Πάνος Λουκάκος

Διότι αυτό το σκηνικό παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες με αφορμή την υπόθεση Τριαντόπουλου και των λοιπών εμπλεκομένων στην υπόθεση του «μπαζώματος». ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και Νέα Αριστερά πρωταγωνιστούν τώρα σε ένα απερίγραπτο θέατρο παραλόγου επιμένοντας να λειτουργήσει και να ολοκληρώσει το έργο της η προανακριτική επιτροπή της Βουλής. Εργο άνευ νοήματος και άνευ αντικειμένου πλέον, αφού μοναδικό αντικείμενο της επιτροπής θα ήταν η παραπομπή του Χρήστου Τριαντόπουλου στο Δικαστικό Συμβούλιο κατ’ αρχάς και πιθανότατα στο Ειδικό Δικαστήριο κατόπιν, μετά από μια μακρόσυρτη κοινοβουλευτική διαδικασία αρκετών μηνών. Αλλά ο ίδιος ο κ. Τριαντόπουλος ζήτησε να παραπεμφθεί αμέσως τώρα στον φυσικό δικαστή του, και τούτο ορθώς στηρίχτηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία.
Θα ανέμενε κανείς ότι η διαδικασία αυτή θα έβρισκε σύμφωνα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Διότι έτσι θα επιταχυνθεί η απόφαση της Δικαιοσύνης για το «μπάζωμα», μία από τις πλευρές της τραγωδίας των Τεμπών. Διότι έτσι οι οικογένειες των θυμάτων θα λάβουν ταχύτερα τις πρώτες απαντήσεις για τα όσα συνέβησαν εκείνες τις τραγικές ημέρες στον τόπο του δυστυχήματος. Διότι έτσι δημιουργείται το προηγούμενο και ανοίγει ο δρόμος ώστε να παραπεμφθούν στη Δικαιοσύνη, χωρίς τις χρονοβόρες καθυστερήσεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών, τα πολιτικά πρόσωπα που έχουν την κύρια ευθύνη για το κύριο αδίκημα. Δηλαδή τη μη έγκαιρη εκτέλεση της σύμβασης 717, με πρώτο, αλλά όχι μόνο εξ αυτών, τον τότε αρμόδιο υπουργό Κώστα Καραμανλή, τον οποίο είχε απαράδεκτα απαλλάξει των ευθυνών του απορρίπτοντας την παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο η κυβερνητική πλειοψηφία της προηγηθείσας εξεταστικής επιτροπής. Και τέλος, διότι με την εγκαινιαζόμενη διαδικασία στην περίπτωση του κ. Τριαντόπουλου ακυρώνεται επιτέλους στην πράξη ο νόμος περί ευθύνης υπουργών του άρθρου 86 του Συντάγματος πριν από την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση, που θα τον καταργήσει και τυπικά, όπως κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν δεσμευτεί.
Προς τι λοιπόν ο θόρυβος; Ο κ. Τριαντόπουλος και τα άλλα πρόσωπα που εμπλέκονται στην υπόθεση, ο κ. Αγοραστός και οι υπηρεσιακοί παράγοντες της Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής Προστασίας θα παραπεμφθούν αμέσως και κατευθείαν στο πενταμελές Δικαστικό Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου. Συγκροτείται το Συμβούλιο αυτό από τρία μέλη του Αρείου Πάγου και δύο του Συμβουλίου της Επικρατείας, τα οποία ορίζονται με κλήρωση σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής. Ενας αρεοπαγίτης από αυτούς αναλαμβάνει καθήκοντα ανακριτή, με δικαίωμα να διενεργήσει πλήρη ανάκριση και ακόμη να διευρύνει το κατηγορητήριο είτε για επιπρόσθετα ποινικά αδικήματα των παραπεμπομένων είτε και για διεύρυνση της ποινικής εμπλοκής και άλλων προσώπων, χωρίς να περιορίζεται από το παραπεμπτικό της προανακριτικής επιτροπής. Στην ίδια ειδική συνεδρίαση της Βουλής θα κληρωθεί από τα μέλη της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου και ο εισαγγελέας του Δικαστικού Συμβουλίου. Το όργανο αυτό θα καταλήξει σε ένα βούλευμα για την παραπομπή ή μη της υπόθεσης στο Ειδικό Δικαστήριο.

Γίνεται αυτονόητα φανερό ότι η διαδικασία αυτή ενώπιον της Τακτικής Δικαιοσύνης είναι προτιμότερη, ταχύτερη και εγκυρότερη από εκείνη της προανακριτικής επιτροπής. Υπάρχει δε πικρά πείρα της λειτουργίας των εκάστοτε εξεταστικών και προανακριτικών επιτροπών, τις οποίες έχει κατά καιρούς συγκροτήσει η Βουλή, με αποκορύφωμα τις δύο πρόσφατες για τις υποθέσεις των υποκλοπών και των ευθυνών για τα Τέμπη. Πάνω από 30 έχουν συγκροτηθεί τα τελευταία χρόνια, με κύρια χαρακτηριστικά την απόκρυψη στοιχείων, τον αποκλεισμό ή ακόμη και τον προπηλακισμό μαρτύρων από την πλευρά της εκάστοτε ελεγχόμενης πλειοψηφίας και τη δημαγωγική πολιτική εκμετάλλευση από την πλευρά της εκάστοτε ελέγχουσας αντιπολίτευσης.

Κατά τούτο λογικά μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι η αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης οφείλεται στο γεγονός ότι τους αφαιρείται η δυνατότητα πολιτικής εργαλειοποίησης και ακραίας εκμετάλλευσης του δράματος των Τεμπών. Οχι άδικα μάλιστα, εμφανίζεται σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις ένα ποσοστό της τάξεως του 70% έως 80%, που δηλώνει ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης πράγματι επιχειρούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά τη συγκεκριμένη υπόθεση. Και τούτο άσχετα με το κόμμα το οποίο ψηφίζουν οι ερωτώμενοι.

Ετσι το δίλημμα που τίθεται σήμερα είναι απλό: Ή υποστηρίζει κανείς τη συντομότερα δυνατή απόδοση Δικαιοσύνης, τη δικαστική κρίση, την κάθαρση της τραγωδίας και την τιμωρία των ενόχων ή κερδοσκοπεί κομματικά πάνω στην απώλεια των 57 ανθρώπων και το δράμα που ζουν οι οικογένειές τους παλεύοντας στο άγνωστο εδώ και πάνω από δύο χρόνια. ΄Η βρίσκεται στην πλευρά που ζητά δικαιοσύνη εκεί που πράγματι αυτή απονέμεται, στις αίθουσες των δικαστηρίων, ή τοποθετείται στην πλευρά μιας κακόγουστης κομματικής παράστασης που περιλαμβάνει ένα ακόμη μακρόσυρτο φιάσκο με τοξικές άνευ αντικειμένου συγκρούσεις εντός της Βουλής και συλλαλητήρια, μπαχαλάκηδες, λαϊκά δικαστήρια και τηλεοπτικές δίκες εκτός αυτής.