Μπάμπης Κούτρας

Τη χρειαζόμασταν ως λαός αυτή τη «νίκη» που κατήγαγε ο κ. Δένδιας - και δη αντιμετωπίζοντας την τουρκική ηγεσία στη δική της έδρα, την Αγκυρα. Ηταν μια «νίκη» γοήτρου κυριολεκτικά, μια ανάσα υπερηφάνειας και αυτοπεποίθησης για το πολλαπλώς πεσμένο ηθικό μας αυτή την περίοδο. Και όχι μόνο επειδή ως Ελληνες είμαστε επιρρεπείς στο γνωστό σύνδρομο «καλά τους τα ’πε», σύμφωνα με το οποίο πάντα περιμένουμε από κάποιον άλλο να εκφράσει αυτά που εμείς με ατολμία καταπνίγουμε. Χρειαζόμασταν κάποιον να... κατατροπώσει τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ίσως περισσότερο τώρα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή, προκειμένου να εστιάσουμε σε μια δυναμική αντίρροπη προς τη διάχυτη απαισιοδοξία, την ανασφάλεια και τον εκνευρισμό που μας έχουν προκαλέσει η ατελείωτη περιπέτεια που ζούμε με τα εθνικά μας θέματα και την πανδημία. Σε μερικές εβδομάδες ανοίγει ο ελληνικός τουρισμός, επισήμως, με ένα σύνθετο σχέδιο διασφάλισης της υγείας όλων, ξένων επισκεπτών και Ελλήνων πολιτών, με πιστοποιητικά, τεστ, μάσκες, μέτρα κ.ο.κ. Αν η επανεκκίνηση του τουρισμού είναι το κρίσιμο βήμα για την επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας συνολικά, δεν μπορούμε να έχουμε διαρροή δυνάμεων σε ένα αιωνίως μισάνοιχτο μέτωπο με την Τουρκία.

Οταν ο Δένδιας πήρε τον λόγο για τις κοινές δηλώσεις με τον Τούρκο ομόλογό του, πέρασε αμέσως στην επίθεση, μετά το πρώτο «αναγνωριστικό» χτύπημα από τον Τσαβούσογλου. Είπε ο Δένδιας ότι «θα μου έκανε μεγάλη εντύπωση αν περιμένατε, αγαπητέ μου Μεβλούτ, να έρθω εδώ στην Αγκυρα και να παρουσιάσω τα πράγματα σαν να μην έχει συμβεί τίποτα στο Αιγαίο και να μην έχει συμβεί τίποτα στην Ανατολική Μεσόγειο. Η θέση της Ελλάδας είναι σαφής: η Τουρκία έχει παραβιάσει στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο το Διεθνές Δίκαιο και τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας».

Απλά λόγια και ξεκάθαρα. Οπως ξεκάθαρο είναι ότι το νέο, σοβαρό και διεκδικητικό προφίλ της εξωτερικής πολιτικής δεν μπορεί να συνοδεύεται από επιπολαιότητα ή ανευθυνότητα σε όλους τους υπόλοιπους τομείς. Αν δεν είμαστε έτοιμοι για τα δύσκολα που μας περιμένουν, η δημόσια τοποθέτηση του Δένδια στην Αγκυρα θα ξεχαστεί πολύ πιο γρήγορα και από το δουλικό χαμόγελο του πρώην υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, όταν υποδεχόμενος στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», τον Δεκέμβριο του 2017, τον Ταγίπ Ερντογάν, του έδειξε τη γραβάτα, που του είχε χαρίσει και διατύπωσε την «ιστορική» ερώτηση «Γκουντ ντιπλόμασι, ε;», την οποία μόνο ο νέος Χένρι Κίσινγκερ θα μπορούσε να σκεφτεί.

Προφανώς οι Τούρκοι δεν έχουν ανάγκη τη μνησικακία για να αντεπιτεθούν στην Ελλάδα. Για την κλιμάκωση και τον πολλαπλασιασμό των προκλήσεων οι γείτονές μας δεν χρειάζονται καν πρόσχημα ή συγκεκριμένη αφορμή. Οι τρόποι με τους οποίους θα αποπειραθούν να πάρουν το... αίμα τους πίσω, εφόσον ένιωσαν προσβεβλημένοι από όσα με παρρησία είπε μπροστά στις κάμερες ο Δένδιας, δεν είναι άγνωστοι ούτε καινούριοι. Περιέχονται στα λόγια του Μεβλούτ Τσαβούσογλου: ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα και δήθεν έρευνες στο Αιγαίο με διαρκές κρυφτούλι ως προς την καθαυτό παραβίαση των χωρικών υδάτων, Προσφυγικό, μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη κ.λπ.
Οποια επιλογή και αν ακολουθήσουν, θα αποπειραθούν να ανατρέψουν το παιχνίδι των εντυπώσεων, αποκαθιστώντας την εικόνα του παντοδύναμου και πάντα απρόβλεπτου παράγοντα στην ευρύτερη περιοχή. Υπ’ αυτή την έννοια, κανένας δεν θα εκπλαγεί εάν η Τουρκία ενορχηστρώσει ένα μπαράζ συντονισμένων προκλήσεων σε όλα τα μέτωπα, πιέζοντας με αναζωπύρωση των προσφυγικών ροών, στέλνοντας ερευνητικά πλοία με συνοδεία πολεμικών μέχρι το Καστελόριζο, πραγματοποιώντας εναέριες παραβιάσεις κ.ο.κ. Αλλά και με τους τεμενάδες του κ. Κοτζιά δεν πετύχαμε τίποτα καλύτερο, τα ίδια ακολούθησαν και τότε. Ο μόνος αποτρεπτικός παράγων είναι να είμαστε θαρραλέοι και δυνατοί.