Υπό αξιολόγηση το rotation
Γιάννης Αντύπας
Υπό αξιολόγηση το rotation
Αντιμέτωπη με τις αντιφάσεις που δημιούργησε το περίφημο rotation είναι η κυβέρνηση. Με τους νέους υπουργούς να αναζητούν ακόμη τα πατήματά τους, αλλά τους πολίτες να κρίνουν αυστηρά, καθώς έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση 5 ετών
Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις, λένε στον κόσμο των σπορ. Και μπορεί το ταμπλό στις εκλογές να έγραψε «41 – 18», αλλά στο Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισαν διαφορετικά. Ανακάτεψαν την τράπουλα, άλλαξαν ρόλους σε όλους. Αποδείχτηκε, όμως, ότι οι περίφημοι «μπλε φάκελοι» δεν ήταν αρκετοί για να διασφαλιστεί η συνέχεια. Ούτε η αποτελεσματικότητα που είχε κερδηθεί την προηγούμενη περίοδο.
Η διαχείριση κρίσεων, όπως συνέβη στην πανδημία, αποτελεί… περασμένα μεγαλεία να τα θυμάσαι και να κλαις. Οι σχέσεις πρώην και νυν δεν είναι πάντα οι καλύτερες. Αλλά και σε αρκετά υπουργεία η σύνθεση δεν έχει «δέσει». Με ορισμένους υπουργούς να περιορίζονται σε εθιμοτυπικού τύπου συναντήσεις με τους «παίχτες» του νέου τους χαρτοφυλακίου και τους υφυπουργούς να δίνουν συνεντεύξεις αναζητώντας ρόλο.
Φτάνουμε, έτσι, σε ένα πολιτικό ερώτημα: είναι αυτό το κατάλληλο μοντέλο να κυβερνηθεί μία χώρα όπως η Ελλάδα; Ας ζητήσουμε τη βοήθεια της ιστορίας. Στο ΠΑΣΟΚ -τόσο του Ανδρέα Παπανδρέου, όσο και του Κώστα Σημίτη- υπήρχαν οι κορυφαίοι, οι πρωθυπουργήσιμοι. Που είχαν τριφτεί στην εξουσία και είχαν μάθει να κυβερνούν. Στη ΝΔ του Κώστα Καραμανλή υπήρχαν οι «βαρόνοι». Και μια σειρά πανίσχυρων υπουργών από τη νεότερη γενιά.
Το μοντέλο διακυβέρνησης άλλαξε δραστικά με τον Γιώργο Παπανδρέου. Αν θυμάστε τότε μάθαμε τους… κηπουρούς. Ο Γιώργος Παπανδρέου -και ως πρόεδρος και ως πρωθυπουργός- έκανε αλλαγές και εκπλήξεις επιδιώκοντας να φέρει στην ηγεσία μία νέα ομάδα ανθρώπων. Δεν του βγήκε. Η χώρα εισήλθε στη δίνη των μνημονίων και οι περισσότεροι συνεργάτες του χάθηκαν από τις γραμμές του πολιτικού προσωπικού.
Ερχόμενοι στο σήμερα παρατηρούμε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να κινηθεί στη μέση. Παίζει με τους βασικούς της ΝΔ και πρόσωπα που ανέδειξε ο ίδιος, αλλά τους αλλάζει ρόλους. (σ.σ. Αποφεύγει τους συχνούς ανασχηματισμούς, αλλά έχει φροντίσει από την αρχή να διευρύνει την ομάδα επιλογής, αποτυπώνοντας και στο κυβερνητικό σχήμα τα νέα «σύνορα» που έχει δημιουργήσει στην πολιτική γεωγραφία από τη στιγμή της ανάδειξής του στην ηγεσία).
Λογική σύλληψη, για μια σειρά από λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν, αλλά θα πρέπει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να αξιολογήσει την απόδοση αυτής της επιλογής: σε ό,τι αφορά στην αποτελεσματικότητα και στη συγκεκριμένη συγκυρία.
