Γιώργος Δ. Ανδρέου

Τον τόνο πάντως, την ποιότητα και το «χρώμα» της προεκλογικής μάχης τον δίνει η αντιπολίτευση που έχει το πλεονέκτημα της ανέξοδης παροχολογίας και της κριτικής των πεπραγμένων της κυβερνητικής παράταξης.

Τα δικά τους αρνητικά κυβερνητικά πεπραγμένα πιστεύουν ότι ξεχάστηκαν (;), παραγράφηκαν, γιατί τιμωρήθηκαν υποτίθεται με την προηγούμενη αρνητική ψήφο των πολιτών.

Τα «σκάνδαλα» όμως που βγάζουν στον αέρα είναι μεν εν πολλοίς πραγματικά, δεν είναι όμως ούτε δωροδοκίες ούτε υπεξαιρέσεις δημόσιου χρήματος. Έχουν κυρίως χαρακτήρα δραστηριοτήτων σε σχέση με υπηρεσίες και προμήθειες στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ασυμβίβαστων με την ιδιότητα του βουλευτή. Υπηρεσίες και προμήθειες πραγματικές που θα γίνονταν ούτως ή άλλως, όχι όμως από βουλευτή στα πλαίσια του επαγγέλματός του. Δεν αμφισβητείται η ουσία, αν δηλαδή οι υπηρεσίες παρασχέθηκαν ή οι προμήθειες υλοποιήθηκαν, ούτε οι τιμές και οι χρεώσεις. Δεν τίθεται θέμα οικονομικής ατασθαλίας, ούτε κλοπής, υπεξαίρεσης ή δωροδοκίας. Ντόρος και «γυάλινα καθρεφτάκια» για τους σκληρούς που διψούν για αίμα.

Οι αποκαλύψεις αυτές ναι μεν δημιουργούν νοσηρό κλίμα εν όψει εκλογών, έχουν όμως και θετική χρησιμότητα. Αποκαλύπτουν τις παθογένειες, τις «τρύπες» και την ανάγκη θωράκισης των θεσμών.

Τι δουλειά κάνεις κ. Χειμάρα, κ. Ευθυμίου πριν εκλεγείς βουλευτής; Έχω κατάστημα χαρτικών, φωτοτυπίες κλπ, είμαι δικηγόρος. Απαγορεύεται να δουλεύεις με το Δημόσιο τους Δήμους και τις Περιφέρειες όσο θα είσαι βουλευτής. Η κλείνεις το μαγαζί ή μεταβιβάζεις τη συμμετοχή σου σε αυτό, η αναστέλλεις τη δραστηριότητά σου. Αυτό ισχύει σήμερα και δείχνει σωστό εκ πρώτης όψεως.

Αφήνει όμως ένα κενό, «τρύπα», ότι δεν απαγορεύεται η μεταβίβαση της επιχείρησης στο παιδί ή τους γονείς του εκλεγέντα βουλευτή. Λες κι ο βουλευτής δεν θα επηρεάσει για απευθείας αναθέσεις το παιδί του.

Την «τρύπα» αυτή εκμεταλλεύτηκαν ατιμώρητα στο παρελθόν, οι «σήμερα «αναμάρτητοι» τιμητές:
• ο κ. Φλαμπουράρης, που μεταβίβασε στο γιο του, εκ των υστέρων και μετά τη δημοσιοποίηση του θέματος, με προχρονολογημένο κατά ένα σχεδόν χρόνο συμφωνητικό, το μερίδιό του στην τεχνική εταιρεία του μετά την ανάδειξή της ως μειοδότη δημόσιου έργου με τίμημα μεγαλύτερο των 3 εκ. ευρώ,.
• η κ. Γεροβασίλη που μεταβίβασε στο γιο της τρία χρόνια μετά από την εκλογή της το ακτινολογικό της εργαστήριο στην Άρτα, που εξακολουθούσε να δουλεύει και να εισπράττει από τον ΕΟΠΠΥ.
Αυτούς βέβαια, με εκατομμύρια, τους κάλυψε το πέπλο αγνότητας του «ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς», οι άλλοι με ψίχουλα πληρώνουν την αφέλειά τους.

