Μιχάλης Στούκας

Αρχικά, χωρίς να τον προσκαλέσει κανείς μίλησε σε χιλιάδες ομοεθνείς του στο Γαλάτσι, στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας για τις εκλογές, του 2025 στη χώρα του (θα ακολουθήσουν και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπως διαβάσαμε). Προσπάθησε να διατηρήσει κάποιες ισορροπίες, καθώς η υπόθεση Μπελέρη εξακολουθεί να σκιάζει τις ελληνοαλβανικές σχέσεις για έναν και πλέον χρόνο. Μετά το τέλος της ομιλίας Ράμα ακολούθησε γλέντι. Με ποια μουσική και ποια τραγούδια; Τα παραδοσιακά ηπειρώτικα, τα οποία, επί Χότζα και Αλία ήταν απαγορευμένα για τους ομογενείς μας στη γειτονική χώρα και δεν ακούγονταν από την αλβανική τηλεόραση και το αλβανικό ραδιόφωνο που βρίσκονταν κάτω από τον αυστηρότατο έλεγχο του καθεστώτος; Μάλλον με αυτά τα τραγούδια ή κάποια παρεμφερή, που παρουσιάζονται στο You Tube ως «αλβανικά παραδοσιακά» θα έγινε το γλέντι. Τα αλβανικά «παραδοσιακά» τραγούδια είναι έντονα επηρεασμένα από τα ηπειρώτικα των περιοχών του Πωγωνίου και της Δρυινουπόλεως. Στην Ήπειρο, όπως έχουμε ξαναγράψει διασώζεται το μουσικό ιδίωμα της πεντατονίας, το οποίο ανάγεται σε αρχαιοελληνικές μουσικές δομές. Ας μην μας πουν οι Αλβανοί ότι και η πεντατονική μουσική κλίμακα είναι δημιούργημά τους…

Ακόμα και την πολυφωνική παραδοσιακή μουσική, η οποία στηρίζεται στην πανάρχαια ελληνική πεντατονική κλίμακα, οι Αλβανοί κατάφεραν να την εντάξουν στη «Λίστα Αριστουργημάτων της UNESCO»! Τι έκαναν οι Έλληνες αρμόδιοι διαχρονικά; Τίποτα απολύτως… Για την αδράνεια στο Υπουργείο Πολιτισμού γράψαμε και πρόσφατα, στο άρθρο μας για το ακριτικό Πωγώνι της Ηπείρου. Την ίδια ώρα που οι ανασκαφές στη, γεμάτη από αρχαιοελληνικούς θησαυρούς, κοιλάδα του Γορμού έχουν σταματήσει εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια, το Υπουργείο Πολιτισμού χρηματοδότησε με 2,2 εκ. ευρώ την αποκατάσταση του τζαμιού της Καλούτσιανης στα Γιάννενα και με 1,633 εκ. ευρώ την αποκατάσταση του οθωμανικού τεμένους Ιμαρέτ στην Άρτα (Απρίλιος 2023). Την ίδια ώρα ο Ταγίπ Ερντογάν, μετά την Αγιά Σοφιά μετέτρεψε σε τζαμί και τη Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη…

Αυτά ως παρένθεση, ως επανέλθουμε στον Έντι Ράμα, ο οποίος πριν λίγες μέρες επισκέφθηκε την Ιταλία. Σε ομιλία του στο Μιλάνο αναφέρθηκε στα «τρομερά βάσανα των Αλβανών της Ελλάδας». Κανονικά, θα έπρεπε να αναφερθεί στα «τρομερά βάσανα των Ελλήνων από τους Αλβανούς εδώ και τριάντα χρόνια». Είπε όμως και κάτι άλλο, έξω από κάθε λογική και πραγματικότητα: «Εσείς οι Αλβανοί της Ιταλίας δεν αλλάξατε τα ονόματά σας, υποχρεωτικά και ευρέως, όπως συνέβηκε τραγικά σε εκατοντάδες και χιλιάδες (σημ.: εκατοντάδες ή χιλιάδες ή μήπως εκατομμύρια;) αδελφούς και αδελφές μας στην Ελλάδα για έναν μόνο και έγκυρο λόγο (σημ. υπάρχουν και άκυροι λόγοι;) τον οποίο γνωρίζουμε πολύ καλά».

