Κωνσταντίνος Μπογδάνος

Διότι το θέμα δεν είναι αν ο Καιρίδης είναι αρεστός, «φιλελέ», «νεοταξίτης», ούτε τι εκπροσωπεί, αλλά τι λέει ως επιστήμων - κι αυτό κάθε πατριώτης θα έπρεπε να το αντιλαμβάνεται: έχουμε υφανθεί από ξέφτια της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κομμάτι-κομμάτι, λίγο-λίγο, με ίντριγκα και αίμα. Ξεκινήσαμε ευρύτερος Ελληνισμός και καταλήξαμε σύγχρονο ελλαδικό κράτος. Και είναι με τρόπο όντως τεχνητό, βίαιο και ξενοκίνητο, που οι απόγονοι του Βυζαντίου μπήκαμε ξανά σε αρχαιοελληνίζον καλούπι για να προκύψει η νεοελληνική ταυτότητα.

Καλώς ή κακώς, προτού σχηματιστεί το κολοβό νεοελληνικό κράτος η Ρωμιοσύνη ήταν πολύ πιο πλατιά, εκτεινόμενη από την Ανατολία και τη Μαύρη Θάλασσα, τον Δούναβη και την Αδριατική έως την Αίγυπτο και την Ανατολική Μεσόγειο. Με τρόπο πράγματι εξωγενή, με παρεμβάσεις Μεγάλων Δυνάμεων, ξεριζωμούς και πόλεμο είναι που δημιουργήθηκε μέσα σε έναν, περίπου, αιώνα το νεοελληνικό έθνος-κράτος, όπως το ξέρουμε σήμερα: με σύνορα περιορισμένα, με γλωσσικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά κλαδεμένα και ομογενοποιημένα. Να το δούμε μέσα από ένα οδυνηρό παράδειγμα; Δεν απελευθερώσαμε καν την ιστορική μας κοιτίδα, την Κωνσταντινούπολη, και επιλέξαμε να φτιάξουμε μια νέα πρωτεύουσα από το μηδέν σε ένα αρβανιτοχώρι με λαμπρά αρχαία, την Αθήνα. Δεν είναι τεχνητό αυτό; Να μην τα λέμε επειδή δυσαρεστούν; 

Οχι, δεν είναι αντεθνικό να παραδεχόμαστε ότι μετά από αιώνες οθωμανικής κυριαρχίας η ανασύσταση του Ελληνισμού οφείλεται εν μέρει στη μηχανική μιας εθνογένεσης. Αντίθετα, αυτό επιτρέπει να κατανοήσουμε την εσκεμμένη αποκοπή του έθνους από τη μεταβυζαντινή του ταυτότητα και τη «με το στανιό» υιοθέτηση δυτικών χαρακτηριστικών. Και ακόμα πιο άβολα, χρήσιμο είναι να μην ξεχνάμε επίσης, ότι «νονοί» αυτού του ιδιότυπου νέου έθνους που συγκροτήθηκε με την πανάρχαια γλώσσα, Ιστορία και πίστη μας είναι οι Βαυαροί. Αυτοί οι καθολικοί Γερμανοί, των οποίων τη σκυτάλη πήραν οι Γλύξμπουργκ, είναι που εδραίωσαν την αρχαιολατρεία σε βάρος του ρωμέικου, αφήνοντας το στίγμα τους στην Παιδεία, στην Αρχιτεκτονική, στα σύμβολα, την εκκλησιαστική αισθητική. Και η αρχική απόχρωση της γαλανόλευκης, ακόμα, bavarian blue είναι...

Για αιώνες σβησμένοι από τον χάρτη, χρειάστηκε να ξανασυναρμολογηθούμε από κομμάτια που όντως υπήρχαν και άλλα που επινοήθηκαν. Η αγάπη για την πατρίδα, τη σημαία, τον σταυρό, η ανατριχίλα στο άκουσμα του ύμνου, όχι, δεν συνεπάγονται παρωπίδες και άγνοια. Αντιληπτή η πρεμούρα ορισμένων να χτυπήσουν τον Κυριάκο βγάζοντας ακόμα έναν υποψήφιό του ανεπαρκώς πατριώτη. Μην παίζουμε τον παιχνίδι των Συριζαίων, όμως, να πιάνουμε μισή φράση, να την απομονώνουμε και να την κοπανάμε. Εν τέλει, κάθε κακό κατάλοιπο που μας έχει μείνει από τους Οθωμανούς κατακτητές σήμερα εκφράζεται με βαθιά κοτζαμπάσικο όσο και κατσαπλιάδικο τρόπο από τους τσιπραίους και το ασκέρι τους. Αυτοί είναι πρωτίστως οι ξένοι προς τα ιδεώδη του Ελληνισμού και όχι ο Καιρίδης - που, κοίτα να δεις, τον Τσίπρα ειδικά τον περνά εξοντωτική πριονοκορδέλα...