Μπάμπης Κούτρας

Παραμερίζοντας τη χλωμή φον ντερ Λάιεν και την αδυναμία της να τιμήσει το αξίωμά της ως πρόσωπο-σύμβολο της Ε.Ε., ο Μάριο Ντράγκι ανέλαβε πρωτοβουλία. Το μήνυμά του προς τον Ερντογάν επιφανειακά μόνο μοιάζει παρορμητικό. Στα 73 του χρόνια και έχοντας σταδιοδρομήσει, μεταξύ άλλων, και ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο Ντράγκι ξέρει πολύ καλά το βάρος κάθε λέξης που εκστομίζει δημοσίως. Αποκαλώντας «δικτάτορα» τον Ερντογάν, πιθανότατα δεν θέλησε να θέσει ένα όριο μόνο στην προκλητικότητα του Τούρκου προέδρου.

Εθεσε όριο και στην ενδοτικότητα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στην ηττοπάθεια και την ουσιαστική της ανεπάρκεια. Ο Μάριο Ντράγκι δήλωσε παρών με τον πλέον ηχηρό και μαχητικό τρόπο. Παρών, καταρχάς, στην αναβάθμιση του ρόλου της Ιταλίας στο διεθνές προσκήνιο. Παρών στη δημιουργία ενός καινούριου γαλλοϊταλικού άξονα, καθώς με την ευθέως αντιτουρκική στάση του ο Ντράγκι συντάχθηκε πλήρως με τη γραμμή του Εμανουέλ Μακρόν.

H εμφάνιση του «σούπερ Μάριο» στο προσκήνιο έρχεται σε μια κρίσιμη καμπή για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Υπό την ηγεσία της φον ντερ Λάιεν, η αξιοπιστία της Ε.Ε. καταβαραθρώθηκε, κυρίως εξαιτίας της αποτυχημένης αντιμετώπισης της πανδη­μίας. Εφόσον ανέλαβε προσωπικά τον συντονισμό της εμβολιαστικής εκστρατείας, η φον ντερ Λάιεν ευθύνεται για την καθυστερημένη ενεργοποίηση των μηχανισμών της Ε.Ε. και την εξασφάλιση επαρκών δόσεων, κάτι που συνέβη στο μέσο του περσινού καλοκαιριού, όταν οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Βρετανία και άλλες χώρες είχαν ήδη κλείσει συμφωνίες με τις παρασκευάστριες βιομηχανίες.

Το δόγμα της προτεραιότητας στις διαπραγματεύσεις ώστε η Ε.Ε. να πετύχει τις χαμηλότερες δυνατές τιμές αποδείχθηκε καταστροφικό. Οι πανηγυρισμοί της Μεγάλης Βρετανίας για την επίτευξη συλλογικής ανοσίας το αμέσως προσεχές διάστημα ισοδυναμούν με μαχαίρι στην ανοιχτή πληγή της Ενωμένης Ευρώπης. Οι χειρισμοί της φον ντερ Λάιεν οδήγησαν σε επώδυνη καθυστέρηση παράδοσης των εμβολίων, σε διαρκείς διενέξεις με τις φαρμακοβιομηχανίες και, εντέλει, σε έναν πολύ αργό ρυθμό εμβολιασμού. Το αποτέλεσμα είναι πως η αναλογία εμβολιασμένων ανά 100 άτομα στην Ε.Ε. είναι σήμερα σχεδόν τρεις φορές πιο χαμηλή απ’ʼ ό,τι στη Βρετανία και έξι σε σχέση με το Ισραήλ.

Μία από τις πλέον απερίφραστες ομολογίες της αποτυχίας ήταν όταν η Κομισιόν πέταξε το μπαλάκι στις κυβερνήσεις των κρατών-μελών ώστε να αποφασίσουν κατά μόνας για την καταλληλότητα του εμβολίου της ΑstraZeneca.

Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν αιφνιδιάστηκε μόνο από την αγένεια του Ερντογάν (και του Σαρλ Μισέλ εξίσου). Ακόμη και στις διεργασίες για το Ταμείο Ανάκαμψης, η Ε.Ε. έμεινε χιλιόμετρα πίσω από τις ΗΠΑ. Ο Μπάιντεν βγήκε μπροστά με σχεδόν 7 τρισ. δολάρια και η φον ντερ Λάιεν έμεινε στη σκιά της πραγματικής «Σιδηράς Κυρίας» Ανγκελα Μέρκελ, πασχίζοντας να μας πείσει ότι τα 750 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης και… Ανθεκτικότητας είναι μεγάλη σπατάλη.

Σε μερικούς μήνες η Μέρκελ αποχωρεί οριστικά, γεγονός που μπορεί να λειτουργήσει σαν καταλύτης για δομικές αλλαγές, με την απελευθέρωση νέων πολιτικών δυνάμεων στη Γερμανία αλλά και στην Ευρώπη γενικότερα. Επίσης ο Εμανουέλ Μακρόν έχει αρκετές ελπίδες να επανεκλεγεί πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας το 2022. Μακρόν και Ντράγκι μπορούν να καλύψουν το κενό εξουσίας και επιρροής στην Ε.Ε. και να ανορθώσουν το τραυματισμένο γόητρο της Ενωμένης Ευρώπης. Αφού το όχημα της φον ντερ Λάιεν χάνει συνεχώς λάδια, το να συνδεθεί η Ελλάδα με Εμανουέλ Μακρόν - Μάριο Ντράγκι (αν το θέλουν και οι Γάλλοι με τους Ιταλούς) δεν είναι καθόλου κακή προοπτική.