Γιώργος Δ. Ανδρέου

Ούτε ψύλλος στον κόρφο του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Μια διαρκής, κάθε μέρα, κάθε ώρα, μάχη με αλλεπάλληλα προβλήματα, καταιγισμό, και πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Η ακρίβεια όμως και το απειλούμενο βιοτικό επίπεδο των πολιτών συνοδεύεται από τη μεγαλύτερη παθογένεια της χώρας, το λαϊκισμό. Τις σειρήνες με το απατηλό τραγούδι τους, που κόπτονται δήθεν για το λαό. Την αντιπολίτευση τουτέστιν, με προεξάρχουσα την αξιωματική, που άδραξε την ευκαιρία – παλιά μου τέχνη – να πλειοδοτεί σε παροχές. Όλα από το κράτος.

Ο λαϊκισμός στις δύσκολες στιγμές της χώρας είναι έγκλημα που τελείται με δόλο. Έχει εξελιχθεί σε εθνική παθογένεια. Δεν πρέπει ούτε στιγμή να ξεχνούμε, θα θυμόμαστε πάντα, τα Ζάππεια και τις Θεσσαλονίκες και τα μνημόνια που επακολούθησαν. Τα έφεραν αυτοί, οι αρχάγγελοι του λαϊκισμού, που θα έσκιζαν «εν μια νυκτί» τα προηγούμενα. (Αν είχαν συνεργαστεί τότε εποικοδομητικά, με συναίνεση, όλα θα τέλειωναν πολύ πιο γρήγορα και λιγότερο οδυνηρά).

Εκτός όμως από το δόλο ο λαϊκισμός, η σπέκουλα πάνω στα προβλήματα του κόσμου και η αχαλίνωτη παροχολογία, είναι και έγκλημα που ειδικά για την εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση, τελείται και με ασύγγνωστη βλακεία. Γιατί γνωρίζουν πως αυτά που ζητάνε τώρα, υποκριτικά, να δοθούν, όχι μόνο δεν μπορούν να ικανοποιηθούν στην έκταση που τα ζητάνε, αλλά, αν γίνει αυτό, θα έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην εθνική οικονομία και τους πολίτες τελικά. Επιπτώσεις που ίσως χρειαστεί να αντιμετωπίσουν οι ίδιοι , όταν αύριο – μεθαύριο, έρθει η σειρά τους να κυβερνήσουν, όπως επιθυμούν διακαώς. Οι σημερινές άκριτες μαξιμαλιστικές προτάσεις που εκστομίζουν ανενδοίαστα, καταχωρούνται στη μνήμη αυτών που τους πίστεψαν και θα τους ανταποδώσουν, έγινε ήδη, με βαρύ πολιτικό χαστούκι.

Το κακό είναι πως αρκετοί πολίτες εξακολουθούν, ακόμα και μετά από όσα έχουν υποστεί από τους μαθητευόμενους μάγους, να μεθάνε και να παρασύρονται από το γλυκό τραγούδι των σειρήνων και να το δείχνουν εκδηλώνοντας τη δυσαρέσκειά τους προς την κυβέρνηση.

Το χειρότερο είναι πως οι κυβερνώντες, κάποιοι, εισπράττουν τη δυσαρέσκεια αυτή και πανικοβάλλονται. Είναι και οι εκλογές σχετικά κοντά, είναι και κάποιοι κακομαθημένοι. Κακοί σύμβουλοι για αποφάσεις εξαιρετικά κρίσιμες και καθοριστικές για το μέλλον του τόπου.

Το κρίσιμο σημείο του προβλήματος εστιάζεται ακριβώς εκεί. Τα οικονομικά περιθώρια της χώρας, που, υπενθυμίζεται, δεν έχει ακόμα εξέλθει από την οικονομική κρίση και τις εξ αυτής υποχρεώσεις και δεσμεύσεις, είναι δεδομένα, γνωστά και περιορισμένα. Η ισορροπία είναι εύθραυστη, επί ξηρού ακμής, και ο κίνδυνος ολίσθησης της οικονομίας (κατολίσθησης μάλλον) είναι άμεσος και ορατός.

