Κώστας Νικολακόπουλος

Έπαιξε Δευτέρα και Σάββατο, με την Καλλιθέα και τη Λαμία, μακράν από τον πιο κοντινό αντίπαλο τους στην ουρά του βαθμολογικού πίνακα, και αφενός μεν ισοφαρίστηκε από την πρώτη στο 92’ στη Λεωφόρο, αφετέρου δε κέρδισε τη δεύτερη με ένα γκολ διαφορά στο Καραϊσκάκη.

Κοιτάξτε, δεν έχει δε κανένα νόημα να επιχειρήσει κάποιος να ωραιοποιήσει την κατάσταση, υπό την έννοια ότι είναι πασιφανής από το ξεκίνημα κιόλας του πρωταθλήματος, προς τα τέλη Αυγούστου, η αδυναμία του Ολυμπιακού να διασπάσει τις καλά οργανωμένες, σφιχτές και μαζικές άμυνες των μικρομεσαίων ομάδων και γενικά να τις αντιμετωπίσει είτε εκτός, είτε ακόμη κι εκτός έδρας, πραγματικά ως Ολυμπιακός. Αυτό που, όμως, έχει νόημα είναι η κατανόηση της αλήθειας του φετινού πρωταθλήματος.



Καλώς η, κακώς τούτη τη σεζόν όλοι οι μεγάλοι του πρωταθλήματος φτύνουν αίμα για να κερδίσουν τους μικρούς. Ακόμη και τους πιο αδύναμους από τους μικρούς. Θα έλεγε κανείς ότι όσο πιο αδύναμος είναι ο μικρός, τόσο περισσότερο δυσκολεύονται οι διεκδικητές του τίτλου! Ας πάρουμε το παράδειγμα των ουραγών, της Καλλιθέας και της Λαμίας. Και να καταγράψουμε τι έκανε μαζί τους ο Ολυμπιακός και τι οι άλλοι τρεις μεγάλοι.

Με την Καλλιθέα…
Ο Ολυμπιακός νίκησε 2-1 εντός έδρας με ένα γκολ στο 79’ και ισοφαρίστηκε εκτός έδρας με ένα γκολ στο 92’!

Η ΑΕΚ έπαιξε στη Λεωφόρο και έφερε 0-0.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε στην παραδοσιακή έδρα του τυπικά ως φιλοξενούμενος κι έφερε 2-2, ενώ απόψε την υποδέχεται στο ΟΑΚΑ.

Κι ο ΠΑΟΚ την φιλοξένησε στην Τούμπα και έφερε επίσης 2-2 ισοφαριζόμενος στο 91’!

Με τη Λαμία…
Ο Ολυμπιακός νίκησε 3-0 εκτός έδρας με το σκορ στο ρευστό 1-0 έως το 79ο λεπτό και νίκησε κι 1-0 εντός έδρας με ένα γκολ στο 64’.

Η ΑΕΚ την ισοφάρισε εντός έδρας 1-1 με ένα γκολ στο 87’ και την κέρδισε 1-0 εκτός έδρας με ένα γκολ στο 76’.

Ο ΠΑΟΚ την κέρδισε 2-1 εκτός έδρας με ένα γκολ στο 75’.

Κι ο Παναθηναϊκός την κέρδισε 1-0 εντός έδρας με ένα γκολ στο 73’.

Αυτή είναι η πραγματικότητα: οι τέσσερις διεκδικητές του τίτλου δεινοπάθησαν απέναντι στους ουραγούς και σε 11 παιχνίδια μαζί τους κέρδισαν τα έξι, όλα με τεράστια δυσκολία, φέρνοντας ισοπαλίες στα πέντε.

Και δεν είναι «παρηγοριά στον άρρωστο» για την εικόνα του Ολυμπιακού στα δύο τελευταία παιχνίδια του. Είναι αυτό που συμβαίνει στο ελληνικό πρωτάθλημα φέτος από την πρώτη αγωνιστική έως και τώρα, την 16η, δηλαδή ακριβώς στο μισό πρωτάθλημα. Φαίνεται μάλιστα ότι έτσι θα πάει ως το τέλος, την 26η αγωνιστική, για να φτάσουμε στα πλέι οφ οπότε και θα κριθούν τα πάντα.

Σε κανένα μας δεν μας αρέσει, αλλά θέαμα ωραίο ελάχιστες φορές βλέπουμε. Αυτό που βλέπουμε σχεδόν πάντοτε είναι μάχες, μεγάλες μάχες σε κάθε παιχνίδι. Εξ, ου, άλλωστε και όλοι είναι τόσο κοντά στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Κι αν κάνει και διπλό ο Άρης στην Τρίπολη σήμερα, θα δικαιούται να ελπίζει κι αυτός για μία θέση στην πρώτη τετράδα, στα πλέι οφ.

Ειδικά αναφορικά με τον Ολυμπιακό, ισχύει ό,τι ακριβώς είχα γράψει και τις προάλλες από εδώ: με τον Ελ Κααμπί εδώ και μία ολόκληρη σειρά αγώνων σε τέτοια κατάσταση, η ομάδα του Μεντιλίμπαρ έτσι όπως είναι φτιαγμένη λογικά έχει μεγάλο επιθετικό πρόβλημα και τα γκολ έρχονται με το σταγονόμετρο στα εφτά τελευταία παιχνίδια διάστημα στο οποίο ο Μαροκινός έχει χάσει την επαφή του με τα δίκτυα:
Μηδέν γκολ σε Στεάουα και Τβέντε, από ένα γκολ σε Λαμία, Καλλιθέα (πρωτάθλημα και Κύπελλο), δυο γκολ στον ΟΦΗ και μόνο στον Βόλο τρία γκολ, στο μοναδικό ματς στο οποίο σκόραρε ο Ελ Κααμπί σε αυτή την εφτάδα αγώνων.