Μιχάλης Στούκας

Θυμίζουμε ότι στις εκλογές του Ιουνίου 2023, η «Πλεύση Ελευθερίας» συγκεντρώνοντας 165.210 ψήφους (5.214 λιγότερες από τις εκλογές του Μαΐου 2023) και ποσοστό 3,17% εξέλεξε 8 βουλευτές. Μετά τη διαγραφή του βουλευτή Μιχάλη Χουρδάκη και την αποχώρηση από το κόμμα της κυρίας Αρετής Παπαϊωάννου, βουλευτίνας της «Πλεύσης» και μητέρας του Μιχάλη Χουρδάκη, την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος της κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου, απαρτίζουν έξι βουλευτές: η ίδια, ο σύντροφός της, ηθοποιός Διαμαντής Καραναστάσης, ο ηθοποιός Σπύρος Μπιμπίλας, η τραγουδίστρια Τζώρτζια (Γεωργία) Κεφαλά, ο κύριος Αλέξανδρος Καζαμίας, βουλευτής Επικρατείας και η κυρία Ελένη Καραγεωργοπούλου, βουλευτίνα Ανατολικής Αττικής.

Πώς όμως το δημοσκοπικό ποσοστό της κυρίας Κωνσταντοπούλου πενταπλασιάστηκε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα σε σχέση με το εκλογικό ποσοστό του Ιουνίου 2023; Η κυβέρνηση είναι πανθομολογούμενο, ακόμα και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με τους κάκιστους χειρισμούς της στη διερεύνηση του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, άφησε να αιωρούνται πολλά ερωτήματα που έχουν βάση (και βέβαια υπάρχουν και κάποια που είναι βγαλμένα από τη ζώνη του λυκόφωτος…). Τα οικονομικά προβλήματα του κόσμου, ιδιαίτερα αυτό της ακρίβειας, η ανασφάλεια που βιώνουν οι πολίτες, η προβληματική λειτουργία της Δικαιοσύνης, ακόμα και λανθασμένες επιλογές (βλ. περίπτωση Αρίστου Δοξιάδη, ανεξάρτητα από το τι συνέβη με τον συγκεκριμένο) οδηγούν μεγάλο μέρος πολιτών προς τα, λεγόμενα, κομματα διαμαρτυρίας. Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο τουλάχιστον, όχι μόνο δεν μπορούν να προσελκύσουν απογοητευμένους από τη ΝΔ πολίτες, αφού και αυτοί κατευθύνονται κυρίως στην κυρία Κωνσταντοπούλου που διακρίνεται για τη δυναμική της αντιπολίτευση και δευτερευόντως στην «Ελληνική Λύση» του Κυριάκου Βελόπουλου και τη «Φωνή Λογικής» της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Η «Πλεύση Ελευθερίας» φαίνεται όμως ότι αντλεί ψηφοφόρους από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.

Η κυρία Κωνσταντοπούλου διακρίνεται στη Βουλή για τις μεγάλες, σε χρονική διάρκεια αγορεύσεις της (πρόσφατα μιλούσε στο Κοινοβούλιο για 48 λεπτά όταν οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί δεν ξεπέρασαν τα 20), τις παρεμβάσεις της από τα κοινοβουλευτικά έδρανα και το έντονα συγκρουσιακό κλίμα που δημιουργεί. Η απαράδεκτη και καταδικαστέα προτροπή του διαγραφέντα πλέον από τη ΝΔ, βουλευτή Νίκου Κυριαζίδη περί παιδιού, μάλλον έκαναν αρκετές και αρκετούς να βλέπουν την κυρία Κωνσταντοπούλου με μεγαλύτερη συμπάθεια και να στρέφονται προς το κόμμα της.

