Γιάννης Σερέτης

Η Athens Kallithea που είχε 4 ισοπαλίες – 2 ήττες εναντίον της πρώτης πεντάδας, ήταν απολύτως ανταγωνιστική μέχρι το 34', παίζοντας με διπλή ζώνη άμυνας, σωστές αντεπιθέσεις και φορ εναλλάξ τους... Βαλμπουενά – Μουτίνιο! Είχε μια σούπερ φάση στο 11' (απόκρουση Ντραγκόφσκι σε θαυμάσιο πλασέ του 40χρονου Γάλλου), είχε φτάσει με καλές προϋποθέσεις 3-4 φορές στην περιοχή του Παναθηναϊκού, απορροφούσε σχετικά εύκολα την πίεση του φλύαρου και ανούσιου αντιπάλου της. Ο Μουτίνιο που είχε κίτρινη κάρτα από το 19' αποφάσισε να τζογάρει στο 34': δεν πρόλαβε τη μπάλα στο τάκλιν, δεύτερη κίτρινη για μαρκάρισμα στον Τζούρισιτς, η φιλοξενούμενη δεν έκανε τίποτα αξιόλογο μέχρι το 90 + 6'!

Το ματς «φώναζε» για τον Παναθηναϊκό: χρειαζόταν τον Γερεμέγεφ που είναι «μανούλα» στην περιοχή. Ομως ο Βιτόρια αντί να τον βάλει στο 46' βγάζοντας τον Μπακασέτα, το έκανε στο 70'! Ε, και; Ο ψηλόλιγνος Σουηδός που είχε χαρίσει με buzzer beater κεφαλιά τη νίκη στην Τρίπολη, έκανε και χριστουγεννιάτικο και πρωτοχρονιάτικο δώρο με κεφαλιά στο 82΄από σέντρα του επίσης αναπληρωματικού, Μαντσίνι, και ο Παναθηναϊκός γλίτωσε από μέγα κάζο. Kάζο μεγαλύτερο από εκείνο που είχε πάθει εναντίον του ΟΦΗ πριν από δυο χρόνια. Τέτοιες μέρες ήταν το 1-1 στη Λεωφόρο, παίζοντας με παίκτη παραπάνω από το 8' και ισοφαρίζοντας στο 97' με τον Ιωαννίδη!

Το τελικό σκορ στις τελικές προσπάθειες ήταν 31-2, αλλά η αλήθεια απέχει απ' αυτά τα νούμερα. Ο Παναθηναϊκός, πλην του γκολ, δημιούργησε μόνο τέσσερις καθαρές ευκαιρίες σήμερα: δυο στο α' μέρος με Τετέ – Ουναϊ, δυο στο β΄ ημίχρονο με Ιωαννίδη και Γεντβάι. Δεν είχε καθαρό μυαλό, ήταν σε κακή μέρα οι Μπακασέτας – Ιωαννίδης – Αράο, πάλι καλά για τους Πράσινους που Τετέ και Τζούρισιτς δεν στέρεψαν από ιδέες και καλές ατομικές ενέργειες. Ασφαλώς καθοριστικότατο ρόλο έπαιξε η αποβολή του Μουτίνιο, όμως και οι αποβολές είναι στοιχείο του ποδοσφαίρου.

Ο Βιτόρια ήταν ειλικρινής μετά τη λήξη, δεν κρύφτηκε: «Ηταν δύσκολο ματς, το ξέραμε από την αρχή αυτό, ότι θα είχε τις δικές του ιδιαιτερότητες απέναντι σε μια δυσκολοκατάβλητη ομάδα, με έναν τρόπο παιχνιδιού που... κοιμίζει τον αντίπαλο. Ένα ματς πάντα επικίνδυνο, ύπουλο, αφού προερχόμασταν από καλή ευρωπαϊκή εμφάνιση και πάντα αυτή η μετάβαση είναι δύσκολη. Ισως μας έλειψε λίγο η φρεσκάδα, όχι τόσο σωματικά, αλλά πνευματικά, στην τελική ενέργεια. Όσον αφορά την έλλειψη που είχαμε πνευματικά, το περιμέναμε, είναι κατανοητό να υπάρχει».

Απολογισμός: 45 ημέρες, 12 ματς με τον Πορτογάλο τεχνικό στον πάγκο. 10 νίκες – 1 ισοπαλία – 1 ήττα. Μία ισοπαλία με τον Ατρόμητο στο 90', μία ήττα από την Τζουργκάρντεν στη Σουηδία. Μηδέν ντέρμπι έως τώρα. Τρία τρίποντα... δραματικά, στο Αγρίνιο, στην Τρίπολη, απόψε στο γνωστό, παγωμένο ΟΑΚΑ. Καλύτερη αμυντική οργάνωση, μεγαλύτερη παραγωγή φάσεων, αλλά με εξαίρεση (που επιβεβαιώνει τον κανόνα της δυστοκίας) το 4-0 επί της αδύναμης Ντινάμο Μινσκ, το πρόβλημα στο γκολ παραμένει μεγάλο, παρά την «επιστροφή» του Φώτη.

Ο Παναθηναϊκός είναι πια στο -2 από την κορυφή, είναι... από τώρα στους «16» του Conference League (η ισλανδική Βίκινγκουρ είναι πολύ χαμηλό εμπόδιο), έχει βρει το κέφι και την σπίθα του, έχει συσπειρωθεί ξανά. Ομως τον Ιανουάριο η πίστα αλλάζει: ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακός στο Κύπελλο, Ολυμπιακός στο Πρωτάθλημα.

Την παρτίδα που έμοιαζε χαμένη, την έσωσε. Αλλά για να την πάρει, πρέπει να πάρει και κάνα ντέρμπι...