Περίοδος χάριτος δεν υπάρχει. Γιατί, μπορεί οι υπουργοί να είναι «νέοι», αλλά η κυβέρνηση βαθμολογείται ως «παλιά», καθώς είναι συνέχεια των κυβερνήσεων της περιόδου 2019 - 2023. Με έργο που αξιολογήθηκε από τους πολίτες θετικά. Έδωσαν στη ΝΔ μία καθαρή νίκη, έχουν προσδοκίες και είναι απαιτητικοί. Αυτός είναι ο πήχης: και για τα σχέδια επί χάρτου και για την απόδοσή τους στο πεδίο. Και για το Μέγαρο Μαξίμου και για τους υπουργούς.
Η διαχείριση κρίσεων, όπως συνέβη στην πανδημία, αποτελεί… περασμένα μεγαλεία να τα θυμάσαι και να κλαις. Οι σχέσεις πρώην και νυν δεν είναι πάντα οι καλύτερες. Αλλά και σε αρκετά υπουργεία η σύνθεση δεν έχει «δέσει». Με ορισμένους υπουργούς να περιορίζονται σε εθιμοτυπικού τύπου συναντήσεις με τους «παίχτες» του νέου τους χαρτοφυλακίου και τους υφυπουργούς να δίνουν συνεντεύξεις αναζητώντας ρόλο.
Φτάνουμε, έτσι, σε ένα πολιτικό ερώτημα: είναι αυτό το κατάλληλο μοντέλο να κυβερνηθεί μία χώρα όπως η Ελλάδα; Ας ζητήσουμε τη βοήθεια της ιστορίας. Στο ΠΑΣΟΚ -τόσο του Ανδρέα Παπανδρέου, όσο και του Κώστα Σημίτη- υπήρχαν οι κορυφαίοι, οι πρωθυπουργήσιμοι. Που είχαν τριφτεί στην εξουσία και είχαν μάθει να κυβερνούν. Στη ΝΔ του Κώστα Καραμανλή υπήρχαν οι «βαρόνοι». Και μια σειρά πανίσχυρων υπουργών από τη νεότερη γενιά.
Το μοντέλο διακυβέρνησης άλλαξε δραστικά με τον Γιώργο Παπανδρέου. Αν θυμάστε τότε μάθαμε τους… κηπουρούς. Ο Γιώργος Παπανδρέου -και ως πρόεδρος και ως πρωθυπουργός- έκανε αλλαγές και εκπλήξεις επιδιώκοντας να φέρει στην ηγεσία μία νέα ομάδα ανθρώπων. Δεν του βγήκε. Η χώρα εισήλθε στη δίνη των μνημονίων και οι περισσότεροι συνεργάτες του χάθηκαν από τις γραμμές του πολιτικού προσωπικού.
Ερχόμενοι στο σήμερα παρατηρούμε πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να κινηθεί στη μέση. Παίζει με τους βασικούς της ΝΔ και πρόσωπα που ανέδειξε ο ίδιος, αλλά τους αλλάζει ρόλους. (σ.σ. Αποφεύγει τους συχνούς ανασχηματισμούς, αλλά έχει φροντίσει από την αρχή να διευρύνει την ομάδα επιλογής, αποτυπώνοντας και στο κυβερνητικό σχήμα τα νέα «σύνορα» που έχει δημιουργήσει στην πολιτική γεωγραφία από τη στιγμή της ανάδειξής του στην ηγεσία).
Λογική σύλληψη, για μια σειρά από λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν, αλλά θα πρέπει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να αξιολογήσει την απόδοση αυτής της επιλογής: σε ό,τι αφορά στην αποτελεσματικότητα και στη συγκεκριμένη συγκυρία.
Περίοδος χάριτος δεν υπάρχει. Γιατί, μπορεί οι υπουργοί να είναι «νέοι», αλλά η κυβέρνηση βαθμολογείται ως «παλιά», καθώς είναι συνέχεια των κυβερνήσεων της περιόδου 2019 - 2023. Με έργο που αξιολογήθηκε από τους πολίτες θετικά. Έδωσαν στη ΝΔ μία καθαρή νίκη, έχουν προσδοκίες και είναι απαιτητικοί. Αυτός είναι ο πήχης: και για τα σχέδια επί χάρτου και για την απόδοσή τους στο πεδίο. Και για το Μέγαρο Μαξίμου και για τους υπουργούς.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα