Κώστας Κετσετζόγλου

Πριν συμπληρωθεί ένας μήνας από τις… 9/1 την ημερομηνία ορόσημο για τον ΠΑΟΚ όπου τελικά η ΑΕΚ πήρε την πρόκριση επιστρέφουμε Θεσσαλονίκη όμως τίποτα δεν θυμίζει τις μέρες πριν εκείνη την ρεβάνς. Έχουμε μείνει στο ότι η ΑΕΚ δεν κατάφερε να αποκτήσει τον έναν παίκτη που ήθελε.

Τον αριστερό μπακ, την στοιχειωμένη θέση. Η αποτυχία είναι δεδομένη, ευθύνες σίγουρα υπάρχουν και βέβαια η ουσία είναι μία. Η ΑΕΚ δεν ενισχύθηκε σε μια θέση που κατά γενική ομολογία χρειαζόταν κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που έχει. Αυτό δεν αλλάζει. Όμως δεν καθορίζει τίποτα. Σίγουρα όχι την τύχη της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα και στο κύπελλο. Η ομάδα παραμένει αυτή που είναι.

Μια τρομερά ποιοτική ομάδα, με τον καλύτερο προπονητή από όσους είχε αυτό τον αιώνα και με την καλύτερη έδρα και τον πιο ενεργό κόσμο του πρωταθλήματος. Δεν το λες και άσχημο αλλά σίγουρα δεν δικαιολογεί το ότι δεν κατάφερε να βρει και να αποκτήσει τον έναν παίκτη που χρειαζόταν…

Όταν ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Ριμπάλτα από την ΑΕΚ και οι περισσότεροι παραληρούσαν για το, πράγματι, τρομερό, για Ελλάδα, βιογραφικό του και για την ΑΕΚ που αλλάζει επίπεδο, είχα ευχηθεί με όλη μου την καρδιά να καταφέρει να πάει τόσο καλά όσο ο προκάτοχος του.

Η ιστορία στο Ελληνικό πρωτάθλημα έχει δείξει πως η δουλειά του τεχνικού διευθυντή ή αθλητικού ή όπως αλλιώς λέγεται είναι η πιο δύσκολη που υπάρχει…

Ιδίως οι ξένοι που έχουν έρθει με σπουδαία ή μέτρια βιογραφικά έχουν φύγει στη συντριπτική τους πλειοψηφία νύχτα από τον διάσημο Φρανκ Αρνεσεν μέχρι τον Αντόνιο Κορδόν που ολοκλήρωσε σε τρεις μήνες το… τριετές πλάνο του στον Ολυμπιακό. Δεν το αναφέρω γιατί… δικαιώθηκα. Άλλωστε η ευχή μου δεν δείχνει να έχει βγει. Ούτε βέβαια είναι λύση να φύγει ο Ριμπάλτα πριν κάνει έστω μία μεταγραφή.

Ο Ισπανός είναι πολύ νωρίς για να κριθεί και μην ξεχνάμε πως είναι η πρώτη σημαντική επιλογή του Μάριου Ηλιόπουλου οπότε δεν έχει κανένα νόημα το να τελειώσει πριν… αρχίσει. Απλά πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πάντα πως η θεωρία από την πράξη απέχει πολύ.

Κι από εκεί και πέρα πρέπει από Δευτέρα η ιδιοκτησία να κάνει μια συζήτηση εφ όλης της ύλης με τον Ριμπάλτα και να ξεκινήσει από τώρα την προετοιμασία για το καλοκαίρι με ότι ζητήσει ο Ισπανός για να κάνει καλύτερα την δουλειά του αλλά και σαφείς κατευθύνσεις για το που μπορεί να φτάσει η ομάδα. Οι ηγέτες δεν έχουν χρόνο να κλαίνε πάνω από το γάλα που χύθηκε και ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.

Η επόμενη μέρα μετράει πάνω από όλα στο κομμάτι των μεταγραφών, πόσο περισσότερο στη βασική δουλειά της ομάδας που είναι να παίζει και να νικάει σε ένα πρωτάθλημα που μπαίνει σε μια διαδικασία απανωτών ντέρμπι.

Για μένα όπως θα έλεγε κι ο προπονητής του επόμενου αντιπάλου της ΑΕΚ την Κυριακή αρχίζουν τα πλέι οφ. Δεν υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο για χάσιμο. Και βέβαια δεν υπάρχουν βαθμοί για χάσιμο…