Παν. Μπουσμπουρέλης

H ώρα των ιδιωτικοπποιήσεων έχει φτάσει και ας μην ξεχνάμε ότι οι δομικές αλλαγές που ποτέ δεν έγιναν ή αργησαν να γίνουν από το 2010,ανέτρεψαν τόσο μέρος της αποπληρωμής του χρέους,ενώ επιδείνωσαν και τις προσδοκίες αγορών και πιστωτών.
                 
Αποτέλεσμα η αύξηση του τελικού κουρέματος το 2012,η επιδείνωση του τραπεζικού συστήματος και νέα πακέτα υφεσιακά για την οικονομία και την κοινωνία.Για τους λόγους αυτούς η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ σηματοδοτεί έναν κύκλο διαρθρωτικών αλλαγών,που πρέπει να ξεκινήσουν να υλοποιούνται δίνοντας μήνυμα στις αγορές,προσελκύοντας επενδύσεις και κυρίως απεγκλωβίζοντας από τους μηχανισμούς του ελληνικού δημοσίου επιχειρηματικές δραστηριότητες,που συνδέονται με πολιτικό χρήμα και σπατάλες αλλα και διαπλοκές,που έχουν να κάνουν με την πολιτική εξουσία.

Η κρατική δικόικηση του ΟΠΑΠ και όχι κατ ανάγκη αυτή της τελευταίας περίόδου,της οποίας η θητεία χρονικά είναι περιορισμένη,δεν μπόρεσε να υλοποιήσει την επέκταση στις νέες δραστηριότητες,που νομιμοποιούν το παράνομο στοίχημα και εξασφαλίζουν σημαντικά πρόσθετα φορολογικά έσοδα για το δημόσιο.
                      
Το τίμημα είναι ένα ζήτημα που ασφαλώς περιέχει και τα ρίσκα μιας οικονομίας που δεν έχει εισέλθει σε ασφαλή πορεία.Για τον λόγο αυτό και αναμένεται να υπάρξουν βελτιώσεις και διευθετήσεις προς όλες τις πλευρές.Για ποιόν κρατικό ΟΠΑΠ όμως μιλάμε, για αυτόν που δεν έχει ακόμα online στοίχημα?
                   
 Πολιτικά μιλώντας μπορεί να λέμε πολλά,επί του πρακτέου η παραμονή του ΟΠΑΠ στο κράτος δεν θα άντεχε σε καμία σοβαρή κριτική.