Γιώργος Διονυσόπουλος

Στη συντριπτική πλειονότητα τους τα σχόλια ήταν κατά βάση επαινετικά, τόσο για την στιλιστική του επιλογή, όσο και για το μήνυμα που ήθελε να μεταδώσει διαφημίζοντας την ελληνική σημαία, και κατ’ επέκταση τη χώρα μας, στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Την ίδια στιγμή, μια άλλη είδηση που αφορούσε ένα περιστατικό στο κέντρο της Αθήνας πέρασε σχεδόν απαρατήρητη. Ήταν την περασμένη Τετάρτη, όταν ένας 26χρονος νεαρός ξυλοκοπήθηκε άγρια στον προαύλιο χώρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου στην οδό Πατησίων, επειδή είχε κολλημένα στο σακίδιό του δύο αυτοκόλλητα που απεικόνιζαν την Παναγία και την ελληνική σημαία. Οι δράστες μάλιστα, σύμφωνα με τα όσα ο ίδιος κατήγγειλε, σταμάτησαν να τον χτυπούν μόνο όταν αφαίρεσαν και τα δυο σύμβολα από την τσάντα του.

Χωρίς να θέλω να μειώσω την πράξη θρησκευτικού μίσους, που επί της ουσίας αποτελεί ο βανδαλισμός της εικόνας της Παναγίας, θα σταθώ περισσότερο στην καταστροφή του εθνικού μας συμβόλου. Η αλήθεια είναι πως η ελληνική σημαία, για μια ευτυχώς σχετικά μικρή μειοψηφία του ελληνικού λαού που κατά κύριο λόγο πρόσκειται στο χώρο της Αριστεράς, αντιμετωπίζεται σαν ένα ιδεολογικά βδελυρό και συνάμα εχθρικό σύμβολο, που όποιος το φέρει επάνω του -εκτός των εθνικών μας εορτών και επετείων- αυτόματα καθίσταται φασίστας, ακροδεξιός και εθνικιστής. Πρόκειται για όλους εκείνους που ξεχνούν, ή ακόμη χειρότερα δεν γνωρίζουν, ότι σε πολλές δύσκολες για την πατρίδα ιστορικές περιόδους, ήταν, μεταξύ των άλλων και χιλιάδες αριστεροί αγωνιστές που έδωσαν τη μάχη και κράτησαν ψηλά την ελληνική σημαία.

Από την άλλη πλευρά όμως, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε πως υπήρξαν και αρκετοί ταγοί της Δεξιάς που επιχείρησαν να μονοπωλήσουν το εθνικό μας σύμβολο - λες και οι υπόλοιποι δεν ήταν Έλληνες- κάνοντας ό,τι ήταν δυνατόν για να παραποιήσουν το νόημά του. Είναι εκείνοι που με λόγια, αλλά κυρίως με πράξεις ευτέλισαν την αξία της ελληνικής σημαίας. Που αρκετές φορές την καπηλεύθηκαν και ακόμη περισσότερες τη χρησιμοποίησαν για να εξυπηρετήσουν είτε αλλότρια είτε στενά προσωπικά ή κομματικά τους συμφέροντα. Πρακτικές που, σε σημαντικó βαθμό, είχαν ως αποτέλεσμα να διαστρεβλώσουν τη σημασία της ελληνικής σημαίας, ειδικά ανάμεσα στη νεολαία, σε σημείο που να μετουσιωθεί στα μάτια της από εθνικό σύμβολο σε έμβλημα καταπίεσης και νεποτισμού.

Υπάρχουν κάμποσες φορές στο δρόμο που μπορείς να δεις ελληνόπουλα να φορούν κάποια ξένη σημαία σαν λογότυπο ή ακόμη και σαν στάμπα στα ρούχα τους. Σπάνια όμως θα δεις να συμβαίνει το ίδιο και με την ελληνική. Η σημαία μας ωστόσο, σιγά σιγά γίνεται μόδα στο εξωτερικό. Συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στις πιο αναγνωρίσιμες του πλανήτη. Κυματίζει σε όλους τους ιστούς των διεθνών οργανισμών της Δύσης και όχι μόνο, ενώ παρέλασε πάντα με τις δυνάμεις που πολέμησαν στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Εν κατακλείδι, ίσως το πιο ισχυρό μήνυμα που στέλνει ο βασιλιάς Κάρολος με τη γραβάτα του να μην απευθύνεται προς τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά πρώτα και κυρίως προς όλους εμάς: Να αγαπήσουμε λίγο παραπάνω τη σημαία μας και γιατί όχι, κάποια στιγμή και τη χώρα μας…