
Έξι σχόλια για τον ανασχηματισμό
Σχόλιο πρώτο
Οι ανασχηματισμοί είναι όπως τα θαύματα: Κρατάνε τρεις μέρες. Τα μεγάλα τέσσερις.
Δυστυχώς, για τον πρωθυπουργό, οι εντυπώσεις από τις αλλαγές που επιχείρησε στο κυβερνητικό σχήμα εξαντλήθηκαν με την ορκομωσία των νέων υπουργών και υφυπουργών. Η υποδοχή του ανασχηματισμού, ακόμη και από τα φιλικά προς την κυβέρνηση Μήντια, δεν ήταν αυτή που θα ανέμενε το Μαξίμου. Ακόμη χειρότερα: Με αφορμή τα "Αποστολικά" ήταν, και ορθώς, εξόχως επικριτική. Σε κάθε περίπτωση ο ανασχηματισμός που έγινε δεν είχε την προωθητική δυναμική την οποίαν ανέμεναν ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του. Κάθε άλλο. Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι ώδινεν κροταλία και έτεκεν το φιδάκι ...στη θέση του Διαμαντή βάλτε όποιο όνομα θέλετε από τους 10 που μπήκαν στην κυβέρνηση. Την Γκάγκα, τον Πλεύρη, τον Σίμο, τον Τάκη, τον Κατσανιώτη, όποιον θέλετε.
Σχόλιο δεύτερο
Ο σχηματισμός της κυβερνήσεως (και κατά συνέπεια και ο ανασχηματισμός) είναι αποκλειστικό προνόμιο του πρωθυπουργού. Δυστυχώς, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η εντύπωση που δημιουργήθηκε -σωστά ή λάθος δεν έχει σημασία- είναι ότι διαπραγματεύθηκε με την αντιπολίτευση την υπουργοποίηση του Ευάγγελου Αποστολάκη. Η εικόνα του πρωθυπουργού και του επιτελικού κράτους μουτζουρώθηκε από τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν με το μπες βγες του ναύαρχου, την ίδρυση ξεχωριστού υπουργείου Πολιτικής Προστασίας και την εντύπωση ότι ο Αλέξης Τσίπρας και η Φώφη Γεννηματά ενεπλάκησαν στον ορισμό μέλους του υπουργικού συμβουλίου! Το πρωθυπουργικό ιμπέριουμ ετρώθη. Αυτό δεν είναι καλό για μια κυβέρνηση που στο πεδίο της επικοινωνίας προβάλλει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως το "δέκα το καλό".
Σχόλιο τρίτο
Οι υποτιμήσεις και οι ανασχηματισμοί, έλεγαν παλαιότερα, δεν προαναγγέλονται. Με την ένταξη στη ζώνη του ευρώ η υποτίμηση έπαψε να είναι ευθύνη της κυβερνήσεως. Δυστυχώς, για τον πρωθυπουργό, ο τρόπος με τον οποίον χειρίστηκαν, αυτός και οι συνεργάτες του, τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα τους οδήγησε να χάσουν και το προνόμιο του αιφνιδιασμού. Για σχεδόν δύο εβδομάδες, άπαντες ομιλούσαν για τον ανασχηματισμό. Έλεγαν και έγραφαν ποιοι μένουν, ποιοι φεύγουν, ποιοι έρχονται. Ποια μέρα θα γίνει. Την Κυριακή τον ήθελαν κάποιοι. Τη Δευτέρα κάποιοι άλλοι. Την Παρασκευή επιθυμούσαν ορισμένοι, μετά τη ΔΕΘ τον έβλεπαν άλλοι. Θα είναι δομικός, σαρωτικός, διορθωτικός, με άρωμα γυναίκας, με εκπλήξεις, εκλογικός, με περισσότερους κοινοβουλευτικούς και πάει λέγοντας. Ανάλογα με τις προτιμήσεις ή τις υποδείξεις ο καθένας έγραφε και έλεγε το μακρύ του και το κοντό του. Ο ανασχηματισμός κατέληξε να μην είναι πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. Επεβλήθη εκ των πραγμάτων. Αν καθυστερούσε κι άλλο θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι.
