Πολύ σκληρός για να πεθάνει Νο 2
Κώστας Νικολακόπουλος
Πολύ σκληρός για να πεθάνει Νο 2
Μέσα σε λίγες ημέρες ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ τόσο με τον Άρη στο Καραϊσκάκη για το πρωτάθλημα, όσο και με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ για το Κύπελλο
Μία συνθήκη όχι και τόσο εύκολη, ειδικά αν σκεφτούμε ότι κατά τη φετινή σεζόν όσες φορές είχε βρεθεί στην ίδια θέση είχε πάντα χάσει: από τον Άρη 1-2 στο Χαριλάου, από τον Αστέρα 0-1 στην Τρίπολη, από τη Λιόν 0-2 στη Γαλλία.
Τώρα, όμως, πιο καλά πλέον προετοιμασμένη η ομάδα του Μεντιλίμπαρ, αποδείχθηκε πολύ σκληρή για να πεθάνει, σε δύο εκδοχές: στη μία, το Σάββατο ανέτρεψε το σκορ με γκολ στο 95’ κερδίζοντας 2-1 τον Άρη και στην άλλη, την Τετάρτη, κατάφερε τουλάχιστον να μην χάσει με γκολ στο 75’ ισοφαρίζοντας τον Παναθηναϊκό. Και, κάπως έτσι, αφενός μεν κράτησε τη διαφορά του +3 από την ΑΕΚ στη μάχη της κορυφής (αν έμενε το 0-1 οι δύο ομάδες θα ισοβαθμούσαν στην πρώτη θέση...), αφετέρου δε έμεινε ζωντανός στην υπόθεση πρόκριση (αν έμενε το 0-1, θα έπρεπε να νικήσει στη ρεβάνς στο Καραϊσκάκη με 2-0 η, 3-1, κάτι που για ντέρμπι θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο...).
Η ουσία είναι ότι επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά ότι ο Μεντιλίμπαρ μπορεί να μην έχει φτιάξει ένα γοητευτικό για να τον βλέπεις Ολυμπιακό, αλλά έχει φτιάξει μία δυσκολοκατάβλητη ομάδα που μπορεί τις περισσότερες φορές να παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει. Το αήττητο 15 αγώνων σε όλες τις διοργανώσεις, δεν είναι μικρό πράγμα. Ειδικά, όταν μέσα σε αυτό το σερί των 15 αγώνων υπάρχουν, μεταξύ άλλων, τρία ευρωπαϊκά παιχνίδια (οι ισοπαλίες με Ρέϊντζερς 1-1, Στεάουα 0-0 και Τβέντε 0-0), τρία ντέρμπι (οι νίκες επί των ΠΑΟΚ 3-2 κι ΑΕΚ 4-1, όπως κι η ισοπαλία 1-1 με τον Παναθηναϊκό), ο αγώνας-παγίδα με τον Άρη (2-1) και οι δύσκολες έξοδοι στο Ηράκλειο (2-0 τον ΟΦΗ) και στο Αγρίνιο (2-0 τον Παναιτωλικό).
Ακόμη και μέσα από τη καταγραφή των αποτελεσμάτων αυτών, βλέπουμε ότι συνήθως ο Ολυμπιακός βρίσκει τα 2 plus γκολ που χρειάζεται για να πάρει τα πιο δύσκολα τρίποντα, αλλά συχνά βγάζει και μία επιθετική αδυναμία που δεν του δίνει την ευχέρεια να κερδίσει κάποια πολύ σκληρά παιχνίδια του, όπως το χθεσινό και εκείνα στο Γιουρόπα Λιγκ, στο οποίο στέκεται όρθιος από τις δύο νίκες του πριν από αυτό το εντυπωσιακό σερί των 15 αγώνων, το 3-0 επί της Μπράγκα εντός έδρας, αλλά και το 1-0 επί της Μάλμε εκτός έδρας.
Η δε επιτυχία του Ολυμπιακού σε αυτό το μεγάλο διάστημα (σχεδόν τρίμηνο, από την ήττα του 0-1 από τον Αστέρα στην Τρίπολη), παίρνει άλλες διαστάσεις λόγω της παρατεινόμενης αφλογιστίας του βασικού του επιθετικού όπλου, του Ελ Κααμπί, που στα 10 τελευταία παιχνίδια έχει βάλει μόλις δύο γκολ, ένα στον Βόλο κι ένα στον Παναιτωλικό, με πέναλτι το δεύτερο. Το ερώτημα είναι πόσο θα κρατήσει αυτό το φαινόμενο με τον Ελ Κααμπί και πόσο μπορεί να αντέξει χωρίς τα δικά του γκολ ο Ολυμπιακός.
