Νίκος Αλιάγας

Σε μια επιστημονική έρευνα που δημοσιεύτηκε προ ημερών ρώτησαν τους κατοίκους επτά ευρωπαϊκών χωρών εάν η κρίση είχε κάποιο αντίκτυπο στη σεξουαλική τους ισορροπία.

Πρώτη χώρα με το μεγαλύτερο «άγχος στο κρεβάτι» είναι η Ισπανία, με 34% των ερωτηθέντων να αναγνωρίζει ότι τα προβλήματα της καθημερινότητας και η ψυχολογική πίεση ως προς το μέλλον ήταν καταστρεπτικά συστατικά σχετικά με τη σεξουαλικότητά του. Ακολουθούν οι Ιταλοί με 21%, οι Σουηδοί με 11%, οι Γάλλοι με 10%, οι Αγγλοι και οι Γερμανοί με 9% και τελευταίοι οι Βέλγοι, οι οποίοι μάλλον απολαμβάνουν τον έρωτα μακριά από την κρίση των μεσογειακών λαών.

Κατά έναν περίεργο τρόπο η Ελλάδα ήταν απούσα από την έρευνα, ενώ καθημερινά στολίζει όλα τα πρωτοσέλιδα με τα γνωστά προβλήματα που ξέρουμε όλοι μας. Ισως να θεωρούν ότι η κρίση δεν μας αφορά και τόσο και αυτό είναι το πρωτόγνωρο της ιστορίας. Ισως ακόμη να πιστεύουν πως η φήμη του Greek Lover δεν ταράζεται από κανέναν και από τίποτα. Τουλάχιστον εκεί η πρωτιά δεν είναι δική μας, δεν μας αφορά η πτώση αυτή. Η αλήθεια είναι ότι το άγχος και η αβεβαιότητα της επόμενης μέρας, σύμφωνα με την έρευνα, φαίνεται να έχουν δύο αποτελέσματα: τον ευνουχισμό ή το αμόκ. Το 83% των ερωτηθέντων αναγνωρίζει ότι έστω και μία φορά αισθάνθηκε από τότε που ξεκίνησε η κρίση ανήμπορο να ικανοποιήσει τον/την παρτενέρ του και το 65% των ερωτηθέντων -κυρίως στις γυναίκες- ομολογεί πως τουλάχιστον μία φορά, έστω και κρυφά, αισθάνθηκε την ανάγκη μιας βίαιης σεξουαλικής επιθυμίας σαν εφήμερη αντικαταθλιπτική προσέγγιση.

Ενα extreme και ακραίο φούντωμα που συνεπάγεται συνήθως με μοιχεία, περίεργα ερωτικά παιχνίδια ή ακόμα και πορνεία. Και για όλα αυτά φταίει η κρίση; Πάντως όταν το κοινωνικό βερνίκι δεν μπορεί πλέον να εξασφαλίσει τη  γυαλάδα της ευημερίας και της γαλήνης του ζευγαριού, δεν δημιουργεί μόνο ρήξη, αλλά ξυπνάει πολλές φορές τα πιο πρωτόγονα ένστικτά μας. Οταν ένα ζευγάρι δεν μπορεί να επικοινωνήσει λόγω των ήδη βεβαρημένων οικονομικών προβλημάτων που έχουν μπει για τα καλά στην καθημερινότητά του, ανήμπορο σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις να εξασφαλίσει τα προς το ζην, τότε φυσικό είναι να αποσυνδέεται-αποσυντονίζεται σε όλους τους τομείς, με κυριότερο την ερωτική του ζωή. Ανήμπορο να αντεπεξέλθει,  πολλές φορές ψάχνει μεθόδους διαφυγής. Η κρίση δεν σκοτώνει μόνο την επιθυμία, απελευθερώνει παραδόξως έναν πανικό στην επιθυμία.

Ο Homo Sapiens, χωρίς να το ξέρει, τελείως υποσυνείδητα, ενεργοποιεί έναν αυτόματο πιλότο επιβίωσης που μπορεί να τον σπρώξει να αλλάζει ασταμάτητα παρτενέρ σαν να πρέπει να σπείρει επειγόντως κάπου για να διαιωνίσει το είδος. Αυτά μας λέει τουλάχιστον η έρευνα. Βέβαια τα ίδια κάνει και ο χιμπατζής. Θεωρείται τυχαίο το γεγονός ότι οι επιστήμονες εκτιμούν πως ο πιο κοινός προγονικός πληθυσμός από τον οποίο προέκυψαν οι άνθρωποι είναι οι πίθηκοι μπονόμπο (Paniscus); Εχουμε κοινό με τους μπονόμπο το 98,7% του DNA μας. Από τους μπονόμπο έχει αποκαλυφθεί το κλειδί της σεξουαλικότητάς μας, καθώς αυτό το είδος πιθήκου έχει ως κύρια ασχολία το σεξ και όλο το παιχνίδι που συνεπάγεται από το φλερτ στον έρωτα. Τώρα θα μου πείτε αγαπάνε οι χιμπατζήδες; Ειλικρινά δεν ξέρω, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως οι μπονόμπο δεν σκοτώνονται ποτέ μεταξύ τους και όταν έχουν μια διαφορά τη λύνουν στο κρεβάτι ή τέλος πάντων όπου μπορούν. Αυτοί δεν γνωρίζουν κρίση και ας μην έχουν την Κρίση μας.