Κώστας Νικολακόπουλος

Έκοβε κι έραβε στη μεσαία γραμμή, έχοντας και το χάιλαϊτ της φάσης του αγώνα, τον σκόρερ του 1-0 Ελ Κααμπί να πηγαίνει προς το μέρος του και να του λέει επίμονα, «εσύ, εσύ», εννοώντας από την πάσα του νεαρού αριστεροπόδαρου κεντρικού χαφ προέκυψε το γκολ που θα μπορούσε να δώσει το υπερπολύτιμο τρίποντο στον Ολυμπιακό.

Κάπου εκεί, νομίζω, ότι ήρθε όμως ο υπερβολικός ενθουσιασμός στο παιχνίδι του Μουζακίτη. Κι ο υπερβολικός ενθουσιασμός συνήθως φέρνει λάθη. Το πρώτο λάθος ήρθε μόλις δύο λεπτά μετά το 1-0, όταν ο άσος του Ολυμπιακού αρχικά έκοψε, αλλά αμέσως έχασε την μπάλα με τη φάση να εξελίσσεται στη συνέχεια σε μεγάλη ευκαιρία της Ρέϊντζερς να ισοφαρίσει, με το σουτ ελάχιστα άουτ από το δεξί μπακ. Το δεύτερο λάθος, όμως, πληρώθηκε ακριβά.

Στο 64’ ο Μουζακίτης όχι μόνο πήγε αρχικά δεύτερος στην μπάλα, αλλά κι όταν πήρε μετά την πάσα του Κάρμο, έκανε την χειρότερη επιλογή δίνοντας μία μπαλιά σε αντίπαλο και τη δυνατότητα στη Ρέϊντζερς να φύγει απειλητικά στον χώρο. Ήρθε και η κακή απόφαση του Ρέτσου να επιχειρήσει το αχρείαστο τάκλιν και πλέον δεν ήθελε και πολύ να γίνει το 1-1.

Όπως δεν θέλει πολύ γενικά στο ποδόσφαιρο να γίνεις από ήρωας μοιραίος! Εάν δεν πάθεις, όμως, δεν θα μάθεις. Ο Μουζακίτης έμαθε χθες και αυτό που πρέπει να κάνει είναι να προσέχει περισσότερο και να μην ξανακάνει ίδιο λάθος. Φάνηκε δε ότι κάπου επηρεάστηκε κι ο ίδιος, καθώς αργότερα ένα διώξιμο του με κεφαλιά δεν ήταν το καλύτερο και μία πάσα του ήταν με ρίσκο. Ο Μεντιλίμπαρ τον έκανε αλλαγή στο 86’ κι ο παίκτης πήρε το χειροκρότημα γιατί το άξιζε σαν συνολική εικόνα.

Με τον Μουζακίτη να δικαιώνει τον προπονητή του, που μόλις μία ημέρα πριν είχε δηλώσει ότι δεν του χαρίζει τίποτα. Όντως, ο μικρός παίζει με το σπαθί του. Πολύ απλά γιατί είναι καλύτερος από τον Ολιβέϊρα, τον Γκαρθία και τον Στάμενιτς. Η, μάλλον, είναι ξεκάθαρα καλύτερος, όπως το αποδεικνύει μάλιστα στο πιο υψηλό επίπεδο, στην Ευρώπη και δη στο Γιουρόπα Λιγκ.

Μπορεί να είναι μικροκαμωμένος, αλλά τον είδαμε να κάνει τρία τάκλιν-θανάτου, εκ των οποίων το ένα μέσα στην περιοχή του Τζολάκη, δίκην 3ου στόπερ. Ένα αρκετά γεμάτο παιχνίδι, με καλές, ενίοτε και πολύ καλές, πάσες, με καλές κινήσεις, κάποιες στιγμές κάθετο ποδόσφαιρο, μεγάλη πίεση στα μαρκαρίσματα του κι αρκετές επεμβάσεις ανασταλτικά.

Πλέον ο Μουζακίτης πρέπει σιγά σιγά να το δουλεύει για να ανεβαίνει επίπεδα. Για παράδειγμα, να έχει καλύτερες εκτελέσεις στα κόρνερ και στα φάουλ…Να περιορίζει τις λάθος πάσες του, ειδικά στο μισό γήπεδο του Ολυμπιακού…Να βελτιωθεί στο κομμάτι της αντιμετώπισης των αντίπαλων που έξω από την περιοχή απαλλάσσονται κάποιες φορές εύκολα από το μαρκάρισμα του και σουτάρουν με προϋποθέσεις προς την εστία του Τζολάκη (χθες έγινε δύο φορές)…Να έχει πιο σωστές αποφάσεις σε φάσεις όπως την χθεσινή που έκλεψε την μπάλα έξω από την περιοχή των Σκοτσέζων, αλλά άργησε και όταν γύρισε την μπάλα δεν το έκανε όπως έπρεπε…

Τέλος πάντων, όλο το μέλλον είναι μπροστά στον Μουζακίτη. Το "χρυσό αγόρι" του Ολυμπιακού χθες είδε και τις δύο πλευρές του νομίσματος, και την καλή και την άσχημη. Ατυχώς, χρειάζεται κι αυτό στο ποδόσφαιρο για να προχωρήσεις. Θυμηθείτε πόσες «χοντράδες» μάλιστα, είχε κάνει ο Κουλιεράκης στον ΠΑΟΚ...