Hλιάνα Φωκιανάκη

Για τους εκατομμύρια θαυμαστές της σε όλο τον κόσμο η Amy Winehouse ήταν μια εκκεντρική προσωπικότητα, μια βελούδινη φωνή, μια τραγική και πολλές φορές «σκοτεινή» φιγούρα της μουσικής βιομηχανίας. Η μουσική της, μια μίξη jazz-blues-reggae και άλλων ρετρό ήχων, έδωσε μια νέα στροφή στις γυναικείες φωνές που βγάζει το Ηνωμένο Βασίλειο και δημιούργησε το έδαφος για ένας νέο μουσικό είδος.

Καλλιτέχνιδες όπως οι Duffy, Adele, Lilly Allen οφείλουν πολλά στην Amy Winehouse.

Αλλά και η προσωπικότητα της, έφερε την «περιθωριακή φιγούρα» στο προσκήνιο. Μετά τα γλυκανάλατα boy και girl bands που έβγαλε η Αγγλία, η Amy ήταν η πρώτη που θύμιζε τα κακά παιδιά του παρελθόντος, τους πραγματικούς rock stars..και έφερνε στο νου την εποχή του πάνκ, του Sid Vicious και των Joy Division..

Σίγουρα δεν ήταν ένα «καλό πρότυπο» για τους θαυμαστές της, σίγουρα όμως ήταν η απόλυτη εκπρόσωπος του κλασικού τρίπτυχου sex, drugs and rock ‘n’ roll. Η Amy γεννήθηκε σε μια μεσοαστική εβραϊκή οικογένεια και από τα παιδικά της βήματα ήταν ένα διαφορετικό, ατίθασο, «προβληματικό» παιδί, που έδειξε τα δείγματα του τεράστιου ταλέντου της τραγουδώντας σε παραδοσιακές εβραϊκές γιορτές συγγενών της από τα 13 της χρόνια.

Για όσους έχουν ζήσει στην πόλη του Λονδίνου, όμως, η Amy Winehouse αποτελούσε και την αντιπρόσωπο μιας σχεδόν κλασσικής φιγούρας της περιοχής του Camden. Μια αντιπρόσωπος, της πολυ συγκεκριμένης κουλτούρας της περιοχής- που δημιούργησε ένα ολόκληρο στιλιστικό trend και επηρέασε κατά πολύ τις βιομηχανίες της μόδας, της μουσικής, της διασκέδασης αλλά και το lifestyle της βρετανικής πρωτεύουσας. Αλλά και που νομιμοποίησε την προφορά cockney του ανατολικού Λονδίνου, με το άκουσμα της οποίας το φρύδι της αγγλικής συντηρητικής κοινωνίας ως τώρα υψώνόταν.

H Winehouse ήταν ίσως η πιο αξιόλογη εκπρόσωπός όλου αυτού του πακέτου (και μετά ακολούθησαν άλλες όπως η Lilly Allen). Το beehive (μελισσοφωλιά) μαλλί της, τα ‘60ς τατουάζ της που θύμιζαν ναύτη της Τρούμπας, οι ματωμένες της πουέντ που σκανδάλισαν την Αγγλία και τις οποίες φορούσε πεισματικά ως παπούτσια, τα κομμένα τζιν σορτσάκια και τα πλαστικά τεράστια σκουλαρίκια μαζί με το eye-liner που «έφερνε» στην Κλεοπάτρα, δημιούργησαν ένα καινούργιο στυλ που μετέτρεψε το «περιθώριο» σε μια mainstream μόδα. Η Αγγλία αντιμετώπισε την μικροσκοπική αυτή φιγούρα σχεδόν με αηδία στην αρχή, αλλά την αντέγραψε με πάθος πολύ σύντομα. Η Winehouse ήταν απλά ο εαυτός της. Λάτρευε τις The Ronettes και αντέγραψε αυτούσια το στυλ τους, ξόδευε τα χρήματα της σε αλκοόλ και κάνναβη και με τα ψιλά που περίσσευαν αγόραζε παλιά φορέματα από φιλανθρωπικά μαγαζιά με μεταχειρισμένα ρούχα. Φορούσε πουέντ ή περπατούσε ξυπόλητη γιατί απλά έτσι της άρεσε. Είχε στυλ γιατί ήταν αληθινή.

Το όνομα της ακούστηκε δειλά-δειλά στην περιοχή του Camden γύρω στο 2002 όταν έπαιζε εκεί με μια τοπική μπάντα. Λάτρης της περιοχής –όπου τα ναρκωτικά, το αλκόολ και η μουσική ήταν τα κυρίαρχα στοιχεία- η Winehouse γυρνούσε από πάμπ σε πάμπ, μιλώντας τραγουδώντας και πίνοντας τεράστιες ποσότητες αλκόολ μαζί με πολλές άλλες περιθωριακές προσωπικότητες της περιοχής που έγιναν γνωστές αργότερα για την αυθεντικότητα τους, όπως ο Russell Brand.

