Γιώργος Δ. Ανδρέου

Γιατί σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα, το προσφυγικό, η μόνιμη τουρκική προκλητικότητα, η οικονομική κρίση που διαρκεί, η πανδημία του covid 19 με τις συνεχείς μεταλλάξεις, ενέσκηψε και η παγκόσμια ενεργειακή κρίση που εκτίναξε την ακρίβεια. Δεν παίρνει ανάσα η χώρα, κυβερνώντες και πολίτες, από τα παράλληλα και διαδοχικά αλλεπάλληλα χτυπήματα. Είναι περισσότερο από δύο χρόνια που δοκιμάζεται σκληρά η κοινωνία, αλλά και η πολιτική.

Τούτη όμως η τελευταία κρίση, η ενεργειακή, χωρίς χρονικό όριο και ορατό φως εξόδου από το τούνελ στο οποίο έβαλε την ανθρωπότητα, είναι άμεση, καθημερινή, αγγίζει εξ ίσου σκληρά τον κόσμο, τη νοιώθει στο πετσί του.

Είναι κρίση επικίνδυνη και απρόβλεπτη, γιατί εκτός από το ότι κατεβάζει επικίνδυνα το επίπεδο διαβίωσης των πολιτών, επηρεάζει και την κοινωνική συνοχή. Κοινωνική συνοχή που έχει ήδη δοκιμαστεί, ειδικά το 2021, από την εντελώς αδικαιολόγητη (;) αντιπαλότητα – κόντρα - στην κοινωνία, μεταξύ των λεγόμενων «αρνητών», των πολιτών που αρνούνται να εμβολιαστούν και να συμμορφωθούν με τις επιταγές της επιστήμης και των θεσμικών οργάνων της πολιτείας και της συντριπτικής πλειοψηφίας που συμμορφώνεται αγόγγυστα. Αντιπαλότητας που υποβόσκει, δηλητηριάζει και φθείρει ύπουλα ακόμα και προσωπικές, οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις, διαμορφώνοντας μια πρωτόγνωρη πραγματικότητα. Αν η κόντρα αυτή στην κοινωνία, συνδυαστεί, σε άτομα ή κοινωνικές ομάδες, με τις συνέπειες τις ακρίβειας που επελαύνει, μπορεί να εξελιχθεί σε άκρως επικίνδυνο κοινωνικό φαινόμενο.

Ημέρες όμως εορτών, χαράς, διασκέδασης και κυρίως ευχών για το νέο έτος. Πρέπει να κυριαρχεί η ελπίδα να είναι τουλάχιστον καλύτερο, από το κάθε φορά «σωτήριον» που πέρασε, ειδικά το απερχόμενο. Οι απαισιόδοξες σκέψεις δεν θα έπρεπε να έχουν θέση τις μέρες αυτές.

Η πραγματικότητα όμως, ο ιός και η οικονομική κρίση, ζοφερή και διαρκώς παρούσα, δεν αφήνει τους πολίτες να τις απολαύσουν με ηρεμία κι αισιοδοξία.

Πέρα όμως από τις κοινότυπες ευχές για υγεία, προκοπή κλπ είναι επιτακτική ανάγκη, ειδικά αυτή τη φορά, να εστιάσουμε όλη μας την ενέργεια, να επικεντρώσουμε τις ευχές μας σε αυτό που πραγματικά έλλειψε τη χρονιά, μάλλον τα χρόνια, που πέρασαν και θέλουμε να φέρει ο νέος χρόνος:

Πολιτική και κοινωνική συναίνεση.

Να αποτελέσει το επίκεντρο των ευχών αλλά και απαίτηση όλων των πολιτών η συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων και της κοινωνίας στην αντιμετώπιση της καταιγίδας των διαχρονικά, από την εποχή των πολέμων, μεγαλύτερων προβλημάτων της χώρας.

Να πάψουμε να είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη με την κυβέρνηση από τη μια να λαμβάνει μέτρα και, σχεδόν, όλοι οι άλλοι απέναντι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η μόνη χώρα που, κάποιοι, όχι μόνο δεν έβαλαν πλάτη στα προβλήματα, στο επίπεδο που θα έπρεπε, αλλά, αντίθετα, πολλές φορές προσπάθησαν, κατά κανόνα ανεπιτυχώς, να τα εκμεταλλευθούν, μικροκομματικά και λαϊκίστικα, οξύνοντάς τα.

Ευχή και απαίτηση να είμαστε όλοι μια γροθιά:
- Στη σθεναρή αντιμετώπιση της προσπάθειας της γείτονος να αμφισβητήσει τα σύνορα και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να πλημυρίσει τη χώρα μετανάστες.
- Στις κρίσιμες επιλογές της χώρας σε επίπεδο ειδικών διεθνών συμμαχιών, με την Αίγυπτο, με τη Γαλλία, με τις ΗΠΑ κλπ., την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, τις επιλογές της εξωτερικής μας πολιτικής.

- Στην θωράκιση της χώρας με την προμήθεια υπερσύγχρονου εξοπλισμού.
- Στη διαχείριση των οικονομικών, ειδικά στην διασφάλιση πόρων και την ανάπτυξη που θα στηρίξει την κοινωνία και θα βγάλει τη χώρα από την κρίση.
- Στην αντιμετώπιση της πανδημίας, χωρίς παλινωδίες και επαμφοτερίζουσες στάσεις σε μέτρα, ειδικά στον εμβολιασμό του πληθυσμού.
- Στην πάση θυσία προστασία της κοινωνικής συνοχής. Το «κλείσιμο του ματιού» σε διάφορες κοινωνικές ομάδες που αντιδρούν, στις πλατείες, γέννησε στο πρόσφατο παρελθόν το έκτρωμα της χρυσής αυγής που ταλάνισε τη χώρα. Η «προάσπιση» των δημοκρατικών δικαιωμάτων και της πολιτικής ελευθερίας, σεβαστή μεν και επιθυμητή, όχι όμως μέχρι του σημείου να γίνεται πρόσχημα ψηφοθηρικής αμφισβήτησης των θεσμών και του ύψιστου εθνικού συμφέροντος. Η, εκ των υστέρων, απότιση σεβασμού στη σωρό του αείμνηστου Κάρολου Παπούλια, έπρεπε να έρχεται ως συνέχεια του σεβασμού και της μη αμφισβήτησής του, ως εν ενεργεία Προέδρου.

Ας ευχηθούμε ότι και οι πολίτες το χρόνο που έρχεται θα:
- επιλέγουν ορθολογικά.
- διακρίνουν ανάμεσα στην, επιθυμητή, καλόπιστη και εποικοδομητική και την άγονη κριτική. Στον αυταρχισμό και τον ειλικρινή δημοκρατικό διάλογο. Στη συνέπεια και τις παλινωδίες. Αγνοώντας το λαϊκισμό και τα συνθήματα.
διαφυλάττουν ως κόρη οφθαλμού την κοινωνική συνοχή, προτάσσοντας αυτά που ενώνουν και παραμερίζοντας όσα χωρίζουν.
- επιλέγουν την κοινωνική συναίνεση, ως στάση ζωής, απατώντας και επιβάλλοντας την πολιτική συναίνεση.
- επιβραβεύσουν, το χρόνο που έρχεται, αυτούς που πολιτεύονται υπεύθυνα, με σύνεση και νοιάζονται πραγματικά τον τόπο και τους ανθρώπους.

Καλή μας χρονιά.

O Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)