(Το κακό είναι πως την ένταση της νοσηρότητας τροφοδοτεί και το άλλοτε κραταιό και νυν συρρικνούμενο και σε σύγχυση ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη που βολοδέρνει στο όνειρο της χαμένης προοπτικής, έχοντας χάσει την επαφή την πραγματικότητα και την κοινωνία. Πλειοδοτούν σε λαϊκισμό, ουρά του Σύριζα, σε καταγγελίες «ατασθαλιών» που ωχριούν μπροστά στα πεπραγμένα των επώνυμων στελεχών τους που καταδικάστηκαν όχι μόνο πολιτικά αλλά και ποινικά σε βαρύτατες ποινές. Αντί σοβαρότητας και εποικοδομητικής κριτικής με προτάσεις, πλειοδοτούν, με περισσότερη ένταση μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις της υπόθεσης Καϊλή, για να συμψηφίσουν τις ασυμβίβαστες δραστηριότητες κυβερνητικών βουλευτών - τυπικές παραλείψεις ούτε καν πταίσματα – με τα κακουργήματα, τις δωροδοκίες και τις υπεξαιρέσεις τεράστιων ποσών από το δημόσιο κορβανά, που τους βαρύνουν ως παράταξη, πολλαπλώς και σε ανώτατο επίπεδο. Μάταια γιατί το μόνο που πετυχαίνουν είναι να κάνουν τον κόσμο να θυμάται. Ζουν με την ψευδαίσθηση πως θα ανακάμψουν με τον τρόπο αυτό).

Η ισχύουσα πάντως συνταγματική και νομοθετική αντιμετώπιση του θέματος αυτού είναι προεχόντως αναποτελεσματική και υποκριτική. Ζητάμε, όπως έχουν τα πράγματα, από το βουλευτή του οποίου η επανεκλογή είναι αμφίβολη είτε:

• να χάσει το επάγγελμά του, την οικονομική και την πολιτική του ανεξαρτησία, να μετατραπεί σε επαγγελματία πολιτευτή που θα ζητιανεύει μια θέση, εξαρτώμενος, δέσμιος, από το κόμμα και τον αρχηγό.
• να συμπράξει σε «μαϊμουδιά», να παρακάμψει την απαγόρευση βάζοντας μπροστά το παιδί του, τη μάνα του ή οποιονδήποτε άλλον στενό συγγενή του, τους οποίους δεν καλύπτει η απαγόρευση

Έχεις τόσα άλλα σοβαρά να αντιμετωπίσεις κ. Πρωθυπουργέ, έχεις όμως αποδείξει ότι τολμάς να κάνεις τα βήματα που εξυγιαίνουν το σύστημα και κλείνουν τις τρύπες. Δώσε άμεσα εντολή να εισαχθεί για ψήφιση αναθεώρηση της νομοθετικής ρύθμισης του ασυμβίβαστου των επαγγελματικών δραστηριοτήτων, όσων εκλέγονται βουλευτές, σε σχέση με έργα, προμήθειες και υπηρεσίες στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Έχεις δύο επιλογές:
• Αν θεωρείς λογική την ισχύουσα ρύθμιση να επεκτείνεις πάραυτα το ασυμβίβαστο και στις δραστηριότητες των μελών των οικογενειών των βουλευτών (συζύγων, τέκνων, γονέων). Είναι γελοίο, αστειότητα, να απαγορεύεται η ανάληψη έργου ή υπηρεσίας από τον ίδιο το βουλευτή, γιατί επηρεάζει, και όχι στο σύζυγο ή το παιδί του. Εθελοτυφλούμε.
• Εναλλακτικά θα ήταν αποτελεσματικότερος και κυρίως πιο δίκαιος ο περιορισμός της απαγόρευσης μόνο στις απευθείας αναθέσεις. Με νομοθετική όμως αντιστροφή της απαγόρευσης. Να απαγορεύεται στους δημόσιους φορείς να αναθέτουν δουλειές ή προμήθειες απευθείας στις επιχειρήσεις ή τις δραστηριότητες βουλευτών, υπουργών και των ή των μελών της οικογένειάς τους. Η εφαρμογή της είναι εύκολη ( στην πρώτη βουλευτική περίοδο καταρτίζεται από τη Βουλή λίστα με τις επιχειρήσεις αυτές - τα στοιχεία προκύπτουν από το πόθεν έσχες - και η λίστα γνωστοποιείται σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και φορείς).
Με τον τρόπο θα έκλεινε δια παντός η «τρύπα» και οι επαγγελματικές δραστηριότητες θα συνεχίζονταν ενισχύοντας την ανεξαρτησία των βουλευτών.
Θα είναι ένα ακόμα βήμα εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού του δημόσιου βίου.





O Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)