Μιχάλης Στούκας

Πρόσφατα είναι το παράδειγμα με την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κυρία Γεωργία Αδειλίνη, η οποία στις 23/8/2023 με αφορμή τις φωτιές στον Έβρο και την απαράδεκτη και καταδικαστέα, «σύλληψη» από πολίτες κάποιων «μεταναστών», όπως αναφέρει η ίδια, ζήτησε από τις Εισαγγελικές Αρχές της Αλεξανδρούπολης να διεξαχθεί έρευνα για εντοπισμό στοιχείων για οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών στον Έβρο, αλλά και για τις «βιαιοπραγίες κατά μεταναστών». Ενδεικτικά, στην παραγγελία της αναφέρει τα εξής: «Είναι ανησυχητικά κάποια φαινόμενα ρατσιστικής βίας κατά μεταναστών…» και στη συνέχεια «… ανείπωτη θλίψη προκαλεί το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι βρέθηκαν απανθρακωμένοι στο δάσος της Δαδιάς, πιθανότατα σύμφωνα με δημοσιεύματα του ηλεκτρονικού τύπου (σημ: ο Τύπος, δηλ. τα ΜΜΕ γράφεται με κεφαλαίο ταυ και όχι με πεζό, όπως υπάρχει στην εισαγγελική παραγγελία…), μετανάστες, θύματα, συνήθως, παράνομων διακινητών».

Βλέπουμε ότι οι μέχρι πρόσφατα χαρακτηριζόμενοι ως «παράτυποι» ή «παράνομοι» μετανάστες, αναφέρονται απλά ως «μετανάστες», ενώ «παράνομοι» χαρακτηρίζονται οι διακινητές. Με βάση τα παραπάνω θα κάνουμε κάποιες παρατηρήσεις, αποκλειστικά πάνω στους όρους που χρησιμοποιούνται στην εισαγγελική παραγγελία.

Από τη λέξη «λαθρομετανάστες», οδηγηθήκαμε στην έκφραση «παράτυποι» (ή παράνομοι) μετανάστες» και πλέον στη λέξη «μετανάστες»; Είναι πλέον κάτι που θα χρησιμοποιείται πάγια, δηλαδή όλοι όσοι μπαίνουν στη χώρα νόμιμα ή παράνομα θα αποκαλούνται, από τις επίσημες Αρχές «μετανάστες»;



Ας δούμε ποιος είναι ο ορισμός της λέξης «μετανάστης» με βάση το κορυφαίο σύγχρονο ελληνικό λεξικό, το «Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας» (δωρεάν διαθέσιμο στο διαδίκτυο): μετανάστης, μετανάστρια: πρόσωπο που φεύγει από την πατρίδα του, για να ζήσει αλλού, αναζητώντας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης: Έλληνες ~ ες στην Αυστραλία / στη Γερμανία / στις Η.Π.Α. (πβ. ομογενής). Παράνομοι/ παράτυποι ~ ες /= λαθρομετανάστες) κλπ. Η λέξη είναι αρχαία, υπάρχει ήδη στην «Ιλιάδα» και στη συνέχεια στον Ηρόδοτο και αλλού.

Σύμφωνα με το ΛΕΞΙΚΟ ΜΠΑΜΠΙΝΙΏΤΗ (Έκδοση 2019), μετανάστης: πρόσωπο που εγκαταλείπει με τη θέλησή του την πατρίδα του, για να εγκατασταθεί επί μεγάλο χρονικό διάστημα σε άλλη χώρα: οι Έλληνες ~ στην Αυστραλία// οικονομικός ~ (που ξενιτεύεται για οικονομικούς λόγους με την προοπτική να επιστρέψει στην πατρίδα του).

Και στα δύο αυτά λεξικά, υπάρχει ως ξεχωριστό λήμμα η λέξη λαθρομετανάστης. Στο ΧΛΝΓ, λαθρομετανάστης (συνηθέστ. στον πληθ. σπάν. θηλ. λαθρομετανάστρια): μετανάστης που παραμένει σε μια χώρα χωρίς νόμιμα δικαιολογητικά: οικονομικοί ~ ες. Απέλαση/ απόβαση/ διακίνηση/ είσοδος/ επαναπατρισμός/ κύκλωμα διακίνησης / νομιμοποίηση/ περισυλλογή / σύλληψη ~ων. Στο δε ΛΕΞΙΚΟ ΜΠΑΜΠΙΝΙΏΤΗ: λαθρομετανάστης (μειωτ.): πρόσωπο που μετακινείται και εγκαθίσταται σε άλλη χώρα, χωρίς να διαθέτει τα νόμιμα έγγραφα και χωρίς να πληροί τις νομότυπες διαδικασίες. ΣΥΝ. παράνομος/ παράτυπος μετανάστης. ΕΤΥΜ. < λαθρ (ο) - (< επίρ. λάθρα «κρυφά») + μετανάστης.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρουν παρουσιάζουν όσα αναφέρει σε μία σημείωση μετά τη λέξη λαθρομετανάστης, ο κύριος Μπαμπινιώτης.