Τώρα, όμως, πιο καλά πλέον προετοιμασμένη η ομάδα του Μεντιλίμπαρ, αποδείχθηκε πολύ σκληρή για να πεθάνει, σε δύο εκδοχές: στη μία, το Σάββατο ανέτρεψε το σκορ με γκολ στο 95’ κερδίζοντας 2-1 τον Άρη και στην άλλη, την Τετάρτη, κατάφερε τουλάχιστον να μην χάσει με γκολ στο 75’ ισοφαρίζοντας τον Παναθηναϊκό. Και, κάπως έτσι, αφενός μεν κράτησε τη διαφορά του +3 από την ΑΕΚ στη μάχη της κορυφής (αν έμενε το 0-1 οι δύο ομάδες θα ισοβαθμούσαν στην πρώτη θέση...), αφετέρου δε έμεινε ζωντανός στην υπόθεση πρόκριση (αν έμενε το 0-1, θα έπρεπε να νικήσει στη ρεβάνς στο Καραϊσκάκη με 2-0 η, 3-1, κάτι που για ντέρμπι θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο...).
Η ουσία είναι ότι επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά ότι ο Μεντιλίμπαρ μπορεί να μην έχει φτιάξει ένα γοητευτικό για να τον βλέπεις Ολυμπιακό, αλλά έχει φτιάξει μία δυσκολοκατάβλητη ομάδα που μπορεί τις περισσότερες φορές να παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει. Το αήττητο 15 αγώνων σε όλες τις διοργανώσεις, δεν είναι μικρό πράγμα. Ειδικά, όταν μέσα σε αυτό το σερί των 15 αγώνων υπάρχουν, μεταξύ άλλων, τρία ευρωπαϊκά παιχνίδια (οι ισοπαλίες με Ρέϊντζερς 1-1, Στεάουα 0-0 και Τβέντε 0-0), τρία ντέρμπι (οι νίκες επί των ΠΑΟΚ 3-2 κι ΑΕΚ 4-1, όπως κι η ισοπαλία 1-1 με τον Παναθηναϊκό), ο αγώνας-παγίδα με τον Άρη (2-1) και οι δύσκολες έξοδοι στο Ηράκλειο (2-0 τον ΟΦΗ) και στο Αγρίνιο (2-0 τον Παναιτωλικό).
Ακόμη και μέσα από τη καταγραφή των αποτελεσμάτων αυτών, βλέπουμε ότι συνήθως ο Ολυμπιακός βρίσκει τα 2 plus γκολ που χρειάζεται για να πάρει τα πιο δύσκολα τρίποντα, αλλά συχνά βγάζει και μία επιθετική αδυναμία που δεν του δίνει την ευχέρεια να κερδίσει κάποια πολύ σκληρά παιχνίδια του, όπως το χθεσινό και εκείνα στο Γιουρόπα Λιγκ, στο οποίο στέκεται όρθιος από τις δύο νίκες του πριν από αυτό το εντυπωσιακό σερί των 15 αγώνων, το 3-0 επί της Μπράγκα εντός έδρας, αλλά και το 1-0 επί της Μάλμε εκτός έδρας.
Η δε επιτυχία του Ολυμπιακού σε αυτό το μεγάλο διάστημα (σχεδόν τρίμηνο, από την ήττα του 0-1 από τον Αστέρα στην Τρίπολη), παίρνει άλλες διαστάσεις λόγω της παρατεινόμενης αφλογιστίας του βασικού του επιθετικού όπλου, του Ελ Κααμπί, που στα 10 τελευταία παιχνίδια έχει βάλει μόλις δύο γκολ, ένα στον Βόλο κι ένα στον Παναιτωλικό, με πέναλτι το δεύτερο. Το ερώτημα είναι πόσο θα κρατήσει αυτό το φαινόμενο με τον Ελ Κααμπί και πόσο μπορεί να αντέξει χωρίς τα δικά του γκολ ο Ολυμπιακός.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα