Μηδέν γκολ ο Ιωαννίδης, στο όριο εκτροχιασμού ο υπό κατασκευή Παναθηναϊκός
Γιάννης Σερέτης
Μηδέν γκολ ο Ιωαννίδης, στο όριο εκτροχιασμού ο υπό κατασκευή Παναθηναϊκός
Μηδέν γκολ στα ντέρμπι. Πέντε «πεταμένοι» βαθμοί με Αστέρα και Athens Kallithea. Μόλις δύο νίκες σε έξι ματς – η μία εξ’ αυτών με γκολ στις καθυστερήσεις επί του Λεβαδειακού. Θέλετε και τα… επόμενα για τον Παναθηναϊκό; Ολυμπιακός στο κυριακάτικο ντέρμπι του ΟΑΚΑ πριν από τη δεύτερη διακοπή ενόψει του Αγγλία – Ελλάδα στο Γουέμπλεϊ και μετά Ηράκλειο και Αρης εντός έδρας! Σκούρα τα πράγματα…
«Γιατί δεν σκοράραμε; Γιατί είχαμε έλλειψη έμπνευσης, γιατί υπήρχε υπερβολική θέληση, γιατί δεν πήραμε τις κατάλληλες αποφάσεις την κατάλληλη στιγμή, γιατί έλειψε η τελική πάσα, όλα αυτά είναι λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά»: όχι, δεν είναι λόγια του Ντιέγκο Αλόνσο. Είναι δηλώσεις του Ραζβάν Λουτσέσκου μετά το 0-1 του ΠΑΟΚ από τον Αρη τα οποία ταιριάζουν «γάντι» στον χθεσινό Παναθηναϊκό από το 46' έως το 75'.
Ήταν το χρονικό διάστημα στο οποίο αφ' ενός λόγω της κόπωσης των χαφ της ΑΕΚ, αφ' ετέρου λόγω της μετάθεσης του βιρτουόζου Τετέ ο οποίος μετατράπηκε από δεξιός εξτρέμ σε «δεκάρι», υπερείχε έναντι της γηπεδούχου. Κέρδισε τις περισσότερες μονομαχίες, πήρε ωραίους συνδυασμούς που γεννούσαν οι εμπνεύσεις και οι ντρίμπλες του τεχνίτη Βραζιλιάνου, όμως δεν κατάφερε να σκοράρει. Για να είμαστε ακριβείς, δεν κατάφερε να δημιουργήσει καν μεγάλο αριθμό καθαρών ευκαιριών! Στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι το σουτ του αμαρκάριστου Ουναΐ στο 49', σημαντικότερη... ευκαιρία ήταν το παρολίγον αυτογκόλ του Βίντα στο 47'.
Στη στιγμή που έκλεψε τη μπουκιά από το στόμα του Φώτη Ιωαννίδη. Όπως το έκανε και ο (πολύ καλός χθες) Ρότα, λίγα λεπτά αργότερα. Οπως το έκανε ο... ίδιος ο Ιωαννίδης στο 82', όταν «χόρεψε» τον Βίντα και λάθεψε στην τελική του απόφαση: ούτε κοντρόλ, ούτε σουτ, η μπάλα στα χέρια του Στρακόσα.