Λαθρομετανάστης - παράνομος/ παράτυπος μετανάστης.

Λόγοι πολιτικής ορθότητας επιβάλλουν την αποφυγή επίσημης τουλάχιστον χρήσεως της λέξης (ενν. λαθρομετανάστης), της οποίας η σημασία, κατά τρόπον ευρύτερα αποδεκτό, αποδίδεται περιφραστικώς ως «παράνομος μετανάστης» ή «παράτυπος μετανάστης».

Η πολιτική ορθότητα, θεωρούμε, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να αλλοιώνει την ελληνική γλώσσα, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί στο πέρασμα των αιώνων. Αρκετά «χτυπήματα» δέχεται από διάφορους αγγλομαθείς, κυρίως, οι οποίοι αγνοώντας ακόμα και την ορθογραφία βασικών λέξεων της γλώσσας μας, αρέσκονται στη χρήση κατά κόρον αγγλικών ή αμερικανικών λέξεων ή φράσεων. Εκτός από την πολιτική ορθότητα υπάρχουν άραγε και άλλοι λόγοι που επιβάλλουν τη μη χρήση της λέξης «λαθρομετανάστης»;

Όταν το καλύτερο ελληνικό Λεξικό, το «Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας», του Ανώτατου Πνευματικού Ιδρύματος της χώρας, της Ακαδημίας Αθηνών, με την επιστημονική επιμέλεια του κορυφαίου Έλληνα γλωσσολόγου, του Ακαδημαϊκού κύριου Χριστόφορου Χαραλαμπάκη, αλλά και το Λεξικό του σπουδαίου κύριου Γεώργιου Μπαμπινιώτη περιέχουν τη λέξη «λαθρομετανάστης», γιατί και πώς φτάνουμε σήμερα στο σημείο να εξομοιώνουμε π.χ. τους Έλληνες μετανάστες στις Η.Π.Α. με τους «μετανάστες» στον Έβρο; Και γιατί στην παραγγελία της κυρίας Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου αναφέρεται ότι «έπεσαν θύματα παράνομων διακινητών»; Υπάρχουν και νόμιμοι διακινητές; Και πώς έπεσαν θύματα; Βρίσκονταν στην Τουρκία και οι «παράνομοι διακινητές (και όχι «λαθροδιακινητές») τους εξαπάτησαν φέρνοντάς τους στην Ελλάδα με το ζόρι, με το αζημίωτο βέβαια;

Το επίρρημα «λάθρα», με την έννοια «κρυφά, μυστικά», υπάρχει στα ομηρικά έπη, στον Αριστοφάνη, τον Ξενοφώντα κλπ. Η λέξη «λαθραίος», εμφανίζεται για πρώτη φορά στον Αισχύλο. Οι λέξεις που γνωρίζουμε σήμερα με πρώτο συνθετικό το λαθρο - , είναι πολύ μεταγενέστερες. Ενδεικτικά: λαθρανασκαφή (1888), λαθρεμπόριο (1809) , λαθρέμπορος (1837), λαθροθήρας (1856), λαθροθηρία (1871), λαθροχειρία (1871) κλπ. Για τις λέξεις λαθρομετανάστης, λαθρομετανάστευση κλπ. δεν είναι γνωστό πότε εμφανίστηκαν για πρώτη φορά.

Θα θέλαμε να κάνουμε μια παρατήρηση σχετικά με τις «επίμαχες» λέξεις. Ένας λαθρέμπορος (π.χ. πετρελαίου) , θα μπορεί πλέον να ισχυριστεί ότι είναι «παράτυπος ή παράνομος έμπορος» και στο εγγύς μέλλον, ένας «έμπορος που εξαπατήθηκε από τους παράνομους διακινητές πετρελαιοειδών»; Για ποιο λόγο πρέπει να προσαρμόζεται η ελληνική γλώσσα με βάση κάποιες αγνώστου προέλευσης, επιταγές;

Τι άλλαξε από τον Φεβρουάριο του 2013 όταν το Ζ’ Τμήμα του Αρείου Πάγου έκανε αναφορά επανειλημμένα σε «κέντρο υποδοχής λαθρομεταναστών», στον Πόρο Φερών(Απόφαση 443/2013);

Ό,τι και να πει η Κυβέρνηση, η Δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ κλπ., κάποια πράγματα είναι παγιωμένα στη συνείδηση του κόσμου και δεν αλλάζουν. Θα πρέπει όσες και όσοι ασκούν εξουσία, κάθε μορφής, να βγουν για λίγο από το αποστειρωμένο περιβάλλον στο οποίο ζουν και να σταματήσουν να ακούν μόνο τους διάφορους συμβουλάτορες και να αφουγκραστούν τον λαό.