Σχόλιο τέταρτο
Οι ανασχηματισμοί, μεταξύ των άλλων, γίνονται και για να αφαιρεθούν επιχειρήματα από την αντιπολίτευση. Η απομάκρυνση των Χρυσοχοΐδη - Χαρδαλιά από το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και των Κικίλια - Κοντοζαμάνη αντί να "βουλώσει" τα στόματα της αντιπολίτευσης, τους δυναμώνει τη φωνή της κριτικής. Τους κάνει να λένε, και δικαιολογημένα, ό,τι "τώρα δικαιώνονται". Ενώ η κυβέρνηση επαίρετο πως στα δύο μεγάλα θέματα, την πανδημία και τη δημόσια ασφάλεια, παίρνει καλό βαθμό, με τις εκκαθαρίσεις της ηγεσίας και των δύο υπουργείων ουσιαστικά ομολογεί ότι το δίκαιο το είχαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που ομιλούσαν για αποτυχία. Οι αλλαγές στα δύο υπουργεία συνιστούν, ουσιαστικά, νίκη της αντιπολιτεύσεως επί της κυβερνήσεως. Κι αυτό δεν είναι καλό σημάδι. Τόσο για τους υπουργούς που στοχοποιεί η αντιπολίτευση. Όσο και για τη μελλοντική πορεία της κυβερνήσεως. Σημείωση: Αν απομακρύνονταν, όπως ελέγετο και εγράφετο κατά κόρον, και οι υπουργοί Παιδείας και Πολιτισμού, η επικράτηση της αντιπολίτευσης θα ήταν ολοκληρωτική.
Σχόλιο πέμπτο
Το κυβερνητικό σχήμα παραμένει υπερβολικά μεγάλο. Η μικρή συμμετοχή γυναικών συνεχίζει να αποτελεί πρόβλημα. Το επιτελικό κράτος, παρά τις εσωτερικές διευθετήσεις που έγιναν, με τις πυρκαγιές και την πανδημία δείχνει σημάδια κόπωσης. Οι περισσότεροι από 20 εξωκοινοβουλευτοί υπουργοί και υφυπουργοί, πλην 5-6, μάλλον δεν δικαιολογούν τους επαίνους για τις τεχνοκρατικές και επιστημονικές τους αρετές, που θα έκαναν τη διαφορά σε σχέση με τους κοινοβουλευτικούς και το παρελθόν. Η διεύρυνση προς το Κέντρο μάλλον εγκαταλείπεται υπέρ της ενίσχυσης των δεξιών χαρακτηριστικών της κυβερνήσεως. Μετά τον Μάκη Βορίδη και τον Άδωνι Γεωργιάδη η συμμετοχή και του Θάνου Πλεύρη στο υπουργικό συμβούλιο καθιστά τον Γιώργο Καρατζαφέρη, του ΛΑΟΣ, τον καλύτερο πολιτικό σκάουτερ. Και φυσικά μπορεί να ερμηνευθεί και γς άμυνα απέναντι στον Βελόπουλο, τον Τράγκα, τον Φαήλο Κρανιδιώτη και τ' άλλα "χρυσά παιδιά" της εγχώριας ακροδεξιάς. Η υπουργοποίηση των Ανδρέα Κατσανιώτη (Αχαΐα), Σίμου Κεδίκογλου (Εύβοια) και Μιχάλη Παπαδόπουλου (Κοζάνη) ανταποκρίνεται στα γεωγραφικά κριτήρια της πολιτικής. Η Αχαΐα είναι η μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια μετά από αυτές της Αττικής και της Θεσσαλονίκης και δεν είχε εκπροσώπηση. Η Εύβοια κάηκε. Και η Κοζάνη έχει το πρόβλημα της απολιγνιτοποίησης.
Σχόλιο έκτο
Οι ανασχηματισμοί ελάχιστα ενδιαφέρουν τους πολίτες. Είναι πικάντικη τροφή για πολιτικούς, δημοσιολογούντες, ομάδες συμφερόντων και τους ανά την επικράτεια καφενέδες όμως η οικονομική και εργασιακή ανασφάλεια και ο φόβος από την πανδημία και τις φυσικές καταστροφές είναι αυτά που απασχολούν και βρίσκονται ψηλά στις προτιμήσεις των ανθρώπων. Οι ανασχηματισμοί δεν λύνουν προβλήματα, ενίοτε δημιουργούν και περισσότερα απ' όσα προσπαθούν να λύσουν. Αν ο Θεοδωρικάκος τα καταφέρει καλύτερα από τον Χρυσοχοΐδη ο "εθνικός σερίφης" θα ξεχαστεί γρήγορα. Τουλάχιστον σ' αυτό ο Μητσοτάκης δεν έκανε λάθος. Μην κάνοντας καμμία αλλαγή στα οικονομικά και παραγωγικά υπουργεία δείχνει ότι το μεγάλο στοίχημα της κυβερνήσεώς του συνεχίζει να είναι η οικονομία. Με αιχμή το Ταμείο Ανάκαμψης. Το ίδιο ισχύει και για τα θέματα άμυνας, διπλωματίας και μετανάστευσης. Σε τελική ανάλυση από αυτά θα κριθεί στις εκλογές. Επίσης φαίνεται να μην αποδέχεται την παραδοσιακή λογική των πολιτικών ανασχηματισμών. Προτιμά τις επιδιορθώσεις. Είναι, αν δεν με απατά η μνήμη μου, η τέταρτη ή η πέμπτη διορθωτική κίνηση που κάνει, με στόχο τη βελτίωση της απόδοσης της κυβέρνησης. Αν η νέα κυβερνητική μηχανή ...δεν χάσει λάδια τότε το πιθανότερο είναι να πάει με αυτή στις εκλογές. Διαφορετικά, ενδεχομένως και πριν το νέον έτος, να έχουμε και πάλι μικροδιορθώσεις.
