Μάκης Πολλάτος

Τέσσερις ημέρες αφού ο Ερντογάν υλοποίησε την απειλή του και έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιό του να πλημμυρίσει την Ευρώπη με εκατομμύρια μετανάστες, η καγκελάριος Μέρκελ, η θεωρούμενη από πολλούς σαν ηγέτιδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έχει βρει λέξη να πει για την απόπειρα εποικισμού.

Αναρωτιέται κανείς αν η καγκελάριος της Γερμανίας νοσεί και πόσο σοβαρή είναι η ασθένειά της αυτή. Με την πολιτική έννοια πάντα. Διότι στα ιατρικά θέματα δεν έχουμε αρμοδιότητα, αν και η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη είναι πεπεισμένη πως η Άνγκελα Μέρκελ έχει κάποια σοβαρή πάθηση που της προκαλούσε και τα απανωτά επεισόδια όταν έτρεμε σύγκορμη ενώ υποδεχόταν ξένους ηγέτες. Πολιτικά όμως η Μέρκελ νοσεί. Δεν είναι μόνο ότι απέτυχε παταγωδώς η προσπάθειά της να χρίσει διάδοχό της στο γερμανικό χριστιανοδημοκρατικό κόμμα CDU την παγκοσμίως άγνωστη υπουργό Άμυνας. Δεν είναι απλώς ότι η Μέρκελ από δήθεν υπέρμαχος των δημοκρατικών διαδικασιών έφτασε να δώσει το δαχτυλίδι της διαδοχής σε ένα πρόσωπο που δεν ενέπνεε κανέναν στη Γερμανία, είναι η όλη στάση της παρατηρητή των εξελίξεων και της απαθούς παρακολούθησης όσων συμβαίνουν στην ΕΕ που καιρό τώρα μοιάζει να κινείται με αυτόματο πιλότο.

Στην περίπτωση της Τουρκίας, η Μέρκελ μοιάζει εκτεθειμένη. Εχει μπατάρει οφθαλμοφανώς προς την πλευρά του Ερντογάν σε μια σειρά από θέματα ευρωπαϊκού και ελληνικού ενδιαφέροντος:
- Στο θέμα της Λιβύης και της απόπειρας των Τούρκων να σφετεριστούν ελληνικές θαλάσσιες ζώνες σχεδόν ταυτίστηκε με τον Ερντογάν, τον οποίο και προέβαλε σαν παράγοντα που μπορεί να εγγυηθεί την... σταθερότητα στην Μεσόγειο και την Βόρεια Αφρική

- Στο θέμα της επέμβασης των Τούρκων στη Συρία, η Μέρκελ μάλλον έχει... ξεχάσει –λέτε να έχει πρόβλημα επιλεκτικής απώλειας μνήμης;- ότι ο στρατός του Ερντογάν εισέβαλε σε μια ξένη χώρα και ζητάει από τη διεθνή κοινότητα να δείξει αλληλεγγύη στην Άγκυρα, επειδή στην Ιντλίμπ σκοτώθηκαν και Τούρκοι.

- Στο φλέγον -για ολόκληρη την Ευρώπη- θέμα της απόπειρας εισβολής χιλιάδων μεταναστών στην Ελλάδα, η Μέρκελ αγνοείται. Λες και το ζήτημα δεν την αφορά. Λες και δεν αντιλαμβάνεται ότι οι μετανάστες αυτοί στην Γερμανία θέλουν να ταξιδέψουν, άρα το πρόβλημα -αν οι χιλιάδες παράνομοι που σπρώχνει ο Ερντογάν περάσουν τα ελληνικά σύνορα- θα μεταφερθεί μερικά βήματα πιο κοντά στην πόρτα της!

Γιατί σιωπά; Ποιος είναι ο λόγος που δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλία να ενεργοποιήσει αστυνομικές ευρωπαϊκές δυνάμεις, της Frontex για παράδειγμα, προς ενίσχυση της ελληνικής άμυνας στον Έβρο και τα νησιά; Είναι τόσο πελαγωμένη πολιτική ηγεσία της Γερμανίας; Πώς εξηγείται η αφωνία τους; Μπορεί να έχουμε χορτάσει από λόγια τόσα χρόνια, όμως αυτή την φορά το Βερολίνο δεν νιώθει καν την ανάγκη να καταδικάσει τις πρακτικές της τουρκικής κυβέρνησης που λειτουργεί σαν επίσημος δουλέμπορος. Προμηνύεται κάτι καλό από την στάση της Μέρκελ; Μήπως η φράου να νόμιζε ότι το πρόβλημα θα λυθεί στέλνοντας στην Ελλάδα σκηνές και κουβέρτες;
Ελπίζω σήμερα, τέσσερις ημέρες μετά την έναρξη της τουρκικής επιχείρησης εποικισμού της Ευρώπης με εκατομμύρια παράνομους μετανάστες, η Μέρκελ να έχει καταλάβει ότι η Ελλάδα αυτή την φορά δεν θέλει σκηνές και κουβέρτες, όπως ζητούσαν κάποιοι πριν από 4-5 χρόνια.

Οι Έλληνες δεν θέλουμε να γίνει η χώρα μας «ουδέτερη ζώνη» για φιλοξενία των εκατομμυρίων μεταναστών που διώχνει ο Ερντογάν με σκοπό να ισλαμοποιήσει την Ελλάδα, να πλημμυρίσει την Ευρώπη εκβιάζοντας για χρήματα και να αποσταθεροποιήσει όσες χώρες στα δυτικά σύνορά του δεν δέχονται να γίνουν δορυφόροι της Τουρκίας. Οι Γερμανοί πρέπει να καταλάβουν ότι υπάρχουν ζητήματα που δεν λύνονται με τα χρήματα και την οικονομική βοήθεια σε όσους συμφωνήσουν να κρατήσουν τους μετανάστες μακριά από το Βερολίνο. Και η Μέρκελ οφείλει να αντιληφθεί ότι είναι οι πολιτικές της που τροφοδοτούν ακροδεξιά κόμματα -σαν το γερμανικό AFD- σε όλη την Ευρώπη και να αναζητήσει παραγωγική διέξοδο στο μεταναστευτικό δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για την συνδρομή των λαών, χωρών και κυβερνήσεων που θέλουν να σταματήσει ο επεκτατισμός του Ερντογάν για να μην γίνει η Ευρώπη προτεκτοράτο της Τουρκίας.