Φώτης Πλιάκος

Κόουτς, σε… καλωσορίζω στη «μαύρη τρύπα» της ομάδας μας. Ας την προσδιορίσουμε με την κωδική ονομασία: «κακή νοοτροπία των αποδυτηρίων».
Μια «μαύρη τρύπα» που τις τελευταίες δεκαετίες έχει ρουφήξει ικανότατους προπονητές, έχει φέρει σημαντικές αγωνιστικές αποτυχίες κι έχει πικράνει τον κόσμο.

Δεκάδες λύσεις έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν. Καμία, όμως, δεν μπόρεσε να γιατρέψει αυτή την «αρρώστια» των κιτρινόμαυρων αποδυτηρίων: πρόστιμα, πρόωρες αποδεσμεύσεις, μειώσεις συμβολαίων, κόψιμο αδειών, δανεισμοί σε άλλες ομάδες, επισκέψεις οπαδών στην προπόνηση – τίποτα δεν στάθηκε ικανό να επιλύσει αυτό το διαχρονικό θέμα που τρώει τις σάρκες του κλαμπ.

Πώς μπορεί, λοιπόν, ο Ουζουνίδης να λύσει ένα πρόβλημα τόσο βαθιά ριζωμένο στο εσωτερικό της ομάδας;
Μέσω των δημόσιων τοποθετήσεών του κόουτς, διαβλέπω πως ακολουθεί μια συγκεκριμένη ρότα. Μου δίνει την εντύπωση ότι στοχεύει, κάνοντας μικρά βήματα, στη ρίζα αυτού του προβλήματος: είναι ειλικρινής, δεν ωραιοποιεί καταστάσεις, θέτει τους παίκτες προ των ευθυνών τους και δεν ασχολείται καθόλου με εξωγενείς παράγοντες (διαιτητές, καταιγίδες, κακοί αγωνιστικοί χώροι).

Μετά το ματς με τον Ατρόμητο, είπε: «Ο Κουέστα, με τις αποκρούσεις του, κράτησε τη νίκη». Και μετά την Τρίπολη ανέφερε: «Χάσαμε δίκαια, δεν κάναμε καλή διαχείριση στο δεύτερο ημίχρονο».
Περιέγραψε την αλήθεια, χωρίς φρου φρου και αρώματα.

Ίσως, εάν ο Άρης συνολικά, σαν κλαμπ, πατήσει πάνω σε αυτή την έμφυτη ειλικρίνεια που διαθέτει ο νέος του προπονητής, να μπουν οι βάσεις ώστε να αποκτήσουν «καλή νοοτροπία» και τα αποδυτήρια.
Ωστόσο αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό.
Μια καλή συνέχεια θα ήταν να τεθούν συγκεκριμένοι στόχοι: βραχυχρόνιοι για τη φετινή σεζόν, αλλά και μακροχρόνιοι για την επόμενη.

Βλέποντας τη διαμορφούμενη κατάσταση στη φετινή Super League, ο ρεαλιστικός στόχος μέσω του πρωταθλήματος είναι η κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου.
Στόχος που πρέπει να επιτευχθεί, όπως θα έλεγαν οι Ιταλοί, «a tutti costi».

Με βάση την προοπτική της συμμετοχής στα καλοκαιρινά προκριματικά κάποιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, θα πρέπει να χαραχθεί ο σχεδιασμός για το μεταγραφικό παράθυρο του Ιανουαρίου.

Ας αποκτηθούν λιγότεροι παίκτες, οι οποίοι όμως θα αποτελέσουν μέρος ενός ευρύτερου πλάνου που θα αφορά την ομάδα που θα αγωνιστεί στα καλοκαιρινά, ευρωπαϊκά προκριματικά. Ο μεγάλος, μακροχρόνιος στόχος πρέπει να είναι η συμμετοχή σε ευρωπαϊκό όμιλο την επόμενη σεζόν. Ειδικά στο Conference League υπάρχει πεδίο διάκρισης για μια καλά οργανωμένη ομάδα.

Η «κακή νοοτροπία» των παικτών είναι η κατάληξη. Η αφετηρία βρίσκεται στη λειτουργία του κλαμπ διαχρονικά: δεν θέτει βραχυπρόθεσμους και μακροχρόνιους στόχους, δεν λειτουργεί με ευρύτερο πλάνο στις μεταγραφές και προχωρά σε πολλές αλλαγές προπονητών, που δεν αφήνουν περιθώρια σταθερότητας.

Οι προπονητές λένε πως το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι χαρακτήρα: ο Άρης επενδύει στο ταλέντο, αλλά ο χαρακτήρας της ομάδας –που αποτελεί την πραγματική της δύναμη– είναι ευάλωτος.

Η ειλικρινής προσέγγιση του Ουζουνίδη, ο καθορισμός ρεαλιστικών στόχων και η υλοποίηση μακροχρόνιου πλάνου στις μεταγραφές ίσως βάλουν τις βάσεις για να κλείσει επιτέλους αυτή η «μαύρη τρύπα» που καταπίνει τη δυναμική του κλαμπ.