Φώτης Πλιάκος

Δεν ευθύνεται για αυτό πρωτογενώς η συμπαθέστατη, κατά τα άλλα, ομάδα από την Αττική αλλά μια σειρά από δυσάρεστα γεγονότα που έλαβαν χώρα τον Μάη του 2005 και είχαν ως κατάληξη ένα παιχνίδι του Αρη, με τη συγκεκριμένη ομάδα, που είχε γίνει την τελευταία αγωνιστική εκείνης της χρονιάς στο Ελ Πάσο. Ένα αδιάφορο βαθμολογικά ματς που σήμανε και τυπικώς τον υποβιβασμό των «Κιτρινόμαυρων» στη Β’ Εθνική.

Είχαν προηγηθεί το επεισοδιακό παιχνίδι στο «Κλεάνθης Βικελίδης» με τον Ηρακλή, το οποίο είχε διακόψει στο ημίχρονο ο διαιτητής Μπριάκος, και ο χαμένος τελικός Κυπέλλου στην Πάτρα με τον Ολυμπιακό.

Τελευταία υποχρέωση εκείνης της ομάδας ήταν αυτό το παιχνίδι στο Ελ Πάσο.

Ο Αρης κατέβηκε διαλυμένος, από κάθε άποψη, στην Αθήνα για να παίζει αυτή την αγγαρεία με την Καλλιθέα, που επίσης είχε υποβιβαστεί εκείνη τη σεζόν. Ωστόσο κάποιες εκατοντάδες οπαδών του, σε μια πρωτοφανή κίνηση ανόθευτης αφοσίωσης στο Σύλλογο, ταξίδεψαν στο Ελ Πάσο.

Έδωσαν το παρών στο γήπεδο για να κρεμάσουν δυο μαύρα πανό: το ένα έγραφε «Ισόβια Αρης» και το άλλο «Δεν πα να μας χαλάν τα πιο όμορφά μας χρόνια». Κι εδώ είναι το σημείο που αρχίζει να με πιάνει ο κόμπος στο στομάχι, που σας έλεγα παραπάνω.

Προφανώς η κυριακάτικη αναμέτρηση των δύο ομάδων στο Χαριλάου δεν θα γίνει στο καταθλιπτικό κλίμα που επικρατούσε στο Ελ Πάσο εκείνο το μαγιάτικο μεσημέρι του 2005 όταν οι δύο ομάδες είχαν τεθεί αντιμέτωπες για τελευταία φορά.

Η Καλλιθέα επέστρεψε στη μεγάλη κατηγορία μετά από 19 χρόνια, έκανε ένα έξοχο rebranding ως Athens Kallithea και δείχνει να έχει μια διαφορετική –ωραία σε κάθε περίπτωση- αντίληψη για το ποδόσφαιρο, μάλλον ασυνήθιστη για τα ελληνικά δεδομένα: στη φανέλα της διαφημίζει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και πριν από δυο εβδομάδες, όταν πέθανε ο Μίμης Πλέσσας, δημιούργησε στο Spotify μία playlist ειδικά αφιερωμένη σ' εκείνον.

Ωστόσο, παρά τις… καλλιτεχνικές της ανησυχίες, δεν έχει ακόμη νίκη στη Super League: μετά από 7 αγωνιστικές ο απολογισμός της είναι 5 ισοπαλίες και 2 ήττες.

Το παράδοξο είναι πως στα παιχνίδια με τους μεγάλους αποδίδει καλύτερα συγκριτικά με τα υπόλοιπα ματς: με τον Παναθηναϊκό έκανε 26 τελικές με 3,3 XGoals, με τον Ολυμπιακό 10 τελικές με 0,8 XGoals και με την ΑΕΚ 11 τελικές με 0,7 XGoals.

Στις αναμετρήσεις της με Λεβαδειακό, Λαμία, ΝΠΣ Βόλο και Αστέρα Τρίπολης AKTOR ο μέσος όρος των τελικών της προσπαθειών ήταν 6,5 και των XGoals 0,5.

Αυτά τα δεδομένα προβληματίζουν ταυτοχρόνως τόσο τους ανθρώπους της Athens Kallithea όσο και τον Άκη Μάντζιο, για διαφορετικούς λόγους: η διοίκηση της αθηναϊκής ομάδας επειδή ξέρει πως οι βαθμοί που παίζονται με τις ομάδες που βρίσκονται χαμηλά στη βαθμολογία είναι πιθανό να κρίνουν την παραμονή και ο προπονητής του Άρη επειδή βλέπει πως η προσεχής αντίπαλος… μεγαλώνει όταν αντιμετωπίζει μεγάλους.

Για τον Άρη το κυριακάτικο παιχνίδι πέραν της βαθμολογικής έχει και σημειολογική σημασία: προέρχεται από 4 σερί νίκες σε πρωτάθλημα και Κύπελλο και δεν έχει κάνει ποτέ 5 σερί νίκες, σε όλες τις διοργανώσεις, στην εποχή Καρυπίδη. Σ’ επίπεδο Super League έχει πάρει 4 σερί τρίποντα τη σεζόν 2020-21, και τότε με προπονητή τον Μάντζιο, οπότε εάν κερδίσει θα ισοφαρίσει την καλύτερή του επίδοση από τη στιγμή που επέστρεψε στη μεγάλη κατηγορία.

Το πανό με τους στίχους από το εμβληματικό τραγούδι του Νικόλα Άσιμου «Δεν πα να μας χτυπάν», πλέον, εμφανίζεται σπανίως στο «Βικελίδης». Επειδή βλέπω πολύ σημειολογία στο ματς με την Athens Kallithea ίσως θα πρέπει να κρεμαστεί σε μια γωνιά, στο πέταλο της Θύρα 3.