Χριστίνα Χαραλαμπίδου

Λίγο η ηλικία, λίγο οι τραυματισμοί, λίγο τα χειρουργεία, λίγο η πολύμηνη αποχή από το τένις σε προετοιμάζουν να δεις κάτι που δεν θες με τίποτα. Δευτερόλεπτα αργότερα και με έντονη συναισθηματική φόρτιση πέφτω πάνω σε μια λέξη που επιβεβαιώνει αυτό που απευχόμουν… FINAL atp tour! Ή αλλιώς τελευταίο τουρνουά! Η είδηση ξεκάθαρη. Ο βασιλιάς του τένις αποσύρεται.

Για εμάς τη νεότερη γενιά που αγαπήσαμε το άθλημα, ο Ρότζερ, ο δικός μας Ρότζερ, ήταν η αφορμή και αργότερα ο λόγος που παίξαμε και συνεχίζουμε να παίζουμε τένις!
Κάθε αγώνας του ήταν και από ένα tutorial. Τον είδαμε να καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, τον είδαμε να «γυρνάει» αγώνες κόντρα στους καλύτερους, τον είδαμε να διορθώνει διαιτητή σε πόντο που αδικούσε τον αντίπαλο του, τον είδαμε να κατακτά Grand Slam τίτλο στα 37 του, όταν όλοι τον είχαν εξοφλημένο, είδαμε γιατί ήταν ο καλύτερος τενίστας όλων των εποχών!

Ξενυχτούσαμε και ξυπνούσαμε με ξυπνητήρια όταν αγωνιζόταν σε άλλες ηπείρους και καρδιοχτυπούσαμε σε κάθε του πόντο. Γιατί ο Ρότζερ ήταν αυτός που με το ταλέντο του γέμιζε τα γήπεδα. Ήταν αυτός που με το ήθος του έφερε τα παιδιά πιο κοντά στο τένις. Ήταν αυτός που με την ταπεινότητά του ενέπνευσε γενιές, ήταν αυτός που με την αγωνιστικότητά του ξεσήκωσε μικρούς και μεγάλους να αγοράσουν μία ρακέτα, ήταν αυτός που κάθε χρόνο κέρδιζε τον τίτλο του πιο «αγαπημένου παίχτη» από τους συναθλητές του και ήταν αυτός που ο κόσμος λάτρευε να υποστηρίζει!

Λένε ότι η Ελβετία φημίζεται για δυο πράγματα: τα σοκολατάκια και τα ρολόγια. Εγώ θα προσέθετα και ένα τρίτο. Τον Ρότζερ Φέντερερ των 20 Grand Slam τίτλων, των 6 ATP Finals και των 28 Masters.

Ρότζερ, υποκλινόμαστε στο μεγαλείο σου, σ’ ευχαριστούμε για όλες τις δυνατές στιγμές που μας χάρισες, που μας έκανες να αγαπήσουμε όχι μόνο το τένις αλλά και τον αθλητισμό και που μας δίδαξες ότι το αθλητικό ήθος είναι μαγκιά και όχι αδυναμία.