Ο Ιωαννίδης θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος φορ του πρωταθλήματος. Όμως μέχρι σήμερα μετράει μηδέν γκολ σε πέντε ματς (δεν είχε αγωνιστεί εναντίον του Λεβαδειακού). Και προφανώς αυτό δεν οφείλεται μόνο (ή κυρίως) στη δική του αναποτελεσματικότητα. Διότι οι μεγάλες ευκαιρίες που έχει σπαταλήσει είναι μόλις πέντε! Είναι πολύ λιγότερα τα εφετινά Xgoals του συγκριτικά με πέρυσι, αναλώνεται πάρα πολύ σε κινήσεις εκτός περιοχής ως play maker αφήνοντας «άδεια» την αντίπαλη περιοχή κι αν θέλουμε να μεταβούμε από το «ειδικό» στο «γενικό»;
Είναι αυτό το στοιχείο ίσως το πιο σαφές δείγμα για το πόσο... «υπό κατασκευή» είναι ακόμα αυτός ο εφετινός Παναθηναϊκός. Μια ομάδα με δυο καινούριους εξτρέμ, με καινούριο «οκτάρι», πιθανώς με καινούριο «δεκάρι», δεξιό μπακ, σίγουρα με νέο στόπερ και ασφαλώς η μοναδική από τους ανταγωνιστές για τίτλο με καινούριο προπονητή. Προσθέστε την πίεση για πρόκριση σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, την προβληματική προετοιμασία με αμέτρητους απόντες και τη χρονική καθυστέρηση σε αρκετές μεταγραφές και έχετε το παζλ μιας ομάδας στην οποία συμβαίνει το εξής...
Δαπάνησε τα περισσότερα χρήματα σε μεταγραφές, έκανε ρεκόρ δαπάνης μετά την πρώτη σεζόν της πολυμετοχικότητας το καλοκαίρι του 2008 (με 21 εκατ. ευρώ εφέτος για αγορές χωρίς να πουλήσει ούτε έναν παίκτη!), αλλά το «πρέπει» ως προς την κατάκτηση του τίτλου φαίνεται ποδοσφαιρικά παράλογο. Διότι η χημεία της, οι αυτοματισμοί της, η συνεννόηση των παικτών της και η αφομοίωση αυτών που θέλει ένας προπονητής που ακόμα (λογικά) δοκιμάζει πρόσωπα και πράγματα (μήπως ο Τετέ είναι το καλύτερο «δεκάρι» του τελικά;) είναι σε κατώτερο επίπεδο συγκριτικά κυρίως με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ. Δευτερευόντως και με τον Ολυμπιακό, ο οποίος έχασε τρία βασικά στελέχη του, αλλά έχει τον ίδιο κόουτς και δυνατό περυσινό κορμό.
Μετά την ήττα από την ΑΕΚ, η οποία ήταν πολύ ανώτερη στο πρώτο ημίχρονο της χθεσινής αναμέτρησης αλλά τελικά νίκησε με… δύο φάσεις και τον τρομερό Πιερό το σκοινί… τέντωσε διότι ο Παναθηναϊκός μπήκε και πάλι σε φάση εκτροχιασμού από τη διεκδίκηση του τίτλου. Αν έχει αγγίξει το όριο θραύσης ή σπάσει οριστικά θα το δούμε στο ντέρμπι εναντίον του Ολυμπιακού. O,τι κι αν έχει συμβεί την Πέμπτη στη Μπάνια Λούκα της Βοσνίας.
Ήταν το χρονικό διάστημα στο οποίο αφ' ενός λόγω της κόπωσης των χαφ της ΑΕΚ, αφ' ετέρου λόγω της μετάθεσης του βιρτουόζου Τετέ ο οποίος μετατράπηκε από δεξιός εξτρέμ σε «δεκάρι», υπερείχε έναντι της γηπεδούχου. Κέρδισε τις περισσότερες μονομαχίες, πήρε ωραίους συνδυασμούς που γεννούσαν οι εμπνεύσεις και οι ντρίμπλες του τεχνίτη Βραζιλιάνου, όμως δεν κατάφερε να σκοράρει. Για να είμαστε ακριβείς, δεν κατάφερε να δημιουργήσει καν μεγάλο αριθμό καθαρών ευκαιριών! Στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι το σουτ του αμαρκάριστου Ουναΐ στο 49', σημαντικότερη... ευκαιρία ήταν το παρολίγον αυτογκόλ του Βίντα στο 47'.