Κάποιοι παλαιότερα, ήταν το 2014, θεώρησαν πως ο λαϊκισμός πολεμιέται με λαϊκισμό και με παροχές, ήταν και οι ίδιοι εν πολλοίς επιρρεπείς. Απέτυχαν οικτρά και το πλήρωσαν ακριβά οι ίδιοι και η χώρα. Ανέδειξαν στην εξουσία ερασιτέχνες, προφέσορες του λαϊκισμού, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Η χρησιμότητα της ιστορίας είναι να διδάσκει, αυτούς που μπορούν να την διαβάζουν με ανοικτά μάτια και μυαλά.

Η κυβέρνηση αυτή, και ειδικά ο πρωθυπουργός, έχουν δώσει δείγματα γραφής, εκδηλώνοντας την απέχθειά τους για το λαϊκισμό και την κολακεία των μαζών. Έχουν και υπηρετούν συνειδητά και σταθερά ξεκάθαρες θέσεις στα μεγάλα προβλήματα και τη θέση της χώρας στον κόσμο. Επέλεξαν την αλήθεια, τον εκσυγχρονισμό των δομών, την ανάπτυξη, την πρόοδο και οι πολίτες ακολούθησαν και τους στηρίζουν.

«Οι καιροί ου μενετοί» και οι αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν τώρα, άμεσα, είναι δύσκολες και κρίσιμες

Είναι στο χέρι τους να μην παρασυρθούν από την «αύξηση» της αποδοκιμασίας ή μάλλον σωστότερα τη μείωση της επιδοκιμασίας των πολιτών, που καταγράφεται. Να παραμείνουν σταθεροί στη σωφροσύνη, τη λογική και το μέτρο. Να εξηγήσουν με απλά λόγια την πραγματικότητα και να στηρίξουν σθεναρά το επίπεδο ζωής των πολιτών, δίκαια και αναλογικά, με προτεραιότητα όσους βρίσκονται στα όρια και κάτω από αυτά, εξαντλώντας κάθε περιθώριο που τους δίνει η οικονομία και τα δημοσιονομικά της χώρας. Μέχρι εκεί όμως, μέχρι τα ακραία περιθώρια.

Θα εγκληματήσουν και θα τους αποδοθούν πολιτικές ευθύνες στο μέλλον, και από την ιστορία, αν διαχειριστούν την ακρίβεια κοντόφθαλμα με τα μάτια στις εκλογές που έρχονται. Αν υποκύψουν στο λαϊκισμό και υιοθετήσουν τις πρακτικές και τα απατηλά τραγούδια των σειρήνων.

Ας δεθούν στο κατάρτι συνεχίζοντας ψύχραιμοι το ταξίδι της εξόδου από τις αλλεπάλληλες κρίσεις, με πυξίδα τον εκσυγχρονισμό της χώρας.

Η μικρή δημοσκοπική κάμψη, κ. πρόεδρε της Κυβέρνησης, που κάποιοι επισείουν ως πολιτικό κίνδυνο εξωθώντας Σας σε λαθεμένες κινήσεις, είναι ελάχιστη σε σχέση με την ένταση των προβλημάτων και των επιπτώσεών τους στους πολίτες. Μια μεγάλη όμως κατηγορία Ελλήνων, η μεγαλύτερη ιστορικά μετά από σχεδόν τρία χρόνια διακυβέρνησης και τόσα προβλήματα, εξακολουθεί να εκδηλώνει σθεναρά τη στήριξή της, παρ’ όλα όσα έχουν γίνει.

Είναι η υγιής κοινωνία της προόδου, η μεσαία αστική τάξη, οι αληθώς προοδευτικοί Έλληνες που απαιτούν να μην ανακοπεί ο εκσυγχρονισμός και η ανάπτυξη της χώρας στα πλαίσια της Ευρώπης και του δυτικού κόσμου. Να πρυτανεύσει η σωφροσύνη και να αποδοκιμαστεί, μετά βδελυγμίας, ο λαϊκισμός, απ’ όπου κι αν προέρχεται.

Ίσως μάλιστα να είναι και το τέλος του, αν, και όπως διαφαίνεται, ηττηθεί πάλι.




O Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)