιες διαφορές στον υπολογισμό της σαρακοστής (πέραν του υπολογισμού της ημέρας του Πάσχα) και το πώς αυτή ασκείται τόσο λειτουργικά στη δημόσια λατρεία της εκκλησίας όσο και ατομικά.

Το μήνα Μάρτιο τρώμε Σαρακοστιανά, δηλαδή την πατροπαράδοτη λαγάνα, ελιές, χαλβά, ψαρικά, και αποφεύγουμε όσο γίνεται το κρέας. Κάνουμε ενδοσκόπηση και τοποθετούμαστε απέναντι στον εαυτόν μας και τους άλλους. Με άλλα λόγια κάνουμε τον απολογισμό μας σε ότι αφορά στην πνευματική μας κατάσταση και στην εκκλησία. Σε τί Θεό πιστεύουμε, δηλαδή. Σε ποιο δόγμα και με τι πιστεύω.

Ο χαρταετός που ρίχνουμε μικροί και μεγάλοι συμβολίζει την ανύψωση του ανθρώπου προς τον Θεό. Την ένωση με το θείο. Από κει και πέρα εναπόκειται στον καθέναν από μας τι άνθρωπος θέλει να είναι ή να γίνει.

Τα έθιμα πάντα υπέροχα και διδακτικά κρύβουν συμβολισμούς και άυλους θησαυρούς.
Για παράδειγμα τα μικρά βραχιολάκια που φορούν τα κορίτσια, τα λεγόμενα μαρτάκια έχουν κι αυτά την ιστορία τους αφού προέρχονται ως έθιμα από τα Ελευσίνια μυστήρια της Αρχαίας Ελλάδας. ¨Η πάλι, φοριούνται παραδοσιακά για την προστασία από τον ήλιο.

Η νηστεία για σαράντα μέρες μας προετοιμάζει για την μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης. `Αλλοι την τηρούν και άλλοι πάλι, όχι. `Όμως σε κάθε σπίτι όλοι αντιλαμβάνονται την αξία της. Οι λόγοι δεν είναι ακριβώς τυχαίοι. Οι πιο παλιοί, δηλαδή οι παππούδες και οι γιαγιάδες τα τηρούσαν με ευλάβεια. Σήμερα είναι σχεδόν αμαρτία να το παίζει κανείς υπεράνω αυτών των αξιών. `Οσο μοντέρνοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε, άλλο τόσο αποτελούμε ακόμη ένα έθνος με γερούς συνδέσμους με το παρελθόν.

Και αυτές οι μικρές καθημερινές λεπτομέρειες δίνουν αξία και νόημα στην ζωή μας. Δίνουν το χρώμα και σηματοδοτούν τη σχέση μας με το παρελθόν , το παρόν και το μέλλον μας, εμάς και των παιδιών μας. `Ολοι από κάπου ερχόμαστε και κάπου πάμε. Το να αποφεύγεις τις αξίες αυτές το μόνο που κάνουμε είναι να πληγώνουμε τον εαυτόν μας σε μία κατάσταση μη αποδοχής του παρελθόντος.

Συμφιλίωση με το παρελθόν σημαίνει ένα πιο υγιές μέλλον και μία πιο ισορροπημένη κατάσταση με τους γύρω μας. Σημαίνει τοποθέτηση με τα πράγματα και τα γεγονότα, την Ιστορία, τις αξίες και τα πιστεύω μας.

Καλή Σαρακοστή λοιπόν, αφού κάθε έθιμο έχει την σημασία του και τον λόγο ύπαρξής του, αφού είναι το αποτέλεσμα σοφίας και γνώσης, παράδοσης και αρμονικής συνέχειας με τον εαυτόν μας και τους άλλους. Ας μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε και που πάμε. Σε αυτήν την μοναχική κατά τα άλλα πορεία, να βρούμε τους συνοδοιπόρους μας και να γιορτάσουμε όπως και με ότι έχουμε αφού τους μεγαλύτερους κινδύνους τους έχουμε αφήσει πίσω μας για τα καλά.