Την ίδια ώρα που η χώρα μας δοκιμάζεται από τις καταστροφικές πυρκαγιές και τις πλημμύρες η Τουρκία με την οποία υποτίθεται ότι βρισκόμαστε σε περίοδο «ήρεμων νερών» αφήνει να φύγουν καθημερινά από τα παράλιά της πλοιάρια με δεκάδες (λαθρο)μετανάστες. Στη Λαμπεντούζα (την αρχαία ελληνική Λαμπηδούσα, από το όνομα του μυθικού θαυματουργού φυτού, λαμπηδόνα και λαμπηδούσα) καταφθάνουν καθημερινά, εκατοντάδες (λαθρο)μετανάστες δημιουργώντας σοβαρότατα προβλήματα στις ιταλικές Αρχές. Να σημειώσουμε ότι με τη Συνθήκη των Παρισίων (1947) η Ιταλία ήταν υποχρεωμένη να διατηρεί αποστρατικοποιημένη τη Λαμπεντούζα και άλλα νησιά (Πιανόζα, Παντελερία, Λινόζα και Λαμπιόνε) ,αλλά το 1951 επικαλούμενη ριζική αλλαγή των συνθηκών προχώρησε στον επανεξοπλισμό τους, κάτι που θεωρεί η χώρα μας ότι συμβαίνει και με τα Δωδεκάνησα.

Στη Λαμπεντούζα ζουν περίπου 4.500 άτομα. Οι (λαθρο)μετανάστες σύμφωνα με το χθεσινό άρθρο του protothema.gr στο νησί, προερχόμενοι κυρίως από την Τυνησία και τη Λιβύη, ξεπέρασαν τους 6.800! Ένα θεωρητικό ερώτημα. Αν 2-3 Ιταλοί περάσουν στα χωρικά ύδατα της Τυνησίας ,πώς θα αντιμετωπιστούν από τις Αρχές της αφρικανικής χώρας;

Είναι λογικό και συμβαίνει σε όλη την στορία της ανθρωπότητας πληθυσμοί να μεταναστεύουν αναζητώντας μια καλύτερη ζωή ή λαοί να εκπατρίζονται από άλλους, ισχυρότερους. Το φαινόμενο της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης στην Ευρώπη σήμερα όμως δεν έχει προηγούμενο, στα μεταπολεμικά τουλάχιστον χρόνια. Η «αραβική άνοιξη» οδήγησε στον «ευρωπαϊκό χειμώνα». Την ίδια ώρα οι γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θέλουν ή δεν μπορούν να χαράξουν μια ενιαία γραμμή στο μεταναστευτικό. Ίσως γιατί κάποιες/κάποιοι εξυπηρετούνται από την τωρινή κατάσταση, ενώ και οι Μ.Κ.Ο., πρωταγωνίστριες στο θέμα αυτό, λύνουν και δένουν στις Βρυξέλλες.

Επακόλουθο όλων αυτών είναι η αγανάκτηση των απλών ανθρώπων και η επακόλουθη άνοδος της ακροδεξιάς στη Γηραιά Ήπειρο. Και στην Ελλάδα, μια χώρα που πλήττεται ιδιαίτερα από τις ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές, οι κρατούντες περί άλλα τυρβάζουν. Φτάσαμε στο σημείο δε, 40 διασωθέντες από το τραγικό ναυάγιο της Πύλου με την αρωγή κάποιων οργανώσεων και δικτύων, να κινηθούν νομικά κατά του ελληνικού κράτους!

Όσο για κάποιους που θα σπεύσουν να αναφερθούν σε ακροδεξιούς, φασίστες κλπ., να σημειώσουμε μόνο ότι τα ουσιαστικά, τα επίθετα, οι χαρακτηρισμοί και τα κάθε λογής τσιτάτα, δεν είναι επιχειρήματα, αλλά δείγματα αμηχανίας, πανικού και ηττοπάθειας…