Το ότι ο αμφιλεγόμενος Έντι Ράμα έχει πρόβλημα με την Ελλάδα είναι πασίδηλο. Δικαίωμά του αναφαίρετο. Το να συκοφαντεί όμως τη χώρα μας, από μία μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα δημιουργώντας εσφαλμένες εντυπώσεις όχι μόνο στους Ιταλούς, αλλά και στη διεθνή κοινή γνώμη είναι απαράδεκτο. Είναι πρωθυπουργός μιας χώρας που θέλει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν όντως έχει γίνει αλλαγή επωνύμων Αλβανών εσκεμμένα από το ελληνικό Κράτος, οφείλει να παρουσιάσει στοιχεία και να μην χρησιμοποιεί επιχειρήματα του τύπου «έλαβα πολλά μηνύματα» ή «μου είπαν ότι…». Ας έρθουμε όμως στην ουσία των «καταγγελιών» Ράμα. Πότε το ελληνικό κράτος υποχρέωσε Αλβανούς πολίτες να αλλάξουν επώνυμά τους;

Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990 η είσοδος των Αλβανών στην Ελλάδα γινόταν ανεξέλεγκτα. Αλλά και στη συνέχεια, που υποτίθεται ότι ήταν ελεγχόμενη, για πολύ καιρό οι Αλβανοί έμπαιναν στη χώρα μας χρησιμοποιώντας ή δηλώνοντας αμφίβολης γνησιότητας ονοματεπώνυμα. Όταν κάποιοι συλλαμβάνονται για εγκληματικές πράξεις στη χώρα μας, δεν είναι λίγες οι φορές που η Αστυνομία αναφέρει 5-6 ονόματα και 4-5 επώνυμα γι’ αυτούς…

Και πάμε παρακάτω. Η διαδικασία αλλαγής επωνύμου είναι πολύπλοκη. Ανάμεσα στα άλλα, απαιτείται και δημοσίευση όποιου ή όποιας επιθυμεί να κάνει κάτι τέτοιο σε εφημερίδα, πιστοποιητικό περί μη διώξεως ως φυγόποινου, πιστοποιητικό στρατολογικής κατάστασης, αναφορά των λόγων για τους οποίους επιθυμεί κάποιος ν’ αλλάξει το επώνυμό του, πιστοποιητικό ποινικού μητρώου κ.λπ. Επίσης, οι αιτούντες αλλαγής επωνύμου, πρέπει να είναι Έλληνες που έχουν κανονική εγγραφή σε Δημοτολόγιο της χώρας.

Μήπως όσες Αλβανίδες και όσοι Αλβανοί άλλαξαν τα επώνυμά τους, το έκαναν γιατί το ήθελαν αυτές και αυτοί; Μήπως δεν νιώθουν ιδιαίτερη περηφάνια για τη χώρα καταγωγής τους και αλλάζουν τα ονόματά τους σε ελληνικά; Μήπως οι Αλβανοί είναι από τους ελάχιστους λαούς παγκοσμίως που ντρέπονται να πουν τη χώρα καταγωγής τους και εμφανίζονται ως Έλληνες, στην Ευρώπη και αλλού; Πόσες «Μαρίες» ή πόσοι «Γιάννηδες», που κατάγονται από την Αλβανία και ζουν στην Ελλάδα, έχουν στην πραγματικότητα τελείως άσχετα, αλβανικά ονόματα;

Και ας μην διαμαρτύρεται ο κύριος Ράμα, καθώς η χώρα του εκτίθεται από τους ίδιους τους υπηκόους της. Η Μεγάλη Βρετανία για παράδειγμα, έχει καταλάβει για τα καλά το ποιόν των περισσότερων Αλβανών. Το ίδιο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες στη δεκαετία του ‘90 κατηγορούσαν την Ελλάδα για βάναυση μεταχείριση και βίαιο επαναπατρισμό των Αλβανών που εισέρχονταν στην Ελλάδα.

Πάντως, ο κύριος Ράμα έχει μάλλον ασθενική μνήμη. Εντάξει, η Ιταλία και η (τότε πανίσχυρη) Αυστροουγγαρία δημιούργησαν από το πουθενά το τεχνητό κράτος του και τους οφείλει ευγνωμοσύνη. Το 1939 η Αλβανία προσέφερε πρόθυμα «γη και ύδωρ» στους φασίστες του Μουσολίνι και οργανωμένοι σε στρατιωτικές μονάδες Αλβανοί, πολέμησαν τους προγόνους μας το 1940-1941. Όμως η Ιταλία, μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος, δεν υποδέχθηκε με ιδιαίτερη εγκαρδιότητα τους καταταλαιπωρημένους Αλβανούς (λαθρο)μετανάστες. Τον Αύγουστο του 1991, περίπου 20.000 (!) Αλβανοί σε απελπιστική κατάσταση κατέλαβαν στο Δυρράχιο το πλοίο «Vlora», ο καπετάνιος του οποίου υπό την απειλή όπλων σάλπαρε για την Ιταλία. Μετά από πολλές περιπέτειες και ταξίδι 36 ωρών το «Vlora», αγκυροβόλησε στο Μπάρι. Περίπου 3.000 άτομα έμειναν στο λιμάνι και οι υπόλοιποι οδηγήθηκαν στο άδειο στάδιο της πόλης. Υπήρξαν συμπλοκές με τους Ιταλούς καραμπινιέρους, από τις οποίες σκοτώθηκαν δώδεκα Αλβανοί, τουλάχιστον, και τραυματίστηκαν εκατοντάδες. Τελικά, 17.466 από τους μετανάστες επέστρεψαν με διάφορα μέσα στην Αλβανία. Αυτά τα θυμάται ο κύριος Ράμα; Δεν ήταν μωρό, ήταν σχεδόν τριάντα χρόνων όταν έγινε το συμβάν με το «Vlora»… Πότε οι Ελληνικές Αρχές επιτέθηκαν με όπλα εναντίον Αλβανών (λαθρο)μεταναστών; Ακόμα μεγαλύτερος ήταν ο Ράμα στις 28 Μαρτίου 1997, όταν η ιταλική κορβέτα Sibilla (F558) βύθισε στα στενά του Οτράντο το αλβανικό πλοίο «Kateri i Rades», στο οποίο επέβαιναν δεκάδες μετανάστες από την Αλβανία λόγω των ταραχών στη γειτονική χώρα εκείνη την εποχή.

Τελικά, τουλάχιστον 84 Αλβανοί (από βρέφη 3 μηνών έως 70 ετών) πνίγηκαν από τη βύθιση του αλβανικού πλοίου. Αυτά, ο αμνήμων Έντι Ράμα δεν τα αναφέρει, αλλά συκοφαντεί το ελληνικό κράτος, το οποίο δεν αντιληφθήκαμε να αντιδράσει στις έωλες κατηγορίες του…

Είναι γνωστό ότι στη διάρκεια των 110 χρόνων ύπαρξής της, η Αλβανία είχε περιστασιακούς και μόνιμους πάτρωνες. Τα τελευταία χρόνια έχει προσδεθεί στο άρμα της Τουρκίας, η οποία φυσικά δεν θα ενδιαφερόταν καθόλου για τη γειτονική χώρα, αν δεν συνόρευε με την Ελλάδα. Κάτι το οποίο γνωρίζουμε, αλλά δεν έχουμε ,ηθελημένα, αναδείξει (μας κατηγορούν άλλωστε ότι ασχολούμαστε υπερβολικά με την Αλβανία…) είναι η προσπάθεια της Τουρκίας να ενισχύσει τα σχολεία και την «τσάμικη» συνείδηση των παιδιών στην Κονίσπολη, ένα χιλιόμετρο βόρεια από τα ελληνοαλβανικά σύνορα στην περιοχή της Θεσπρωτίας. Το protothema.gr διαθέτει όλα τα σχετικά στοιχεία και πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την επίσκεψη και την πανηγυρική υποδοχή του Τούρκου πρεσβευτή στην Κονίσπολη…

Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει, ενδεικτικά, να ζητήσει από τον αλαζόνα Έντι Ράμα, που θεωρεί ότι είναι πρωθυπουργός υπερδύναμης, να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας (κάτι που δεν έχει κάνει από το 1914 που υπογράφτηκε), να είναι πιο προσεκτικός όταν αναφέρεται στην Ελλάδα, η οποία τιμά και σέβεται, με τις όποιες παραλείψεις, τις διεθνείς Συμφωνίες που έχει υπογράψει και να τονίσει ότι δεν υπάρχει περίπτωση ένταξης της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από τη στιγμή που φέρεται σαν τριτοκοσμική χώρα. Όταν οι προκλήσεις, φραστικές και μη, μένουν αναπάντητες αποθρασύνουν όποιους προκαλούν και οδηγούν, μερικές φορές, σε δυσάρεστα και οδυνηρά, για κάποιους, αποτελέσματα…