Τα μικρά της καθημερινότητας

Πρώτο στο κάδρο για τους περισσότερους είναι η ακρίβεια, ο πληθωρισμός, που επιμένει περισσότερο από δύο χρόνια και υποβαθμίζει το επίπεδο διαβίωσης.

Ακολουθούν η εικόνα, η κατάσταση, η στελέχωση και η πρόσβαση στη δημόσια υγεία, η εξυπηρέτηση από τις δημόσιες υπηρεσίες, οι συγκοινωνίες, η δημόσια παιδεία κ.α.

Παθογένειες δεκαετιών. Άλλος λίγο, άλλος περισσότερο όλοι για κάτι δυσανασχετούν, παραπονούνται, διαμαρτύρονται, αγανακτούν.

Τη γενική ευθύνη έχει, πιστεύουν οι πολίτες, κυρίως το κράτος, η Κυβέρνηση, αλλά και οι πάσης φύσεως «εξουσίες», η αυτοδιοίκηση, οι οργανισμοί κλπ. Αυτοί που οφείλουν να επιλύουν προβλήματα και να μεριμνούν για την δημιουργία, αν όχι ιδανικού, στοιχειώδους έστω, περιβάλλοντος ανεμπόδιστης διαβίωσης.

Για τα περισσότερα βέβαια δεν είναι άμοιροι ευθυνών και οι ίδιοι οι συν – Έλληνες. Ως πολίτες παραπονούνται για πράξεις, παραλείψεις και αβελτηρίες των φορέων εξουσίας, οι ίδιοι όμως - πίσω από κάθε δημόσια υπηρεσία που ολιγωρεί υπάρχουν άνθρωποι - ως φορείς εξουσίας, δεν έχουν πρόβλημα να ταλαιπωρούν άλλους. Φαύλος κύκλος.

Υπάρχουν όμως και τα πολύ προσωπικά. Η καθυστέρηση απάντησης σε αίτημα, έκδοσης απόφασης για συνταξιοδότηση, κάλυψης δαπάνης νοσηλείας, καθυστερήσεις υποθέσεων στα Δικαστήρια, δημόσιοι παιδικοί σταθμοί και άλλα πολλά, μικρά μεν αλλά σημαντικά για τον άμεσα ενδιαφερόμενο. Με εύκολη και σχετικά ανώδυνη δυνατότητα επίλυσης.

Αυτά, τα μικρά παράπονα είναι που υποθάλπουν το αρνητικό κλίμα, που σιγά - σιγά αλλά σταθερά αναπαράγεται και επεκτείνεται - «έρπης ζωστήρας» - σε αμφισβήτηση. Το κλίμα αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις σε πρώτη φάση σαν απλή δυσαρέσκεια – αρνητικές απαντήσεις σε ερωτήματα για προβλήματα της οικονομικής και της κοινωνικής πραγματικότητας. Σε δεύτερη φάση γίνεται γενικότερη άρνηση, πρώτο βήμα μετακίνησης στη δεξαμενή των αναποφάσιστων. Για να καταλήξει σε αλλαγή πλεύσης και προσανατολισμού.

Βοηθάνε στην ολοκλήρωση του παζλ και:

ο λαϊκισμός που σπεκουλάρει απροσχημάτιστα, ανεύθυνα και ανενδοίαστα προσφέροντας «λύσεις», επί παντός - «δια πάσαν νόσον».

Τα fake news που οργιάζουν στα social media.

Τα πέντε χρόνια διακυβέρνησης στα οποία κάποιοι θεωρούν πως έπρεπε να έχουν τακτοποιηθεί όλες οι παθογένειες της χώρας, από καταβολής Ελληνικού κράτους,

η νοοτροπία του Έλληνα που βαριέται τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα – μην ξεχνάμε ότι είμαστε απόγονοι εκείνων που εξόρισαν τον Αριστείδη επειδή βαρέθηκαν να ακούνε να τον λένε δίκαιο.

Οι πολίτες κ. πρωθυπουργέ, ειδικά όσοι σας εμπιστεύονται και σας στηρίζουν ανεπιφύλακτα τόσα χρόνια, αντιλαμβάνονται την γενικότερη κατάσταση και έχουν δείξει, υπομονή και ανοχή. Σιγά – σιγά όμως, σταγόνα – σταγόνα, το ποτήρι της δυσαρέσκειας ξεχειλίζει και σε κάποιους από αυτούς, όταν αντιμετωπίζουν προσωπικό πρόβλημα στο οποίο δεν βρίσκουν ανταπόκριση από το κράτος. Αν μάλιστα δεν υπήρχε το μπάχαλο και η εξόφθαλμη ανικανότητα της αντιπολίτευσης, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, η δυσαρέσκεια θα αποτυπωνόταν στις μετρήσεις σε πολύ ψηλότερα επίπεδα.

Εννοείται πως δεν είναι δουλειά του πρωθυπουργού να ασχολείται με συγκεκριμένα αιτήματα πολιτών, ειδικά για προσωπικά προβλήματα. Είναι όμως δουλειά των κυβερνητικών αξιωματούχων και της δημόσιας διοίκησης.

Στη σωστή κατεύθυνση η νομοθέτηση του Υπουργείου Οικονομικών να επιβάλεται ατομικό πρόστιμο στα αρμόδια πρόσωπα των φορέων που οφείλουν να αναρτούν εγκαίρως τα αναγκαία στοιχεία για την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων. Το κράτος όταν είναι να εισπράξει λαμβάνει μέτρα, λένε κάποιοι.

«Ιδού λοιπόν η Ρόδος». Είναι στο χέρι του πρωθυπουργού να απαιτήσει, χθες, από τους αρμόδιους υπουργούς να φέρουν για ψήφιση ειδικό νόμο, ελάχιστα άρθρα, ίσως ένα μόνο. Να προβλέπει σοβαρό πρόστιμο - αυτόματη αποζημίωση - υπέρ του πολίτη. Όχι σε βάρος του κράτους τέτοιος νόμος υπάρχει, αλλά ατομικά και προσωπικά σε βάρος του αρμόδιου υπαλλήλου, υπουργού, κυβερνητικού ή αυτοδιοικητικού αξιωματούχου που ολιγωρεί, αδιαφορεί και καθυστερεί να ασχοληθεί και να απαντήσει σε αίτημα πολίτη. Σε εύλογο, άλλα αυστηρά συγκεκριμένο χρόνο, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες και δικαιολογίες. Να σφίξουν κάποιοι…».

Είναι ήδη τόσο πολλά τα θέματα πολιτών που εκκρεμούν, ακόμα και για χρόνια, που το αποτέλεσμα θα φανεί πολύ σύντομα. «Στο χειροκρότημα». Όπως έγινε με την επίσπευση της έκδοσης των εκατοντάδων χιλιάδων συντάξεων που εκκρεμούσαν για χρόνια.