Σχόλιο δεύτερο
Ο σχηματισμός της κυβερνήσεως (και κατά συνέπεια και ο ανασχηματισμός) είναι αποκλειστικό προνόμιο του πρωθυπουργού. Δυστυχώς, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η εντύπωση που δημιουργήθηκε -σωστά ή λάθος δεν έχει σημασία- είναι ότι διαπραγματεύθηκε με την αντιπολίτευση την υπουργοποίηση του Ευάγγελου Αποστολάκη. Η εικόνα του πρωθυπουργού και του επιτελικού κράτους μουτζουρώθηκε από τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν με το μπες βγες του ναύαρχου, την ίδρυση ξεχωριστού υπουργείου Πολιτικής Προστασίας και την εντύπωση ότι ο Αλέξης Τσίπρας και η Φώφη Γεννηματά ενεπλάκησαν στον ορισμό μέλους του υπουργικού συμβουλίου! Το πρωθυπουργικό ιμπέριουμ ετρώθη. Αυτό δεν είναι καλό για μια κυβέρνηση που στο πεδίο της επικοινωνίας προβάλλει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως το "δέκα το καλό".
Σχόλιο τρίτο
Οι υποτιμήσεις και οι ανασχηματισμοί, έλεγαν παλαιότερα, δεν προαναγγέλονται. Με την ένταξη στη ζώνη του ευρώ η υποτίμηση έπαψε να είναι ευθύνη της κυβερνήσεως. Δυστυχώς, για τον πρωθυπουργό, ο τρόπος με τον οποίον χειρίστηκαν, αυτός και οι συνεργάτες του, τις αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα τους οδήγησε να χάσουν και το προνόμιο του αιφνιδιασμού. Για σχεδόν δύο εβδομάδες, άπαντες ομιλούσαν για τον ανασχηματισμό. Έλεγαν και έγραφαν ποιοι μένουν, ποιοι φεύγουν, ποιοι έρχονται. Ποια μέρα θα γίνει. Την Κυριακή τον ήθελαν κάποιοι. Τη Δευτέρα κάποιοι άλλοι. Την Παρασκευή επιθυμούσαν ορισμένοι, μετά τη ΔΕΘ τον έβλεπαν άλλοι. Θα είναι δομικός, σαρωτικός, διορθωτικός, με άρωμα γυναίκας, με εκπλήξεις, εκλογικός, με περισσότερους κοινοβουλευτικούς και πάει λέγοντας. Ανάλογα με τις προτιμήσεις ή τις υποδείξεις ο καθένας έγραφε και έλεγε το μακρύ του και το κοντό του. Ο ανασχηματισμός κατέληξε να μην είναι πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. Επεβλήθη εκ των πραγμάτων. Αν καθυστερούσε κι άλλο θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι.
Σχόλιο τέταρτο
Οι ανασχηματισμοί, μεταξύ των άλλων, γίνονται και για να αφαιρεθούν επιχειρήματα από την αντιπολίτευση. Η απομάκρυνση των Χρυσοχοΐδη - Χαρδαλιά από το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως και των Κικίλια - Κοντοζαμάνη αντί να "βουλώσει" τα στόματα της αντιπολίτευσης, τους δυναμώνει τη φωνή της κριτικής. Τους κάνει να λένε, και δικαιολογημένα, ό,τι "τώρα δικαιώνονται". Ενώ η κυβέρνηση επαίρετο πως στα δύο μεγάλα θέματα, την πανδημία και τη δημόσια ασφάλεια, παίρνει καλό βαθμό, με τις εκκαθαρίσεις της ηγεσίας και των δύο υπουργείων ουσιαστικά ομολογεί ότι το δίκαιο το είχαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που ομιλούσαν για αποτυχία. Οι αλλαγές στα δύο υπουργεία συνιστούν, ουσιαστικά, νίκη της αντιπολιτεύσεως επί της κυβερνήσεως. Κι αυτό δεν είναι καλό σημάδι. Τόσο για τους υπουργούς που στοχοποιεί η αντιπολίτευση. Όσο και για τη μελλοντική πορεία της κυβερνήσεως. Σημείωση: Αν απομακρύνονταν, όπως ελέγετο και εγράφετο κατά κόρον, και οι υπουργοί Παιδείας και Πολιτισμού, η επικράτηση της αντιπολίτευσης θα ήταν ολοκληρωτική.
Σχόλιο πέμπτο
Το κυβερνητικό σχήμα παραμένει υπερβολικά μεγάλο. Η μικρή συμμετοχή γυναικών συνεχίζει να αποτελεί πρόβλημα. Το επιτελικό κράτος, παρά τις εσωτερικές διευθετήσεις που έγιναν, με τις πυρκαγιές και την πανδημία δείχνει σημάδια κόπωσης. Οι περισσότεροι από 20 εξωκοινοβουλευτοί υπουργοί και υφυπουργοί, πλην 5-6, μάλλον δεν δικαιολογούν τους επαίνους για τις τεχνοκρατικές και επιστημονικές τους αρετές, που θα έκαναν τη διαφορά σε σχέση με τους κοινοβουλευτικούς και το παρελθόν. Η διεύρυνση προς το Κέντρο μάλλον εγκαταλείπεται υπέρ της ενίσχυσης των δεξιών χαρακτηριστικών της κυβερνήσεως. Μετά τον Μάκη Βορίδη και τον Άδωνι Γεωργιάδη η συμμετοχή και του Θάνου Πλεύρη στο υπουργικό συμβούλιο καθιστά τον Γιώργο Καρατζαφέρη, του ΛΑΟΣ, τον καλύτερο πολιτικό σκάουτερ. Και φυσικά μπορεί να ερμηνευθεί και γς άμυνα απέναντι στον Βελόπουλο, τον Τράγκα, τον Φαήλο Κρανιδιώτη και τ' άλλα "χρυσά παιδιά" της εγχώριας ακροδεξιάς. Η υπουργοποίηση των Ανδρέα Κατσανιώτη (Αχαΐα), Σίμου Κεδίκογλου (Εύβοια) και Μιχάλη Παπαδόπουλου (Κοζάνη) ανταποκρίνεται στα γεωγραφικά κριτήρια της πολιτικής. Η Αχαΐα είναι η μεγαλύτερη εκλογική περιφέρεια μετά από αυτές της Αττικής και της Θεσσαλονίκης και δεν είχε εκπροσώπηση. Η Εύβοια κάηκε. Και η Κοζάνη έχει το πρόβλημα της απολιγνιτοποίησης.
Σχόλιο έκτο
Οι ανασχηματισμοί ελάχιστα ενδιαφέρουν τους πολίτες. Είναι πικάντικη τροφή για πολιτικούς, δημοσιολογούντες, ομάδες συμφερόντων και τους ανά την επικράτεια καφενέδες όμως η οικονομική και εργασιακή ανασφάλεια και ο φόβος από την πανδημία και τις φυσικές καταστροφές είναι αυτά που απασχολούν και βρίσκονται ψηλά στις προτιμήσεις των ανθρώπων. Οι ανασχηματισμοί δεν λύνουν προβλήματα, ενίοτε δημιουργούν και περισσότερα απ' όσα προσπαθούν να λύσουν. Αν ο Θεοδωρικάκος τα καταφέρει καλύτερα από τον Χρυσοχοΐδη ο "εθνικός σερίφης" θα ξεχαστεί γρήγορα. Τουλάχιστον σ' αυτό ο Μητσοτάκης δεν έκανε λάθος. Μην κάνοντας καμμία αλλαγή στα οικονομικά και παραγωγικά υπουργεία δείχνει ότι το μεγάλο στοίχημα της κυβερνήσεώς του συνεχίζει να είναι η οικονομία. Με αιχμή το Ταμείο Ανάκαμψης. Το ίδιο ισχύει και για τα θέματα άμυνας, διπλωματίας και μετανάστευσης. Σε τελική ανάλυση από αυτά θα κριθεί στις εκλογές. Επίσης φαίνεται να μην αποδέχεται την παραδοσιακή λογική των πολιτικών ανασχηματισμών. Προτιμά τις επιδιορθώσεις. Είναι, αν δεν με απατά η μνήμη μου, η τέταρτη ή η πέμπτη διορθωτική κίνηση που κάνει, με στόχο τη βελτίωση της απόδοσης της κυβέρνησης. Αν η νέα κυβερνητική μηχανή ...δεν χάσει λάδια τότε το πιθανότερο είναι να πάει με αυτή στις εκλογές. Διαφορετικά, ενδεχομένως και πριν το νέον έτος, να έχουμε και πάλι μικροδιορθώσεις.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα