Φώτης Πλιάκος

Προσπάθησα –και το έπραξα- να αντιμετωπίσω τον Λανουά χωρίς προκατάληψη. Του αναγνώρισα -εδώ, στο προτελευταίο μου μπλογκ- πως έχει φέρει Γερμανούς και Ιταλούς διαιτητές στα ντέρμπι και πως άφησε εκτός ορισμών, εν είδει τιμωρίας, όσους Ελληνες ρέφερι έκαναν σημαντικά λάθη (βλ. Σιδηρόπουλο και Τσέτσιλα). Ηταν κινήσεις προς μια σωστή κατεύθυνση.

Ωστόσο μετά το τελευταίο του βίντεο, όπου σχολίασε τις αμφισβητούμενες φάσεις της 11ης αγωνιστικής, δεν μ’ αφήνει πλέον κανένα περιθώριο επιείκειας στην αντιμετώπισή του.

Για την περίφημη φάση, με το το ακυρωθέν γκολ του Μάνου Γκαρθία στο Παναιτωλικός-Αρης είπε: «Υπάρχει διεκδίκηση της μπάλας και το νο 5 της ομάδας του Αρη κρατάει την κατοχή της αγγίζοντας τον αντίπαλο στο πρόσωπο και ξεκινάει την επίθεση».

Σε κανένα από τα τέσσερα πλάνα που παρέθεσε στο βίντεο δεν φαίνεται «touch» -ήταν η λέξη που χρησιμοποίησε συγκεκριμένα με τα σπαστά αγγλικά του, του Σιφουέντες στο πρόσωπο του Μίγκελ Λουίς. Ούτε καν ο ίδιος, ο Πορτογάλος μέσος του Παναιτωλικού, δεν πιάνει το πρόσωπο του, αντανακλαστικά, μετά από αυτό το «touch». Δεν πιάνει το πρόσωπο του επειδή η επαφή γίνεται χαμηλότερα, κάπου στο στήθος του ας πούμε.

Θα μπορούσε ο Λανουά να πει την αλήθεια: Εδώ έγινε ένας λάθος, το γκολ θα έπρεπε να μετρήσει, πράγματι υπάρχει ένα ανεπαίσθητο «touch» του νο 5 του Αρη στον αντίπαλο αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί φάουλ. Το VAR, όπως υποδεικνύει ρητά το πρωτόκολλο του, πρέπει να παρεμβαίνει μόνο σε σημαντικά λάθη και ξεκάθαρα λάθη του on field διαιτητή.

Ο Γάλλος όμως προτίμησε τη συγκάλυψη. Προφανώς παίζει το δικό του ρόλο το γεγονός πως ο ορισμός του Ζαμπαλά, που έκανε ο ίδιος, ήταν αμφιλεγόμενος (sic) καθώς είχε υποπέσει σε σημαντικό λάθος κατά του Παναιτωλικού στο αμέσως προηγούμενο εντός έδρας παιχνίδι του.

Εξαιτίας του Λανουά το πρωτάθλημα κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα – και δεν είναι υπερβολή αυτό που σας λέω: Φαντάζεστε τι έχει να γίνει εάν υποδεικνύονται φάουλ τέτοια «touch»; Θα βλέπουμε ολίγη από μπάλα με μπόλικα φάουλ!
Παρεμπιπτόντως ακόμα και στον ορισμό του «ποδοσφαίρου» στη Wikipedia, στα χαρακτηριστικά του σαν άθλημα, αναφέρεται η «επαφή».

Το έχει ξανακάνει όταν ήταν διαιτητής ο Λανουά

O Λανουά υπήρξε αποτυχημένος ποδοσφαιριστής – δεν κατόρθωσε ποτέ να αγωνιστεί σε επαγγελματικό επίπεδο- οπότε βρήκε διέξοδο στη διαιτησία για να παραμείνει στο παιχνίδι.

Στο Μουντιάλ του 2010, που διεξήχθη στη Νότια Αφρική, έγινε αρνητικός πρωταγωνιστής εξαιτίας μια φάσης παρόμοιας με αυτή ανάμεσα στον Σιφουέντες και τον Μίγκελ Λουίς στο Παναιτωλικός-Αρης.

Ηταν η αναμέτρηση της Βραζιλίας με την Ακτή Ελεφαντοστού, στο πλαίσιο της 2ης αγωνιστικής των ομίλων, όταν ο Λανουά απέβαλε τον Κακά με δεύτερη κίτρινη κάρτα επειδή απώθησε ελαφρώς τον Αμπντουλ Αμπέρ Κεϊτά που κατευθύνονταν με φόρα κατά πάνω του.

Ο Ιβοριανός προσποιήθηκε πως χτυπήθηκε στο πρόσωπο –όπως συνέβη και στην περίπτωση του Σιφουέντες η επαφή γίνεται χαμηλότερα- έπεσε στο έδαφος προσποιούμενος πως σφαδάζει από τον πόνο με αποτέλεσμα ο… ευσυγκίνητος Λανουά να αποβάλει τον Κακά προκαλώντας –τότε- παγκόσμια κατακραυγή για την απόφαση του. Η FIFA δεν τον όρισε σε άλλο παιχνίδι στη συνέχεια της διοργάνωσης. Προφανώς είναι μια φάση που στοιχειώνει τον Γάλλο.

Παρενθετικά αναφέρω πως ο Κακά έχει παίξει σε 655 επίσημους αγώνες στην καριέρα του είχε αποβληθεί, μόλις, άλλες 2 φορές: το 2002 σε ένα Σάο Παόλο-Κορίνθιας και το 2009 σε μια αναμέτρηση της Ρεάλ Μαδρίτης με την Οσασούνα.

Γιατί δεν παίξαμε για το 0-1;

Ένα σχόλιο για το χθεσινό Ελλάδα-Αγγλία: Καταρχάς ήταν πρακτικά αδύνατον για την Εθνική μας να πάρει δεύτερο σερί θετικό αποτέλεσμα, μέσα σε ένα μήνα, από μία ομάδα που είναι ανώτερη της από καταβολής ποδοσφαίρου. Εφόσον όμως προηγήθηκαν οι Αγγλοι νωρίς και με δεδομένο πως χάθηκαν δυο σημαντικές ευκαιρίες, με Τσιμίκα και Ιωαννίδη, δεν θα ήταν προτιμότερο να παίξουμε πιο μαζεμένα, στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, ώστε να διαφυλάξουμε το 0-1 που βαθμολογικά μας εξυπηρετούσε; Εάν κρατούσαμε το σκορ στα επίπεδα του 0-1 θα μας αρκούσε μια απλή νίκη επί της Φινλανδίας την ερχόμενη Κυριακή για την πρωτιά στον όμιλο χωρίς να μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα στο Αγγλία-Ιρλανδία. Ακόμα κι έτσι όμως η πορεία της Εθνικής με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι υπερβατική.