Γιώργος Λαμπράκος

"Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη", είπε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο που συγκάλεσε τέσσερις ημέρες μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, όπου ως εκείνη τη στιγμή είχαν χάσει τη ζωή τους ήδη 87 άνθρωποι. Η προσπάθεια επικοινωνιακής διαχείρησης της τραγωδίας, οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα σε μια ακόμη προσωπική πολιτική τραγωδία. Τι σημαίνει η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης; Ρωτώ, διότι προχθές, ένας υπουργός στην Κύπρο, ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για τις ανικανότητες των αστυνομικών στην υπόθεση του κατά συρροήν δολοφόνου και παραιτήθηκε. Στα ελληνικά, τι σημαίνει η δήλωση του επικεφαλής της κυβέρνησης;

Όλοι θυμηθήκαμε, με αφορμή τους αποκαλυπτικούς διαλόγους των πυροσβεστών, εκείνη την ανεκδιήγητη σύσκεψη στο αρχηγείο της πυροσβεστικής το βράδυ της 23ης Ιουλίου. Οι αξιωματικοί της πυροσβεστικής μετρούσαν νεκρούς και ακούγεται καθαρά να λένε στον ασύρματο: "υπάρχουν νεκροί αλλά δεν τους ανακοινώνουν". Γιατί; Για να μη χαλάσει η εικόνα ότι ο πρωθυπουργός ενδιαφέρεται; Από τους διαλόγους στους ασυρμάτους, προκύπτει ότι τουλάχιστον 13 νεκροί ήταν επιβεβαιωμένοι, πριν αρχίσει η σύσκεψη. Αλλά, ποιος άνθρωπος δεν ρωτάει να μάθει αν υπάρχουν πληροφορίες για νεκρούς σε μια τέτοια φωτιά; Μόνο ο Αλέξης Τσίπρας! Ο Τόσκας, άλλο τραγικό πρόσωπο, υπουργός τότε, βγήκε τώρα να πει ότι δεν μπορούσε να ενημερώσει τον πρωθυπουργό διότι "ήταν ασαφείς οι πληροφορίες για νεκρούς". Παραδέχεται ότι γνώριζε. Ο Τζανακόπουλος προσπαθεί να μιλήσει για τυμβωρυχία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και κάνει απέλπιδες προσπάθειες να ξεχαστούν τα τραγικά γεγονότα, τα λάθη και οι παραλήψεις του κρατικού μηχανισμού. Με αφορμή όμως τη δημοσιογραφική έρευνα, ο νους επιστρέφει στα επικοινωνιακά αναχώματα που προσπαθούσε να στήσει και ο ίδιος τότε, πότε στρέφοντας την πληροφόρηση προς δήθεν εμπρηστές, πότε στην άναρχη δόμηση και πότε στα μέτρα ανακούφισης που εξήγγειλε για τους πυροπαθείς. Όλα όμως κατέρρευσαν. Όλα τα παρέσυραν οι αποκαλύψεις για τους ανθρώπους που κάηκαν αβοήθητοι. 102 ψυχές. Και ούτε μια συγνώμη. Προσπάθησαν, απλώς, να ρίξουν στάχτη στα μάτια των πολιτών. Μήπως και τη βγάλουν καθαρή.

Την πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός έννοιωσε το βάρος της θέσης του ήταν το καλοκαίρι του 2015. Τότε που έβγαλε έρπη μετά την 17ωρη διαπραγμάτευση με τους επικεφαλής των δανειστών μας. Είχε πέσει σε "αυταπάτη", μας δικαιολογήθηκε αργότερα, για τα έργα και τις ημέρες του πρώτου εξαμήνου του 2015. Η δεύτερη φορά ήταν όταν αναγκάστηκε να υπογράψει το τρίτο, χειρότερο και αχρείαστο μνημόνιο, παραδίδοντας την περιουσία της χώρας για 99 χρόνια σε εκείνους που κάποτε αποκαλούσε "κοράκια". Στην φονική πυρκαγιά στο Μάτι, οι επιτελείς του, προσπάθησαν να στήσουν μια επικοινωνιακή απάτη. Γρήγορα όμως αποκαλύφθηκαν και οι αποκαλύψεις ακόμα και μετά από 9 μήνες είναι καταλυτικές.

Την ώρα που πολλοί Έλληνες έβλεπαν το ντοκιμαντέρ για το χάος και την ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού, ο πρωθυπουργός χόρευε με τον Πολάκη στην Κρήτη. Σαν πολλές "στραβές" δεν έχει αυτή η κυβερνητική βάρδια;