Hλιάνα Φωκιανάκη

Οι «ήρωες του πληκτρολογίου» φοράνε γυαλάκια και είναι χλωμοί αφού κάθονται μέσα σε ένα δωμάτιο μπροστά σε έναν υπολογιστή και προσπαθούν με εργαλείο έναν υπολογιστή να κάνουν την δική τους επανάσταση. Είναι τα λεγόμενα nerds, τα διαβαστερά σπασικλάκια που τώρα παίρνουν την εκδίκηση τους.

Ο Σγουάρτζ, μια ιδιοφυΐα του ίντερνετ και ένας από τους δημιουργούς του RSS και του Reddit, αυτοκτόνησε περιμένοντας μια δίκη για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας από το JSTOR. Για την ιστορία το JSTOR είναι το site όπου αποθηκεύονται όλες οι μελέτες φοιτητών και καθηγητών πανεπιστημίων. Το JSTOR προβλημάτιζε τον Σβαρτς κυρίως για δύο λόγους: χρέωνε σημαντικά τέλη για την πρόσβαση σε αυτά τα άρθρα, αλλά δεν αποζημίωνε τους συγγραφείς και διασφάλιζε ότι τεράστιοι αριθμοί ανθρώπων δεν θα έχουν πρόσβαση στην ακαδημαϊκή βιβλιογραφία που παράγεται από τα κολέγια και τα πανεπιστήμια της Αμερικής. Τα οποία πλήρωναν όλοι ως φορολογούμενοι.

Σωστότατοι λόγοι να αντισταθεί κανείς σε μια ακόμα αδικία της ζωής.... όπως τόσες πολλές που υπάρχουν. Οι επαναστάτες του πληκτρολογίου όμως διαλέγουν συγκεκριμένες απο αυτές. Ο Σγουάρτζ, όπως και τώρα ο Σνόουντεν είχε έντονη ακτιβιστική δράση και πίστευε πάνω από όλα στην ελεύθερη μετακίνηση πληροφοριών. Μέντορας τους ο Τζούλιαν Ασάνζ, ιδρυτής της wikileaks, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται και αυτός υπό καθεστώς διωγμού με καταδίκες για βιασμό (έναν σικέ βιασμό κατά τους υποστηρικτές του) να εκκρεμούν στο κεφάλι του. Στο κατάλογο έχουν να προστεθούν και οι Anonymous, μια άγνωστη λίγκα χάκερς που έχει επέμβει σε πολλές χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά, μεταξύ τους και η Ελλάδα.

Είναι αυτή η ζωή άραγε πιο εύκολη από αυτή του Τσε Γκεβάρα στη ζούγκλα της Βολιβίας; Η είναι απλά η μεταμοντέρνα εκδοχή ενός αυθεντικού επαναστάτη; Η διαφορά των «internet activists» με τον Τσε Γκεβάρα και τους άλλους αντάρτες πόλης που έχουν αφήσει εποχή, είναι ουσιαστική σε πολλά σημεία.

Συγκεκριμένα δεν πιστεύουν σε κάποια ιδεολογική πολιτική θέση, δεν χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους αριστερούς, δεξιούς ή κεντρώους. Δεν τους ενδιαφέρει αυτού του είδους η πολιτική τοποθέτηση, καθότι την θεωρούν απαρχαιωμένη. Οι νέοι ακτιβιστές επαναστάτες, είναι περισσότερο επικεντρωμένοι στην ελευθερία και την ελεύθερη διάθεση της πληροφορίας και την γνώση “μυστικών” των κρατών. Επίσης υποστηρίζουν σθεναρά την ελεύθερη μετακίνηση αρχείων, ιδεών και πολιτιστικών προϊόντων μέσω ίντερνετ. Υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και το δημόσιο δικαίωμα των πολίτων να γνωρίζουν όλα αυτά που κάνουν τα κράτη τους, αφού όμως έχουν περάσει μέσα από το σύστημα και έχουν εκπαιδευτεί από αυτό, μέσα από τα πανεπιστήμια του, τις μυστικές υπηρεσίες του, μέσα από το ίδιο το σύστημα δηλαδή που κατακρίνουν και πολεμούν -πολλοί θα έλεγαν ότι το εκμεταλλεύονται όσο το χρειάζονται.

Οι νέοι επαναστάτες έχουν το ίδιο σουξέ στις γυναίκες με τον Τσε, πολύ μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα εξαιτίας του ίντερνετ, περισσότερους fans και περισσότερα χρήματα σε πολύ νεώτερη ηλικία. Στην εποχή του ίντερνετ όμως... και πρωτίστως της αμφισβήτησης, οι υποστηρικτές τους πιθανώς να ξεχαστούν από μια άλλη “ιντερνετική” εκστρατεία γρηγορότερα, να εγκαταλείψουν τα retweets και τα reblogs ακόμα πιο άμεσα και να τους αφήσουν μετέωρους σε ένα αεροδρόμιο, χωρίς πατρίδα και με ελάχιστες ελπίδες να κερδίσουν... αυτούς που τους έμαθαν να παίζουν. Δεν θα καταφέρουν πιθανώς να γίνουν ποτέ τόσο διαχρονικοί, όσο ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, που κοσμεί και θα κοσμεί φοιτητικά δωμάτια των απανταχού internet nerds όλης της οικουμένης. 'Ισως κάποτε και το δικό τους.