Μάκης Πολλάτος

Στην επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, ο Καμμένος πρόσφερε στους Αμερικανούς στρατιωτικές βάσεις σε όποιο σημείο της επικράτειας επιθυμούν. Με προφανή σκοπό να γίνει αρεστός. Και για να φροντίσει την επανεκλογή του, που με βάση τα γκάλοπ φαίνεται πως δεν επιτυγχάνεται, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ είπε πως ενημέρωσε τους Αμερικανούς για την εναλλακτική πρότασή του ώστε να μπουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, αρκεί να μην ισχύσει η συμφωνία των Πρεσπών. Μετά τον σάλο στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Καμμένος διευκρίνισε ότι δεν προσέφερε βάσεις αλλά στρατιωτικές διευκολύνσεις στους Αμερικανούς. Και αναδιπλώθηκε για το plan B που είπε ότι ανέπτυξε στους Αμερικανούς ώστε να ακυρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών λέγοντας ότι ο Τσίπρας το γνώριζε αλλά δεν συμφωνεί.

Με όλα αυτά ο Κοτζιάς εξαγριώθηκε. Από το Λουξεμβούργο έστειλε μήνυμα στον Καμμένο ότι «δεν υπάρχει λύση χωρίς την αποδοχή της Συμφωνίας των Πρεσπών και ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει αυτό που λένε οι δύο αντιπολιτεύσεις στην Ελλάδα και στην πΓΔΜ, ότι μπορούν να εξασφαλίσουν μία καλύτερη για την κάθε πλευρά συμφωνία, διότι αυτό δεν βγαίνει ακόμα και με την απλή αριθμητική του δημοτικού». Όλα τα προηγούμενα χρόνια ο Κοτζιάς είχε αποδείξει ότι δεν δέχεται συμβουλές στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Η συμφωνία με τα Σκόπια ήταν δικό του δημιούργημα, που ήθελε να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά στο μέλλον ακόμη και σαν πρωθυπουργός κι αυτό ο Κοτζιάς δεν θα επέτρεπε σε κανέναν να του το στερήσει.

Στο υπουργικό συμβούλιο της Τρίτης, ο Νίκος Κοτζιάς περίμενε ότι ο Αλέξης Τσίπρας και οι άλλοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ θα τον στηρίξουν. Και γι' αυτό ξεκίνησε κόντρα με τον Πάνο Καμμένο. Αντί για συμπαράσταση όμως, τους είδε να κλείνουν τα αυτιά τους όταν ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ κατηγόρησε τον υπουργό Εξωτερικών για αδιαφανή χρήση των μυστικών κονδυλίων. Σε εκείνο το χρονικό σημείο,το απόγευμα της Τρίτης, ο Κοτζιάς μάλλον κατάλαβε ότι στο μπρα ντε φερ με τον Καμμένο, ο Τσίπρας επιλέγει τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ.

Κι έτσι φτάσαμε στο πρωινό της Τετάρτης με τον Κοτζιά να στέλνει τελεσίγραφο στον Τσίπρα: «Δεν μπορείς να ευθυγραμμίζεσαι με τον Καμμένο που καταγγέλλει τη συμφωνία των Πρεσπών.Ή θα στηρίξεις εμένα,που εμπνεύστηκα τη συμφωνία με τα Σκόπια ή θα κατεβω από το κυβερνητικό τρένο».

Η απάντηση ήρθε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Τζανακόπουλο που δήλωσε ότι όποιος δυσφορεί στη διαδρομή τότε μπορεί να κατεβεί από το κυβερνητικό τρένο.

Ο Νίκος Κοτζιάς ήταν ήδη εκτός κυβέρνησης. Εκτός κι αν ήταν διατεθειμένος να παραμείνει ταπεινωμένος. Διότι απλούστατα, όπως λέει και το τραγούδι, έρχεται η στιγμή που αποφασίζεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις. Και ο Τσίπρας έφτυσε αυτόν με τον οποίο συμφωνούσε για τη Βόρεια Μακεδονία, για χάρη του Πάνου Καμμένου που του προσφέρει την ευκαιρία να παραμείνει πρωθυπουργός. Τόσο απλά.

Για άλλη μια φορά, τα γεγονότα ήρθαν να ανατρέψουν τους σχεδιασμούς επιβεβαιώνοντας παράλληλα την άποψη όσων διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι η σημερινή ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι απλώς καρεκλοθήρες.

Θες να το πεις καιροσκοπισμό, θες να το πεις αμοραλισμό; Μικρή σημασία έχει. Ο Τσίπρας στήριξε τον Καμμένο που του είχε δημιουργήσει πρόβλημα παρά τον Κοτζιά με τον οποίο είχαν χαράξει κοινή στρατηγική.

Η παραίτηση Κοτζιά είναι πλήγμα για τον Τσίπρα. Όχι μόνο διότι ο υπουργός Εξωτερικών είναι ο πρώτος που τα βρόντηξε πραγματικά.
Αλλά κυρίως διότι αποκάλυψε σε όλους ότι για τον Αλέξη Τσίπρα μετράει μόνο η εξουσία.
Ακόμη κι αν ο Νίκος Κοτζιάς κέρδισε τον σεβασμό κάποιων επειδή έμεινε σταθερός στις αρχές του, επειδή δεν έβαλε την ουρά κάτω απ'τα σκέλια και προτίμησε να παραιτηθεί και να απωλέσει τα προνόμια της εξουσίας, αυτό δεν διαγράφει το γεγονός ότι ο άνθρωπος που τα προηγούμενα τριάμιση χρόνια ήταν επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας φέρεται αλαζονικά, δεν έχει εκλεγεί ποτέ στη ζωή του και λειτουργεί εκδικητικά απέναντι σε όσους διαφωνεί και συγκρούεται.

Τι θα κάνει τώρα ο Κοτζιάς; Θα βγάλει στη φόρα τα άπλυτα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ; Θα υπονομεύσει τον πρωθυπουργό ή θα αποσυρθεί περιμένοντας τη νομοτελειακή φθορά μιας κυβέρνησης που ξέχασε τις διακηρύξεις περί πολιτικής αρχών ενώ θα σχεδιάζει την επιστροφή του στην κεντρική πολιτική σκηνή; Το σίγουρο είναι ότι δεν θα πλήξουμε.