Στερνή μου γνώση…

Όσο οπαδοί και υποψήφιοι αρχηγοί εξακολουθούν να:

• Αποδίδουν την εκλογική τους στασιμότητα στο πρόσωπο του αρχηγού, αρνούμενοι να αποδεχθούν πως φταίει κυρίως η εμμονή τους - το κόλλημα - στη συνθηματολογία, το λαϊκισμό και τις πρακτικές της 10ετίας του 1980. Η άρνησή τους να δουν το σήμερα και το μέλλον. Ενδεικτική η στάση τους στο θέμα της εγκατάστασης των ξένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στη χώρα και η συμπόρευση στο θέμα αυτό με την αναχρονιστική αριστερά.

• Διακατέχονται από το σύνδρομο – απωθημένο – του αντι-Μητσοτακισμού και να αναζητούν αρχηγό με κύριο προσόν την ικανότητα, ακόμα και την πιθανότητα, να κερδίσει τον Κυριάκο.

Έχει όμως ενδιαφέρον η συμμετοχή σε αυτές του εκλεγέντος πρόσφατα Δημάρχου Αθηναίων κ.Δούκα. Ενδιαφέρον για τους ψηφοφόρους του Πασόκ, και περισσότερο για τους λοιπούς Αθηναίους πολίτες, ιδιαίτερα του κεντροδεξιού φιλελεύθερου πολιτικού χώρου.

Σκέφτονται οι ψηφοφόροι του Πασοκ – ακούγεται μάλιστα πως αυτό διαρρέεται έντεχνα από το περιβάλλον του Δημάρχου:

Ο Δούκας νίκησε το Μπακογιάννη, της οικογένειας Μητσοτάκη, ενώνοντας (αν και ευκαιριακά) τις δυνάμεις της «αριστερής» αντιπολίτευσης. Μπορεί συνεπώς να είναι αυτός που θα κερδίσει και τον Κυριάκο στις εθνικές εκλογές. Και με το σκεπτικό αυτό σοβαρό ποσοστό – κατά τις δημοσκοπήσεις – τον επιλέγει για αρχηγό, αδιαφορώντας για την προσωπική και πολιτική του υποδομή. Την ανύπαρκτη πολιτική προϋπηρεσία και διαδρομή, την εμφανή πολιτική απειρία, την ανυπαρξία στο θώκο του Δημάρχου μετά από ένα σχεδόν χρόνο θητείας, τον πολιτικό αριβισμό - αληθώς το καβάλημα - να εγκαταλείψει , για μήνες, το Δήμο και τους δημότες που τον τίμησαν, κυνηγώντας την αρχηγία του κόμματος με όνειρο την πρωθυπουργία.

Το ουσιαστικό όμως πρόβλημα είναι των Αθηναίων, ειδικά των κεντροδεξιών που επέτρεψαν, με την αδιαφορία και την απουσία τους να εκλεγεί δήμαρχος της πόλης τους, ο εν λόγω, και μάλιστα να νομίζει πως κέρδισε με τα προσόντα και την αξία του. Τι σκέπτονται άραγε; Συνειδητοποίησαν τις συνέπειες για την πόλη – μια χαμένη πενταετία για την πρωτεύουσα της χώρας – όχι μόνο από την εκλογή του εν λόγω, αλλά και κυρίως από την μη εκλογή του Κώστα Μπακογιάννη; Δεν είναι μόνο η καθαριότητα, η αστυνόμευση, και η εν γένει απουσία της δημοτικής αρχής, ούτε τα δρομολογημένα έργα που καθυστερούν. Ούτε μόνο οι επιλογές και η στασιμότητα, π.χ. οι σταθμοί του Μετρό, που δολιχοδρομούν ανάμεσα στις ιδεοληψίες των πολιτικών συνιστωσών της αριστεράς που στήριξε τον κ. Δούκα.

Είναι και η συνέχεια της διεθνούς παρουσίας, το κύρος και η προσωπικότητα του Δημάρχου της πρωτεύουσας της χώρας. Οι μεγάλες πόλεις και ιδιαίτερα οι πρωτεύουσες και ειδικά η Αθήνα πρέπει να έχουν δημάρχους προσωπικότητες διεθνούς εμβέλειας και αποδοχής. Να καλλιεργούν διεθνείς συνεργασίες για να μπορούν να εκπληρώσουν αποτελεσματικά τους στόχους τους. Μεταξύ των πόλεων χτίζονται για το μέλλον γέφυρες συνεργασίας και συνεννόησης των λαών, από κάτω προς τα πάνω, ιδίως εκεί που τις κυβερνήσεις χωρίζουν αγεφύρωτες διαφορές.

Είναι ήδη εμφανές ότι λείπει και θα λείπει ολόκληρη την τρέχουσα πενταετία η, κατακτημένη με συστηματική προσπάθεια, σημαντική διεθνής παρουσία του Κώστα Μπακογιάννη, που προσμετράται στο ενεργητικό του, που (για όσους δεν γνωρίζουν) είναι:

• Η προσωπική σχέση και παραγωγική συνεργασία του με τον Δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, μέλλοντα πρωθυπουργό της Τουρκίας.

• Η πρωτοβουλία και συμμετοχή στη συνδιάσκεψη – φόρουμ – των δημάρχων των βαλκανικών πόλεων στην Κωνσταντινούπολη Νοέμβριο του 2021 και η ανάληψη από την Αθήνα της πρώτης προεδρίας του νέου αυτού περιφερειακού θεσμού συνεργασίας και φιλίας από τον Ιανουάριο του 2022.

• Οι συναντήσεις και η αγαστή συνεργασία του με το δήμαρχο Σμύρνης.

• Η στενή συνεργασία και προσωπική σχέση του με το Δήμαρχο Τιράνων.

• Η δημιουργία γέφυρας επικοινωνίας με τον δήμαρχο της Πρίστινα και η συνεργασία σε τομείς που οι κυβερνήσεις δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν, μιας και η χώρα μας δεν έχει αναγνωρίσει το Κόσοβο

• Η ενεργή συμμετοχή της Αθήνας σε διεθνή δίκτυα που είτε στοχεύουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής όπως το C40, είτε έχουν ευρύτερη θεματική όπως το Eurocities που αγκαλιάζει πεδία συνεργασίας από την ψηφιοποίηση των υπηρεσιών μέχρι τον πολιτισμό.

• Η συμμετοχή της Αθήνας στην Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, στη Γλασκώβη και στο Μπουένος Άϊρες.

• Το γεγονός ότι η Αθήνα με τον Κ.Μ. ήταν η πρώτη πόλη που μαζί με δεκάδες επιχειρήσεις παγκόσμιας εμβέλειας, συνυπέγραψε και υιοθέτησε τον χάρτη αναγνώρισης των θεμελιωδών δικαιωμάτων της φύσης "Terra Carta", πρωτοβουλία του βασιλιά Καρόλου.

• Η πραγματοποίηση στην Αθήνα της δεύτερης διεθνούς συνόδου δημάρχων για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού.

• Η συμμετοχή του στο Φόρουμ των Μεσογειακών Δημάρχων στη Φλωρεντία και η μέσω αυτής ανάπτυξη προσωπικών σχέσεων με τον πρόεδρο των Eurocities και δήμαρχο Φλωρεντίας, Dario Nardella(Ο Κ.Μ. ήταν ο μόνος ξένος Δήμαρχος - προσκεκλημένος του Dario Nardella - που μίλησε μπροστά σε λαοθάλασσα σε μια αυθόρμητη πρωτοβουλία συμπαράστασης στον Ουκρανικό λαό στην κεντρική πλατεία της Φλωρεντίας, τιμώντας την Αθήνα ως πρωτεύουσα της δημοκρατίας).

• Η συμμετοχή του, ως μέλος της αποστολής Ευρωπαίων δημάρχων στην επίσκεψη στο Κιέβο, όπου συνυπέγραψαν μνημόνιο για την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων πόλεων της Ουκρανίας .

Ηθικό δίδαγμα. Οι κεντροδεξιοί και οι πάσης πολιτικής κατεύθυνσης σώφρονες Αθηναίοι πολίτες, καλό είναι να θυμούνται και να προσέχουν. Είτε είναι από αυτούς που «τσίμπησαν» στη σπέκουλα της ποικιλόμορφης αριστεράς για «την Πανεπιστημίου» και αγνόησαν το τεράστιο έργο και την προσωπικότητα του Δημάρχου τους στο κέντρο, στις συνοικίες αλλά και διεθνώς, είτε από αυτούς που εφησύχασαν και άφησαν το Δήμο στο έλεος επηρμένων μαθητευόμενων μάγων.

Για να μην χρειαστεί να ξαναπούν «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα».