Παναγιώτης Τσιμπούκης

Η απόφαση αυτή (υπ’ αριθ. 114/2017   του Β2 Πολιτικού Τμήματος)   δεν ήταν κάτι καινούργιο για τους εργατολόγους δικηγόρους, αλλά  και τους δικαστές, αφού ήταν πάγια  νομολογία δεκαετιών του Ανωτάτου Πολιτικού Δικαστηρίου της χώρας.

          Παρ΄ όλα αυτά, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης άδραξε την ευκαιρία να στραφεί για ακόμη μια φορά κατά της Δικαιοσύνης και των δικαστών με τον προσφιλή του τρόπο.

          Άστραψε και βρόντηξε μέσω του Facebook για το επίμαχο αυτό θέμα γράφοντας     ότι πρόκειται για μια απόφαση «βαθιά ταξική» που «στηρίζει τους εργοδότες και προσπαθεί να νομιμοποιήσει την εργασιακή ανασφάλεια και μισθολογική ζούγκλα που έφεραν τα μνημόνια. Είναι πολιτική και όχι νομική απόφαση».

          Τότε το  ΘΕΜΑ και το protothema.gr έγραφε ότι αντί να διαμαρτύρονται τα κυβερνητικά στελέχη για την  απόφαση του Αρείου Πάγου θα μπορούσαν τα 2,5 χρόνια διακυβέρνησης να άλλαζαν τη νομοθεσία με μια απλή τροπολογία, έτσι ώστε να μην υπάρχει θέμα τόσο με την βλαπτική μεταβολή και την καταβολή των δεδουλευμένων, όσο και με τους δικαστές.

          Παρ΄ όλα αυτά η Κυβέρνηση δεν έκανε το απλό και το αυτονόητο. Φοβήθηκε να δείξει  στους δανειστές ότι έχει    φιλεργατικό   πρόσωπο και δεν έκανε καμία νομοθετική παρέμβαση.

          Αντίθετα, την κατάσταση την ξελάσπωσε το ΚΚΕ, το  οποίο κατέθεσε σχετική τροπολογία στην Βουλή στο νομοσχέδιο για τον τηλεοπτικό χρόνο.

          Εκεί ποιά οι κυβερνητικοί βουλευτές θα ήταν έκθετοι  εάν δεν την ψηφίσαν και οι σκληροπυρηνικοί της Κουμουνδούρου θα σήκωναν της σημαία της επανάστασης.

          Έτσι, ψηφίστηκε από την  Βουλή το νομοσχέδιο για το  «ηλεκτρονικό σύστημα διάθεσης τηλεοπτικού διαφημιστικού χρόνου, τροποποίηση του ν. 3548/2007,σύσταση μητρώου περιφερειακού και τοπικού Τύπου, ειδική σήμανση γραμμωτού κώδικα στις έντυπες εκδόσεις, δημιουργία θεσμικού πλαισίου για την ενίσχυση της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα και άλλες διατάξεις» και είναι σήμερα πλέον ο νόμος 4487/2017.

          Το άρθρο 56 του  νόμου   4487/2017  έδωσε τη  λύση, μέσω της νομοθετικής πρωτοβουλίας του ΚΚΕ,   λύση την οποία δεν θέλησε να δώσει η Κυβέρνηση.

          Το επίμαχο άρθρο αναφέρει σε μία παράγραφο και λύνει οριστικά το θέμα:

 «Άρθρο 56
Στο άρθρο 7 του ν. 2112/1920 (Α΄67), όπως αυτό ισχύει μετά την προσθήκη του δεύτερου εδαφίου αυτού, δυνάμει του άρθρου 5 του ν. 4558/1930 (Α΄124), προστίθεται τρίτο εδάφιο που έχει ως εξής:

«Επίσης θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας η αξιόλογη καθυστέρηση καταβολής των δεδουλευμένων αποδοχών του εργαζομένου από τον εργοδότη, ανεξαρτήτως της αιτίας της καθυστέρησης»».