Γιώργος Κουβαράς

Και πραγματικά, ως Ελληνες, νιώσαμε υπερήφανοι που ο πρωθυπουργός μας πέτυχε κάτι τόσο σημαντικό για τον λαό και τον τόπο: να μην του σφίγγει τον λαιμό αυτός ο περίφημος λαιμοδέτης, αυτό το μικρό κομμάτι υφάσματος που φοριέται από τους περισσότερους άνδρες στον κόσμο ως ένδυμα εργασίας ή επίσημο ένδυμα και δένεται μπροστά από τον λάρυγγα, με τις άκρες του να κρέμονται μπροστά από το πουκάμισο καλύπτοντας τα κουμπιά του.

Η περηφάνια μας ξεχειλίζει και η συγκίνηση είναι μεγάλη. Ολοι όσοι μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι «του Ελληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει» βρήκαμε επιτέλους δικαίωση. Στον ελεύθερο λαιμό του Αλέξη, σε αυτή την τεράστια εθνική «κατάκτηση», όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος, δικαιώνονται λαϊκοί αγώνες πολλών ετών. Οι θυσίες έπιασαν τόπο και πραγματικά άξιζαν τον κόπο.

Στο κάτω-κάτω, τι θυσιάσαμε; Τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια, τις τράπεζες που τις παραδώσαμε στα ξένα funds, τη μακεδονική εθνότητα και γλώσσα και άλλα τέτοια ασήμαντα πράγματα. Μπορεί να μας έδεσαν κόμπο, αλλά γραβάτα δεν μας έβαλαν!

Διότι τι κατακτήσαμε έναντι όλων αυτών; Τον ελεύθερο λαιμό, παντού, από το Πεκίνο μέχρι την Ουάσινγκτον και από τη Μόσχα μέχρι το Λονδίνο, το Παρίσι, τις Βρυξέλλες, το Στρασβούργο. Μας καλοδέχονται παντού χωρίς γραβάτα. Μόνο εμάς, αν το καλοσκεφτείτε! Διότι κανείς άλλος δεν είχε την ιδέα να διεκδικήσει και να κατακτήσει κάτι τέτοιο. Που δεν είναι βέβαια καθόλου σίγουρο ότι θα το κατάφερνε.

Η Ιστορία θα το γράψει με χρυσά γράμματα και οι επόμενες γενιές θα κλείνουν το γόνυ, απαλλαγμένες πιθανώς από τον λαιμοδέτη. Αν καταφέρουμε, μάλιστα, κάποια στιγμή ως έθνος να ηγηθούμε ενός διεθνούς κινήματος, με τη συμμετοχή συλλογικοτήτων, ακτιβιστών και άλλων υποστηρικτών του «ελεύθερου λαιμού», τότε ίσως αυτή η κατάκτηση κυριαρχήσει παγκόσμια και αλλάξει τον πλανήτη ολόκληρο.

Ετσι, θα έχει ξεκινήσει κάτι μεγάλο από τη μικρή Ελλάδα, που εμείς τώρα δεν μπορούμε να το καταλάβουμε, αλλά κάποτε όλοι θα μιλάνε γι’ αυτό και θα δείχνουν στα παιδιά τους φωτογραφίες του Αλέξη Τσίπρα, χωρίς γραβάτα, ανάμεσα σε άλλους γραβατωμένους τύπους που η Ιστορία θα τους έχει ξεχάσει. Κινέζους, Ρώσους, Αμερικάνους και Ευρωπαίους.