Γρ. Νικολόπουλος

Οι εντυπώσεις των ξένων από τις επαφές τους με τον Μητσοτάκη είναι, σύμφωνα με τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, θετικές. Και ο Μητσοτάκης δηλώνει ικανοποιημένος και μιλάει για «συναντίληψη».
Για να γίνει όμως πράξη μια συμφωνία επενδύσεων, δεν αρκεί η συναντίληψη των ηγετών.

Οι ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία διαθέτουν κολοσσιαίες επιχειρήσεις, οι οποίες κυνηγούν το κέρδος σε ολόκληρη την υφήλιο. Το πού και γιατί θα επενδύσουν, αλλά και το πόσα χρήματα θα επενδύσουν σε μια χώρα εξαρτάται από τις αποφάσεις που παίρνουν οι διοικήσεις τους και δεν συνδέονται σε καμία περίπτωση με πολιτικές οδηγίες, δηλαδή με οδηγίες που θα δώσει ο Μακρόν ή η Μέρκελ. Οι επενδύσεις δεν γίνονται με διακρατικές συμφωνίες, συνεπώς οι συμφωνίες των πολιτικών ηγετών αυτό που κάνουν είναι ότι θέτουν τις βάσεις για να διευκολυνθούν οι επιχειρήσεις, αν θελήσουν, να κάνουν επενδύσεις σε κάποια χώρα.

Το αν θα αποφασίσουν να προχωρήσουν αυτές οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις εξαρτάται από το κατά πόσον θεωρούν ότι θα βγάλουν κέρδη μεγαλύτερα από αυτά που θα έβγαζαν αν επένδυαν σε μια άλλη χώρα.

Καλώς ο Μητσοτάκης συναντάται με τους ξένους ηγέτες, καλώς θέτει τις βάσεις της συνεργασίας, καλώς διαβεβαιώνει ότι θα διευκολύνει τις επενδύσεις των διεθνών εταιρειών στην Ελλάδα, αλλά για να έρθουν ξένες επενδύσεις πρέπει να στραφεί ξανά στο εσωτερικό, δηλαδή στις συνθήκες που διαμορφώνουν το επενδυτικό περιβάλλον. Να φτιάξει δηλαδή ένα περιβάλλον που διασφαλίζει ταχύτητα στην υλοποίηση των επενδύσεων και ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους γι’ αυτές τις επενδύσεις.

Με λίγα λόγια, να μειώσει όλα τα κόστη με τα οποία επιβαρύνει το Ελληνικό Δημόσιο τις επιχειρήσεις (φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, κόστος αδειών κ.λπ.), να εξασφαλίσει απλές και πολύ γρήγορες διαδικασίες αδειοδοτήσεων περιορίζοντας σημαντικά τις δημόσιες υπηρεσίες που εμπλέκονται στην αδειοδότηση αλλά και στη λειτουργία μιας επιχείρησης και το ότι οι επενδύσεις που θα γίνουν στη χώρα θα έχουν ικανοποιητικά για τους επενδυτές οφέλη.

Μόνο αν τα κάνει αυτά θα έρθουν επενδύσεις. Και όταν λέμε ότι θα έρθουν επενδύσεις, αυτό δεν σημαίνει ότι θα έρθουν μόνο ξένες, αλλά, κυρίως, ότι θα αρχίσουν οι Ελληνες να επενδύουν - και σε κάθε επίπεδο, από τις πιο μικρές μέχρι τις πιο μεγάλες επενδύσεις.

Πιο συγκεκριμένα, στο ζήτημα των ενεργειακών επενδύσεων, όπου φαίνεται να υπάρχει συναντίληψη μεταξύ Μέρκελ και Μητσοτάκη, το τοπίο είναι ιδιαίτερα θολό.

Οι ενεργειακές επενδύσεις θεωρητικά θα αποτελέσουν την παγκόσμια διέξοδο από την ύφεση και τη στασιμότητα και θα προκαλέσουν το επόμενο μπουμ στην παγκόσμια οικονομία. Η πρόσφατη καταστροφή από τις πυρκαγιές στον Αμαζόνιο και στη Σιβηρία, το λιώσιμο των πάγων και η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη έχουν δημιουργήσει μια παγκόσμια οικολογική συνείδηση. Ολοι οι λαοί είναι θετικοί στις ενεργειακές επενδύσεις και τα γεωπολιτικά συμφέροντα κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Οι ηγεσίες και οι διεθνείς οργανισμοί είναι αποφασισμένοι να επιταχύνουν τις επενδύσεις στην πράσινη ανάπτυξη και το ίδιο πρέπει να κάνει και η Ελλάδα, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να φαίνεται ότι έχει υιοθετήσει πλήρως αυτή την αντίληψη.

Από την άλλη, υπάρχουν πραγματικές δυσκολίες τις οποίες η κυβέρνηση γνωρίζει. Για παράδειγμα, η κατάρρευση της ΔΕΗ είναι ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο οφείλεται στο τεράστιο κόστος που προκαλεί στην Επιχείρηση η εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα από τις λιγνιτικές μονάδες, κόστος που θα αυξάνεται κάθε χρόνο. Κι όμως, η καταρρέουσα ΔΕΗ υλοποιεί μια επένδυση λιγνιτικού εργοστασίου στην Πτολεμαΐδα, το οποίο θα κοστίσει 1,5 δισ. ευρώ και το οποίο θα συμβάλει στην περαιτέρω αύξηση του κόστους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακος.

Οι πολιτικές Χατζηδάκη για να μην καταρρεύσει η ΔΕΗ, όπως η αύξηση των τιμολογίων ρεύματος, είναι πυροσβεστικές και έπρεπε ήδη να έχουν εφαρμοστεί από την προηγούμενη κυβέρνηση. Το ότι δεν εφαρμόστηκαν ήταν εγκληματικό και ορθώς επισημαίνει ο κ. Χατζηδάκης ότι υπάρχουν ενδεχομένως ποινικές ευθύνες. Ωστόσο, πέραν αυτών των πυροσβεστικών πολιτικών για τη διάσωση της ΔΕΗ, ποια είναι η ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης;

Ποια είναι η πολιτική που θα φτιάξει το κατάλληλο επενδυτικό περιβάλλον για εναλλακτικές ενεργειακές επενδύσεις σε υδροηλεκτρικά, αιολικά και ηλιακά;

Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σύνθετο, τα κεφάλαια που απαιτούνται τεράστια και το ελληνικό επενδυτικό περιβάλλον ακόμη δεν είναι ελκυστικό.

Για να πετύχουμε λοιπόν όλα όσα χρειάζονται για τις ξένες επενδύσεις τις οποίες ζητά ο Μητσοτάκης από τους ξένους ηγέτες πρέπει να επιταχύνουμε στο έπακρο την προσπάθεια διαμόρφωσης του κατάλληλου επιχειρηματικού περιβάλλοντος στο εσωτερικό της χώρας.

Και τα σχέδια αυτά να εξυπηρετούν το σύνολο τόσο των επενδυτών, Ελληνες και ξένους, όσο και των επενδύσεων - και όχι μόνο τις ενεργειακές. Αν διαμορφωθεί το σωστό επενδυτικό περιβάλλον, μόνο τότε οι επενδύσεις θα έρθουν από παντού και σε όλους τους κλάδους.