Τι ακριβώς όμως πρεσβεύει η «Πλεύση Ελευθερίας»; Η κυρία Κωνσταντοπούλου εμφανίζεται να αποκηρύττει καθετί μεταπολιτευτικό και να μιλά για κάτι καινούργιο, ένα «ζωντανό κίνημα». Αυτό θα ήταν ακριβές, εάν η κυρία Κωνσταντοπούλου ήταν ένα νέο, άφθαρτο πρόσωπο της ελληνικής πολιτικής ζωής. Δεν ισχύει όμως κάτι τέτοιο. Κόρη του Νίκου Κωνσταντόπουλου, πολιτικού και προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ (από το 1993 ως το 2004), και της δημοσιογράφου και πρώην προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης Λίνας Αλεξίου φοίτησε σε ιδιωτικό σχολείο και μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ, συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόνη και το Πανεπιστήμιο Columbia των Η.Π.Α. Από το 2003 ασκεί «μάχιμη δικηγορία» (υπάρχει και «άμαχη δικηγορία»;). Εντάχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ και το 2012 εκλέχθηκε πρώτη σε σταυρούς βουλευτής του κόμματος στην Α’ Αθηνών, δύο φορές. Στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 εκλέχθηκε και πάλι βουλευτής και τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους εκλέχθηκε Πρόεδρος της Βουλής με μεγάλη πλειοψηφία. Υποστήριξε το «ΟΧΙ» στο δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, και μετά τη σύναψη δανειακής σύμβασης από την κυβέρνηση Τσίπρα, αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ήταν υποψήφια με τη Λαϊκή Ενότητα που δεν μπόρεσε να υπερβεί το όριο του 3% (συγκέντρωσε 2,9%) και έμεινε εκτός Βουλής. Το 2016 ίδρυσε την «Πλεύση Ελευθερίας» και από το 2023 είναι εκ νέου βουλευτής.

Συνεπώς, η κυρία Κωνσταντοπούλου με δεκαπενταετή και πλέον παρουσία στον πολιτικό βίο της χώρας δεν είναι αμέτοχη στη Μεταπολίτευση την οποία τώρα έρχεται να δαιμονοποιήσει. Γνωστή για τον δυναμισμό και τη ρητορική της ικανότητα, η οποία όμως πολλές φορές την κάνει κουραστική για όσους την παρακολουθούν, δεν διαφώνησε με τον Αλέξη Τσίπρα που μιλούσε για «κατάργηση με έναν νόμο και σε ένα άρθρο όλων των μέτρων λιτότητας», για σκίσιμο των μνημονίων, για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, για αγορές που θα χορεύουν στον ρυθμό των νταουλιών που θα παίζουμε κ.λπ. πριν τις εκλογές του 2015. Μάλιστα τιμήθηκε και με το τρίτο, θεσμικά, αξίωμα της χώρας, αναλαμβάνοντας την Προεδρία της Βουλής. Κάποια κόμματα, όπως το «Ποτάμι» την είχαν κατηγορήσει για αυταρχική και αντικοινοβουλευτική συμπεριφορά… Και αφού χόρεψε στο Σύνταγμα τον Γενάρη του 2015, λίγους μήνες αργότερα πήγε κόντρα στον Αλέξη Τσίπρα και συντάχθηκε με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, οπαδό της εφόδου στο Νομισματοκοπείο… Μπορεί να μας πει η κυρία Κωνσταντοπούλου αν συμμερίζεται και σήμερα τις απόψεις Λαφαζάνη;

Κάποιοι προσπαθούν να ταυτίσουν την τωρινή κατάσταση με όσα έγιναν μεταξύ 2010-2015 και να αναδείξουν νέα «ινδάλματα» όπως την κυρία Μαρία Καρυστιανού, η οποία εμφανίστηκε χθες Πέμπτη ως «γενικός κήνσορας» κατηγορώντας τους πάντες και τα πάντα. Σαφώς και σεβόμαστε το πένθος και τη θλίψη της κυρίας Καρυστιανού για την απώλεια της κόρης της στα Τέμπη, αλλά η εκμετάλλευση αυτού του γεγονότος για εξυπηρέτηση πολιτικών στόχων όπως γίνεται φανερό πλέον είναι κατά την άποψή μας λανθασμένη. Είστε Συνταγματολόγος κυρία Καρυστιανού και μιλάτε για κατάλυση του Συντάγματος και της Δικαιοσύνης; Προφανώς θέλετε να εκλεγείτε βουλευτής. Ενταχθείτε σε κάποιο από τα κόμματα που σίγουρα θα σας το ζητήσουν και ο λαός θα αποφασίσει για τα υπόλοιπα.

Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα κυριαρχεί μια τάση διαμαρτυρίας για τα πάντα. Όλα μας ενοχλούν, τίποτα δεν γίνεται σωστά, για όλα φταίνε κάποιοι άλλοι, ποτέ εμείς. Βέβαια όσες και όσοι διαμαρτύρονται έχουν μια ομιχλώδη εικόνα γι’ αυτά που θεωρούν λανθασμένα. Άλλες και άλλοι αρχίζουν τις ιερεμιάδες (μεμψίμοιρες περιγραφές μιας κατάστασης) ή ως σύγχρονες Κασσάνδρες προβλέπουν χίλια μύρια δεινά. Σπάνια βέβαια δικαιώνονται…

Στο πλαίσιο αυτό κινούνται και όσοι δηλώνουν σε δημοσκόπους ότι θα ψηφίσουν την κυρία Κωνσταντοπούλου. Μπορεί όμως η Ζωή του 2025 να γίνει ο θηλυκός Αλέξης; Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πάντα. Ο Αλέξης Τσίπρας των αρχών της προηγούμενης δεκαετίας ήταν ένας χαρισματικός νεαρός και άφθαρτος πολιτικός ηγέτης που κατάφερε να πείσει το 36% των ψηφοφόρων του 2015, με όσα ουτοπικά έλεγε. Η τετραετής και πλέον διακυβέρνηση της χώρας από τον ετερόκλητο συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήταν οδυνηρή για μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. Ουρανοκατέβατοι (-τες) σωτήρες με μαγικές λύσεις υπάρχουν μόνο στα παραμύθια. Άλλωστε η κυρία Κωνσταντοπούλου σε καμία περίπτωση δεν διαθέτει τα επικοινωνιακά χαρίσματα του Αλέξη Τσίπρα, αλλά και ο ελληνικός λαός νομίζουμε ότι έχει μεγαλύτερη ωριμότητα πλέον…Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2015 είχε τουλάχιστον και κάποια, λιγοστά, αξιόλογα πολιτικά στελέχη. Η Ζωή, που δεν μπορεί να κουμαντάρει 8 βουλευτές, που έγιναν 6, ποια αξιόλογα στελέχη έχει; Ακόμα κι αν συγκεντρώσει ένα διψήφιο ποσοστό στις ερχόμενες εκλογές, όποτε κι αν διεξαχθούν αυτές, θα εκλέξει μερικές δεκάδες βουλευτές. Ποιο είναι το στελεχιακό της δυναμικό άραγε;

Αυτό δεν σημαίνει ότι υποδεικνύουμε στις αναγνώστριες και τους αναγνώστες μας τι να (μην) ψηφίσουν. Η δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση του κόσμου όμως, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μεταφραστεί σε ανάλογη ψήφο. Όσο για την κυρία Κωνσταντοπούλου; Ας φροντίσει να παρουσιάσει ένα εφαρμόσιμο πρόγραμμα, να προσπαθήσει να είναι λιγότερο εριστική και να μην αρκείται σε φωνασκίες και άκομψες διαμαρτυρίες, για να μπορέσει να καρπωθεί μέρος της αντισυστημικής ψήφου. Η χώρα δεν αντέχει πισωγυρίσματα και νέα πειράματα. Ας το έχουν αυτό υπόψη τους τόσο οι κυβερνώντες όσο και οι επίδοξοι και επίδοξες διάδοχοί τους.

ΥΓ. Ο τύπος βουλευτίνα, υπάρχει παράλληλα με τον τύπο βουλευτής (θηλ.) στο «Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας» της Ακαδημίας Αθηνών.