Γρ. Νικολόπουλος

Η αιτιολογία της κυβέρνησης είναι ότι τα φιλοδωρήματα δεν τα δίνει ο εργοδότης αλλά ο πελάτης. Διαχωρίζει λοιπόν το εισόδημα που προέρχεται απευθείας από τον πελάτη (φιλοδώρημα) από το εισόδημα που προέρχεται από τον εργοδότη (μισθός και μεροκάματο). Το εισόδημα που προέρχεται από τον εργοδότη επιβαρύνεται με ασφαλιστικές εισφορές, αυξάνει δηλαδή το κόστος της επιχείρησης σημαντικά και ορθώς το φιλοδώρημα εξαιρείται των ασφαλιστικών εισφορών.

Με αφορμή όμως αυτό, έρχεται ξανά στο προσκήνιο των πολύ υψηλών εισφορών και φόρων που επιβαρύνουν το κόστος κάθε επιχείρησης και ονομάζονται «μη μισθολογικό κόστος». Επί πολλά χρόνια, όλες οι εργοδοτικές οργανώσεις ανεξαιρέτως, ζητούν μείωση του μη μισθολογικού κόστους και κυρίως των ασφαλιστικών εισφορών, επισημαίνοντας ότι είναι μια από τις πιο βασικές αιτίες για ένα πλήθος προβλημάτων κάθε επιχείρησης. Καταρχήν αυξάνουν σημαντικά το κόστος της επιχείρησης χωρίς να προσφέρουν εισόδημα στον εργαζόμενο. Λειτουργούν αποτρεπτικά για τις νέες προσλήψεις. Εμποδίζουν την αύξηση των μισθών διότι θα επιβαρυνθεί πολύ η επιχείρηση. Τελικά οδηγούν εμμέσως σε αύξηση της ανεργίας, επιβαρύνουν τις τιμές των προϊόντων και τον πληθωρισμό, μειώνουν την παραγωγή, περιορίζουν τον ρυθμό ανάπτυξης.

Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γιάννης Στουρνάρας έχει επανειλημμένως τονίσει ότι η ανάγκη μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών είναι κατεπείγουσα. Το ίδιο λέει και ο πρόεδρος του ΙΟΒΕ κ. Νίκος Βέττας. Και φυσικά είναι πάγια απαίτηση όλων των εργοδοτικών και επιχειρηματικών οργανώσεων.

Πρόσφατα, ο κ. Χριστιανός Χατζημηνάς, Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών (ΕΕΝΕ), κατέθεσε πρόταση προς την κυβέρνηση να απαλλάσσεται το επιπλέον ποσό που προκύπτει από τις αυξήσεις μισθών που δίνονται με πρωτοβουλία των εργοδοτών, από τις ασφαλιστικές εισφορές για κάποια χρόνια. Το μέτρο αυτό το οποίο υιοθετούν και άλλες οργανώσεις εργοδοτών αλλά και εργαζομένων, θα έχει σημαντικά οφέλη για τις επιχειρήσεις, αλλά κυρίως για τους εργαζόμενους. Η αύξηση του μισθού θα δίνεται πιο εύκολα εφόσον η επιχείρηση δεν θα επιβαρύνεται με τις εισφορές και θα τονωθεί η παραγωγικότητα εφόσον οι εργαζόμενοι θα προσδοκούν σε αυξήσεις μισθών ως ανταμοιβή της βελτίωσης τους. Μάλιστα ο κ. Χατζημηνάς συνέδεσε τις αυξήσεις μισθών με τις επιμορφώσεις των εργαζομένων σε νέες δεξιότητες, ζητώντας παράλληλα, οι επιχειρήσεις να συμμετέχουν στον προσδιορισμό των δεξιοτήτων στις οποίες θα εκπαιδεύονται οι εργαζόμενοι.

Το συγκεκριμένο μέτρο προσκρούει στην δικαιολογία ότι δεν είναι «οριζόντιο», μια δικαιολογία σαθρή, αφού αφορά όλες τις αυξήσεις που δίνονται για τον συγκεκριμένο λόγο.

Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την ανάγκη μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών, αλλά παραμένει αδρανής. Ίσως επειδή η συνολική της αντιμετώπιση έναντι των πολιτών, εργοδοτών και εργαζομένων, είναι να επιλέγει πυροσβεστικές επιδοματικές πολιτικές αντί βαθύτερων θεσμικών παρεμβάσεων. Όμως η ελληνική οικονομία αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να λύσει τα πολύ σοβαρά προβλήματα της με πυροσβεστικά μέτρα και χρειάζεται ουσιαστική τόνωση της παραγωγικότητας και της παραγωγής, ουσιαστικές αυξήσεις των εισοδημάτων που έχουν μείνει χαμηλότερα από την προ μνημονίων εποχή και ουσιαστική ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες αντίθετα με τις πεποιθήσεις της κυβέρνησης, ήταν, είναι και θα είναι πάντα η μοναδική αναπτυξιακή επιλογή της χώρας.