Στη στιγμή που έκλεψε τη μπουκιά από το στόμα του Φώτη Ιωαννίδη. Όπως το έκανε και ο (πολύ καλός χθες) Ρότα, λίγα λεπτά αργότερα. Οπως το έκανε ο... ίδιος ο Ιωαννίδης στο 82', όταν «χόρεψε» τον Βίντα και λάθεψε στην τελική του απόφαση: ούτε κοντρόλ, ούτε σουτ, η μπάλα στα χέρια του Στρακόσα.
Ο Ιωαννίδης θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος φορ του πρωταθλήματος. Όμως μέχρι σήμερα μετράει μηδέν γκολ σε πέντε ματς (δεν είχε αγωνιστεί εναντίον του Λεβαδειακού). Και προφανώς αυτό δεν οφείλεται μόνο (ή κυρίως) στη δική του αναποτελεσματικότητα. Διότι οι μεγάλες ευκαιρίες που έχει σπαταλήσει είναι μόλις πέντε! Είναι πολύ λιγότερα τα εφετινά Xgoals του συγκριτικά με πέρυσι, αναλώνεται πάρα πολύ σε κινήσεις εκτός περιοχής ως play maker αφήνοντας «άδεια» την αντίπαλη περιοχή κι αν θέλουμε να μεταβούμε από το «ειδικό» στο «γενικό»;
Είναι αυτό το στοιχείο ίσως το πιο σαφές δείγμα για το πόσο... «υπό κατασκευή» είναι ακόμα αυτός ο εφετινός Παναθηναϊκός. Μια ομάδα με δυο καινούριους εξτρέμ, με καινούριο «οκτάρι», πιθανώς με καινούριο «δεκάρι», δεξιό μπακ, σίγουρα με νέο στόπερ και ασφαλώς η μοναδική από τους ανταγωνιστές για τίτλο με καινούριο προπονητή. Προσθέστε την πίεση για πρόκριση σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, την προβληματική προετοιμασία με αμέτρητους απόντες και τη χρονική καθυστέρηση σε αρκετές μεταγραφές και έχετε το παζλ μιας ομάδας στην οποία συμβαίνει το εξής...
Δαπάνησε τα περισσότερα χρήματα σε μεταγραφές, έκανε ρεκόρ δαπάνης μετά την πρώτη σεζόν της πολυμετοχικότητας το καλοκαίρι του 2008 (με 21 εκατ. ευρώ εφέτος για αγορές χωρίς να πουλήσει ούτε έναν παίκτη!), αλλά το «πρέπει» ως προς την κατάκτηση του τίτλου φαίνεται ποδοσφαιρικά παράλογο. Διότι η χημεία της, οι αυτοματισμοί της, η συνεννόηση των παικτών της και η αφομοίωση αυτών που θέλει ένας προπονητής που ακόμα (λογικά) δοκιμάζει πρόσωπα και πράγματα (μήπως ο Τετέ είναι το καλύτερο «δεκάρι» του τελικά;) είναι σε κατώτερο επίπεδο συγκριτικά κυρίως με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ. Δευτερευόντως και με τον Ολυμπιακό, ο οποίος έχασε τρία βασικά στελέχη του, αλλά έχει τον ίδιο κόουτς και δυνατό περυσινό κορμό.
Μετά την ήττα από την ΑΕΚ, η οποία ήταν πολύ ανώτερη στο πρώτο ημίχρονο της χθεσινής αναμέτρησης αλλά τελικά νίκησε με… δύο φάσεις και τον τρομερό Πιερό το σκοινί… τέντωσε διότι ο Παναθηναϊκός μπήκε και πάλι σε φάση εκτροχιασμού από τη διεκδίκηση του τίτλου. Αν έχει αγγίξει το όριο θραύσης ή σπάσει οριστικά θα το δούμε στο ντέρμπι εναντίον του Ολυμπιακού. O,τι κι αν έχει συμβεί την Πέμπτη στη Μπάνια Λούκα της Βοσνίας.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα
