Γιώργος Κουβαράς

Ας ξεκινήσουμε από το ΚΙΝ.ΑΛ., που ως πιθανό τρίτο κόμμα θα μπορούσε θεωρητικά να παίξει τον ρόλο του ρυθμιστή. Θα ήταν σχετικά εύκολο για τη Φώφη Γεννηματά να εξουδετερώσει το δίλημμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, αν έλεγε στους ψηφοφόρους να μη δώσουν αυτοδυναμία στη Ν.Δ. αλλά να ενισχύσουν το ΚΙΝ.ΑΛ. ώστε να γίνει ένας ισχυρός κυβερνητικός εταίρος του Μητσοτάκη. 

Με άλλα λόγια, θα μπορούσε να πει: όχι αυτοδύναμη Ν.Δ., πάμε για συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΚΙΝ.ΑΛ. Αντ’ αυτού, η κυρία Γεννηματά επέλεξε να μιλήσει αρχικά για την επικείμενη παλινόρθωση της Δεξιάς στην οποία τελικά αποφάσισε ότι... σκοπεύει να δώσει ψήφο ανοχής! 

Δεν είναι όμως το ΚΙΝ.ΑΛ. της Φώφης Γεννηματά που αναδεικνύεται «χορηγός» της αυτοδυναμίας Μητσοτάκη. Είναι και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρωθυπουργός ζητά νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έστω και με μία ψήφο, ενώ ταυτόχρονα έχει κλείσει τις πόρτες για οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία με τα μικρότερα κόμματα που μπορεί να μπουν στη Βουλή. 

Τη Φώφη τη θεωρεί συμπλήρωμα της Δεξιάς, τον Βελόπουλο ακροδεξιό και τον Βαρουφάκη επικίνδυνο και συστημικό προϊόν που μόνο στόχο έχει να βλάψει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ουσιαστικά δηλαδή ο Τσίπρας λέει στους πολίτες ότι αν είναι πρώτο κόμμα δεν πρόκειται να σχηματίσει κυβέρνηση, αλλά προφανώς θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές με απλή αναλογική, την οποία άλλωστε ο ίδιος έχει ψηφίσει. 

Με δύο τέτοιους πολιτικούς χορηγούς η αλήθεια είναι ότι ο Μητσοτάκης δύσκολα θα χάσει το στοίχημα της αυτοδυναμίας.