Καθώς το όνομά της γινόταν όλο και πιο γνωστό και η φήμη της εκτοξεύτηκε με την κυκλοφορία του πρώτου της άλμπουμ Frank το 2003, η Winehouse δεν ακολούθησε τις συνήθειες των συναδέλφων της που μετακόμιζαν σε πανάκριβα προάστια του Λονδίνου. Παρέμεινε στο Camden, αγοράζοντας σπίτι στην περιοχή και συνεχίζοντας να πηγαίνει με τα πόδια στις πάμπ, σέρνοντας τις βρώμικες πουέντ της και κρατώντας τα Camel lights της στο σουτιέν της.

Η γνωριμία της με τον Blake Fielder-Civil, βοηθό σκηνοθέτη μουσικών video, θα την κάνει να κατρακυλήσει ακόμα περισσότερο στον σκοτεινό κόσμο των ναρκωτικών και του αλκοόλ και με τον χωρισμό τους θα γράψει το Back to Black ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας που θα της χαρίσει πολλά βραβεία.

Η τόσο σύντομη ζωή της έχει όλα τα στοιχεία ενός μουσικού μύθου -έτσι όπως τον φαντάζονται οι περισσότεροι τουλάχιστον... και με τον θάνατο της στα 27 της χρόνια αυτός ο μύθος αποκρυσταλλώνεται, μιας και αυτή η ηλικία είναι σημαδιακή. Η Amy πλέον είναι μέλος του «the forever 27 Club» ενός μακάβριου κλαμπ μουσικών θρύλων που περιλαμβάνει μουσικούς γίγαντες που έφυγαν από την ζωή στα 27 τους χρόνια: ο κιθαρίστας των Rolling Stones Brian Jones, ο Jimmy Hendrix, η Janis Joplin, ο Jim Morrison, ο Kurt Cobain και τώρα η Amy. Σύμφωνα με φίλους της, τον τελευταίο καιρό η ίδια η Amy έλεγε ότι πιστεύει ότι θα μπει στο κλαμπ των 27, καθώς δεν πίστευε ότι θα ζήσει πέρα από τα 27.

Πληροφορίες από το περιβάλλον της στον αγγλικό τύπο, θέλουν τον θάνατό της να είναι αυτοκτονία καθώς μετά από έναν καυγά με τον νέο της φίλο –την έπιασε να μιλάει στο τηλέφωνο με τον φυλακισμένο πια πρώην άντρα της- έπεσε σε κατάθλιψη καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες ουίσκι και παίρνοντας εν γνώσει της μεγαλύτερες από συνήθως ποσότητες ηρωίνης.

Ο φίλος της και προσωπικός της κομμωτής Alex Foden δήλωσε ότι «η Amy πάντα μου έλεγε ότι θα γίνει μέλος του the 27 Club. Δυστυχώς το κατάφερε. Ήξερε τα όριά της και πιστεύω ότι ήξερε ότι οι τελευταίες της ατασθαλίες θα την σκότωναν».

Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, το σπίτι της Amy Winehouse στο Camden είναι περικυκλωμένο από θαυμαστές που τραγουδούν με κιθάρες τα «μαύρα» της τραγούδια από το άλμπουμ Back to black -που από γίγαντες της μουσικής βιομηχανίας όπως ο George Michael χαρακτηρίστηκε «ίσως το καλύτερο άλμπουμ που έχω ακούσει από την δεκαετία του ’70 και μετά». Ταυτόχρονα, το άλμπουμ έχει ήδη σκαρφαλώσει και πάλι στα μουσικά τσάρτς με ιλιγγιώδεις ρυθμούς ξαναχαρίζοντας της μετά θάνατον θέσεις στο top chart. Οι δημοσιογράφοι θα μιλήσουν για το "αναμενώμενο" τέλος μιας καλής μουσικού. Πολλοί θα πουν ίσως οτι αυτό το τέλος της άξιζε. Δεν ήταν λίγοι άλλωστε οι δημοσιογράφοι που την κορόιδευαν εδώ και χρόνια για τις μεθυσμένες της εμφανίσεις που κατέληγαν στο να την μεταφέρουν εκτός σκηνής. Τα media ήταν πάντα σκληρά με την Amy αλλά όλο αυτό ήταν μέρος του "ντόρου" γύρω από το όνομα της.

Και φυσικά με όλο αυτόν τον ντόρο, που πήρε τεράστιες διαστάσεις με τον θάνατο της, η δισκογραφική της δήλωσε οτι έχει υλικό για 3 δίσκους το οποίο και θα κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του χρόνου… Προφανώς, το σοκ του θανάτου της σιγά-σιγά θα ξεπεραστεί αλλά τι άραγε θα μείνει;

Από εδώ και πέρα ενα είναι σίγουρο, ο θρύλος της μουσικού και icon Amy Winehouse θα γιγαντώνει και μέρα με την μέρα θα φτάνει εκεί ψηλά μαζί με τον Kurt, τον Jim, την Janis και τον Hendrix. Όχι άδικα…δεν ήταν απλά μια τραγουδίστρια που έφυγε νωρίς, ήταν ομολογουμένως μια μουσική ιδιοφυΐα και μια sui generis προσωπικότητα.

Toυλάχιστον το Rolling Stone το πιστεύει... http://www.rollingstone.com/music/news/amy-winehouses-death-a-troubled-star-gone-too-soon-20110724