Νίκος Αλιάγας

Και εκεί που οι Γάλλοι ήλπιζαν πως η αλλαγή της πολιτικής φρουράς με την άφιξη του Φρανσουά Ολάντ και την έξοδο του Νικολά Σαρκοζί θα έδινε μια νέα ώθηση στη χώρα, τώρα αρχίζουν να αναρωτιούνται αν τελικά την πάτησαν και μήπως οι προεκλογικές υποσχέσεις του υποψηφίου, τότε, των Σοσιαλιστών δεν ήταν παρά μόνο ένα προεκλογικό τρικ.

Ενδεικτική είναι και στάση των εβδομαδιαίων πολιτικών περιοδικών, που κατακρίνουν πλέον ανοιχτά το έργο της νέας κυβέρνησης, όπως, π.χ., το εξώφυλλο του «Nouvel Observateur», παραδοσιακά προσκείμενο στην Αριστερά, που δημοσιεύει  την επίσημη φωτογραφία των μελών της κυβέρνησης  με το εξής ερώτημα: «Μήπως είναι νούλες;».

Μπορεί επίσης να μεταφραστεί κατά σημειολογική επέκταση και ως «Μήπως είναι άχρηστοι;», «Είναι τόσο χάλια;», «Είναι τόσο μηδενικά;». Σκληρή κριτική, η οποία σηματοδοτεί και το τέλος της περιόδου χάριτος για τον Φρανσουά Ολάντ, από την εκλογή του τον περασμένο Μάιο. Απ’ την άλλη, το «L’ Express» βγήκε με τίτλο «Κι αν τελικά ο Σαρκοζί είχε δίκιο;». Τώρα το ποιος είχε ή όχι, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Η αλήθεια είναι ότι ο Σεπτέμβριος ξεκίνησε για τον νέο Γάλλο πρόεδρο με έναν άνευ προηγουμένου πονοκέφαλο. Από πού να ξεκινήσουμε;

Ας πάρουμε τα τελευταία στοιχεία που δημοσιεύτηκαν σχετικά με την ανεργία. Λοιπόν, ο αριθμός των ανέργων στη Γαλλία αυξήθηκε για 15ο συνεχόμενο μήνα, φτάνοντας στο 10,2%, το υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 13 ετών, ξεπερνώντας το φράγμα των 3 εκατομμυρίων ατόμων. Τι να πει και ο καψερός Γάλλος υπουργός Εργασίας Μισέλ Σαπέν, ο οποίος έδωσε, με τη χαρακτηριστική φράση του «Ποιο θα είναι το ποσοστό της ανεργίας την επόμενη χρονιά; Κανείς δεν ξέρει», τη χαριστική βολή στην κυβέρνηση.

Αυτό το «κανείς δεν ξέρει» είναι το πρόβλημα όχι μόνο της Γαλλίας αλλά και της Ελλάδας, όπως και της υπόλοιπης Ευρώπης. Μπάζει νερά από παντού και αντί να αλλάξουμε πορεία ή τουλάχιστον να αντικαταστήσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα τις μηχανές του πλοίου, εμείς  βουλώνουμε όποια τρύπα βρίσκουμε μπροστά μας μόνο και μόνο για να προλάβουμε. Αλήθεια να προλάβουμε τι; Οταν δεν σε πάει, όμως, δεν σε πάει με τίποτα. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα προβλήματα, και με την οικονομική ύφεση στο κόκκινο, ξέσπασε και πυρκαγιά σε πυρηνικό αντιδραστήρα στη Νότια Γαλλία, προκαλώντας τεράστιες ζημιές και τραυματίζοντας εργάτες. Κι έτσι ο Ολάντ δεσμεύτηκε ότι μέχρι το 2017 θα έχει κλείσει τον αντιδραστήρα. Με το κλίμα στη γαλλική κοινωνία να είναι τόσο πολύ πεσμένο και πιεσμένο και τα ΜΜΕ να τη βομβαρδίζουν από πάνω καθημερινώς με δυσάρεστες ειδήσεις για φονικά επεισόδια ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, εγκλήματα μεταξύ μελών της Μαφίας στη Μασσαλία, αυτοκινητικό δυστύχημα στην Κυανή Ακτή με τραγικό θύμα του ένα 18μηνο βρέφος, βάρβαρο έγκλημα οικογένειας Βρετανών παραθεριστών στην Ανω Σαβοΐα με ένα 4χρονο κοριτσάκι να επιζεί της σφαγής κ.λπ. δεν βοηθούν σε τίποτε και καθόλου τις συνειδήσεις. Μαύρος, λοιπόν, αυτός ο Σεπτέμβρης, κι ας βρίσκεται ακόμα στην αρχή του, αλλά όχι για όλους: αυτός που έχασε το προεδρικό αξίωμα κυριολεκτικά μέσα από τα χέρια του, εμπλεκόμενος σε ροζ σκάνδαλο, φέρεται να είναι ο πιο ευτυχισμένος. Ναι, ο Ντομινίκ Στρος-Καν δεν πρόλαβε να χωρίσει από την Αν Σενκλέρ και απαθανατίστηκε στην αγκαλιά μιας κομψής καστανομάλλας 40 ετών, στην οποία ως φαίνεται βρήκε παρηγοριά, προς το παρόν. Ο 63χρονος πρώην ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ, λοιπόν, δεν το βάζει κάτω, κι ενώ η χώρα καίγεται, ο έρωτάς του όσο πάει και φλέγεται...