Γ. Δημητρομανωλάκης

Για παράδειγμα ένας εκ των καθηγητών που κάποιοι από το Μέγαρο Μαξίμου προόριζαν για επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ) τελικά διορίστηκε ως γενικός γραμματέας Δημοσιονομικής Πολιτικής. Οι πληροφορίες λένε ότι κάποιοι από το γραφείο του πρωθυπουργού είχαν  καλέσει από το Σάσσεξ τον κ. Μαν. Μαματζάκη και τον προόριζαν  ως αντικαταστάτη του κ. Τσακλόγλου στον ΣΟΕ. Όμως ο κ. Χαρδουβελης διόρισε τον κ. Χριστ. Στεφανάδη που συμπτωματικά προέρχεται από το Πανεπιστήμιο Πειραιά όπως και ο υπουργός, ως επικεφαλής στο Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων. 

Το ερώτημα που κυριαρχεί είναι. Μπορεί να διορίζει όποιον θέλει ένας υπουργός σε θέσεις κλειδιά στο υπουργείο του;

H απάντηση κατά τη γνώμη  μου είναι ότι «μπορεί». 

Προσέξτε όμως. Αυτή τη στιγμή η κυρίαρχη θέση στο υπουργείο είναι αυτή του Γενικού Γραμματέα Εσόδων. Δηλαδή του επόμενου «Θεοχάρη». 

Μαθαίνω για παράδειγμα ότι το Μέγαρο Μαξίμου θέλει να διορίσει τον δικό του άνθρωπο. Μαθαίνω ακόμα ότι κάποιοι υπουργοί έχουν κλείσει το μάτι σε κάποιους λέγοντας τους «κατέθεσε εσύ το βιογραφικό σου και εδώ είμαι εγώ».  Σίγουρα όλα αυτά έχουν μια δόση αλήθειας. Καπνός χωρίς φωτιά δεν υπάρχει.   

Εδώ όμως υπάρχει ένα θέμα μείζονος σημασίας. 

Ο επόμενος «Θεοχαρης» πρέπει να είναι άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης του νέου υπουργού και να μην έχει άλλα… ερείσματα.  
Γιατί πολύ απλά οι προστάτες του προφανώς (παρακάμπτοντας τον υπουργό) θα του ζητούν ρουσφέτια τα οποία εκείνος θα αδυνατεί να μην ικανοποιήσει. Ακόμα σε κάθε μικρή ή μεγάλη διαφωνία με τον προϊστάμενο του υπουργό θα ζητάει την προστασία όσων τον τοποθέτησαν εκεί.  

Αυτή είναι η αλήθεια. Ας μην γελιόμαστε. Πρακτικά λοιπόν όπως και οι προηγούμενοι υπουργοί έτσι και ο Γκίκας Χαρδούβελης πρέπει να τοποθετήσει τους ανθρώπους του στο Υπουργείο του. 
Επί της ουσίας πρέπει να γίνει ένας…  Άριεν Ρόμπεν.  Ακόμα και στις χειρότερες τρικλοποδιές να μην πέφτει κάτω...

Εάν δεν το κάνει τότε οι άλλοι θα του περνάνε την μπάλα κάτω από τα πόδια...