Γιώργος Κουβαράς

Ακόμη όμως κι αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά τον Ιανουάριο, και πάλι αυτός θα ήταν ο μήνας του Αλέξη Τσίπρα για έναν πολύ πιο ουσιαστικό λόγο. Γιατί ο Ιανουάριος πήρε το όνομά του από έναν μυθικό άρχοντα, τον Ιανό, στον μύθο του οποίου ο Τσίπρας ανταποκρίνεται με ομολογουμένως εντυπωσιακό τρόπο.

Ο Ιανός (Janus) είναι ένας από τους αρχαίους θεούς του ρωμαϊκού πανθέου. Τον παριστάνουν με δύο πρόσωπα που κοιτάζουν αντίθετα, το ένα μπροστά και το άλλο πίσω. Ενας άρχοντας, δύο πρόσωπα, ένας επιδέξιος ρήτορας, ικανός να παρουσιάσει τα πράγματα πότε έτσι και πότε αλλιώς, που τον θεοποίησαν μετά τον θάνατό του, αλλά ποτέ δεν τον πήραν πολύ στα σοβαρά.

Ο Ιανός Τσίπρας είναι η πολιτική θεότητα που ανέδειξε η κρίση των τελευταίων ετών. Ορκισμένος αντιμνημονιακός, που όχι απλώς ψήφισε μνημόνιο, αλλά υποθήκευσε και τη δημόσια περιουσία της χώρας για 99 χρόνια. Εκφραστής του «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα, που έγινε μέσα σε μια νύχτα υπέρμαχος του «ΝΑΙ» σε όλα. Αντι-μερκελιστής που κατέληξε να είναι το αγαπημένο παιδί της Ανγκελα Μέρκελ. Αντι-αμερικανός που κατέληξε ο καλύτερος φίλος του Τραμπ.

Ομοϊδεάτης του Μελανσόν που εσχάτως φλερτάρει με την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία και επικαλείται Ευρωπαίους και Αμερικανούς για τη Συμφωνία του με τον Ζάεφ, αλλά τους πάει κόντρα στη Βενεζουέλα στηρίζοντας τον φίλο του Μαδούρο.

Ο Ιανός Τσίπρας βρίσκεται μπροστά σε έναν μεγάλο κίνδυνο. Ο ίδιος μοιάζει να πιστεύει ότι μαζεύει ψήφους με τα δυο του αντίθετα πρόσωπα και από τις δύο αντίθετες πλευρές του εκλογικού σώματος στις οποίες απευθύνεται κάθε φορά. Ομως όσο περνάει ο καιρός, η... θεότητα Τσίπρας απομυθοποιείται. Και οι απώλειες, στο τέλος, θα είναι από παντού. Γιατί, όπως συνέβη και με τον Ιανό, παρά τη θεοποίησή του, οι Ρωμαίοι δεν τον έπαιρναν τελικά πολύ στα σοβαρά...