Πρώτο ΘΕΜΑ

Πρώτον: Υπάρχει  αμφιβολία ότι χρειάζεται κρατική T.V, σε μια χώρα; Όχι, ιδίως όταν είναι  σε κίνδυνο ακόμη και τα  ιδιωτικά κανάλια.

Δεύτερον: Υπάρχει  αμφιβολία ότι αυτή η κρατικοδίαιτη  τηλεόραση όπως την κατάντησαν όλα  τα κόμματα μαζί, πρέπει να αλλάξει, να νοικοκυρευτεί και να προσαρμοσθεί στα νέα δυσάρεστα για όλους πλαίσια; Όχι, ιδίως όταν στον ιδιωτικό τομέα εκατοντάδες δημοσιογράφοι είναι χωρίς δουλειά,αλλά δεν νοιάζεται κανείς.

Τρίτον: Υπάρχει  αμφιβολία ότι λύση “κοινής αποδοχής” για την κρατική ραδιοτηλεόραση δεν πρόκειται να βρεθεί ποτέ των ποτών...με “διάλογο”;Όχι γιατί...20 χρόνια τουλάχιστον όσο συνεχίζεται η συζήτηση για εξυγίανση της ΕΡΤ, τόσο χειροτερεύει , διαπλέκεται και διαφθείρεται σαν “σύστημα”.

Τέταρτον: Θα μπορούσε να λυθεί αυτός ο ΓΟΡΔΙΟΣ δεσμός χωρίς μια δυναμική ρηξικέλευθη απόφαση που θα βάλει εκ των πραγμάτων την όλη υπόθεση σε νέα πιο υγιή και βιώσιμη λύση; Ρεαλιστικά μιλώντας, όχι . Κάποιος έπρεπε να τραβήξει τα καλώδια να διακοπεί κάποια στιγμή το υφιστάμενο καθεστώς, και να δημιουργηθεί ένα νέο. Πέμπτο: Φταίνε για όλα αυτά οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ; Και πάλι όχι. Πλην όμως δεν βοήθησε καθόλου η στάση των συνδικαλιστών που χει κλείσει την κρατική με ιδιότυπες συνεχιζόμενες απεργίες, εδώ και μήνες, περιφρονώντας απόλυτα την κοινή γνώμη που τώρα καλούν να συνδράμει τον αγώνα τους. Απέδειξαν ότι δεν θέλουν να βρεθεί καμία λύση, και προτιμούν να μην εκπέμπουν παρά να δεχθούν οιαδήποτε αλλαγή. Στην ουσία δηλαδή  έκλεισαν την ΕΡΤ, πολύ πριν το ανακοινώσει ο Σίμος Κεδίκογλου.

Συμπέρασμα: αν ο απώτερος στόχος είναι να μην  υπάρχει καθόλου δημόσια τηλεόραση, για να εξοικονομηθούν λεφτά χάριν  του Μνημονίου, η απάντηση όλων, και  ειδικά των δημοσιογράφων είναι  ένα ΒΡΟΝΤΕΡΟ όχι . Αν όμως το ζητούμενο  είναι μια νέα σύγχρονη δημόσια τηλεόραση, με λιγότερους αργόμισθους και περιορισμούς της  σπατάλης τότε  όλοι οι παροικούντες της Αγίας Παρασκευής ξέρουν ότι ΤΕΧΝΙΚΑ δεν θα μπορούσε να γίνει με άλλο τρόπο. Να κλείσει τυπικά και να ξαναγίνει “καινούργια”.

Ας ξεκαθαρίσει λοιπόν γρήγορα την θέση της η κυβέρνηση ότι ο στόχος της είναι να επαναλειτουργήσει σύντομα μια δυναμική ελεύθερη κρατική T.V. κι αυτό να γίνει με την σύμπραξη όλων των πλευρών σε μηδενική βάση.

Η ΕΡΤ έχει πολλούς άξιους συναδέλφους και τεχνικούς κάθε ειδικότητας; Έχει όμως βολεμένους εκεί αναρίθμητους αργόμισθους. Συνεπώς όλοι οι ήδη εργαζόμενοι εκεί πρέπει να χουν προτεραιότητα στο νέο σχήμα, με αξιοκρατικά κριτήρια. Τα ρουσφέτια, τις αναθέσεις και τους ημέτερους να τους μαζέψουν οι πολιτικοί που τους έβαλαν. Χρειάζεται διορατικότητα,αλλά και ευαισθησία, τόσο για τον κόσμο που εργάζεται εκεί,αλλά και για τα εκατομμύρια Έλληνες που τους πληρώνουν με το διαβόητο “χαράτσι”.  Όποιος θέλει να μείνουν τα πράγματα ως ΕΧΟΥΝ, “χαϊδεύει” αυτιά, αλλά υπονομεύει μακροπρόθεσμα την δημόσια T.V.  Άρα η υπόθεση ΕΡΤ είναι πάρα πολύ περίπλοκη, για να  νομίζει ο οιοσδήποτε ότι μπορεί να ξεμπερδέψει εν μια νυκτί πατώντας ένα κουμπί.

Μακάρι η προσπάθεια εκσυγχρονισμού του Δημόσιου Τομέα να είχε ξεκινήσει πολύ πιο  νωρίς από άλλους πιο προβληματικούς τομείς που επιβάρυναν και επιβαρύνουν περισσότερο την εθνική οικονομία. Δυστυχώς δεν έγινε.
 
Υπό αυτές τις συνθήκες φθάσαμε να μπει προσωρινά λουκέτο μόνο στην ΕΡΤ. Πρέπει όμως -και ευχόμαστε- να γίνει μια νέα αρχή, γιατί όλοι θέλουμε μία καινούρια, υγιή, δημόσια τηλεόραση.

ΥΓ. Για μια  ακόμη φορά πιστεύουμε ότι τα συνδικαλιστικά σωματεία των δημοσιογράφων αντιμετωπίζουν με λάθος τρόπο την κρίση. Η  στάση εργασίας, την ώρα που εξελίσσονταν  τα γεγονότα και η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων με 24ωρες  επαναλαμβανόμενες απεργίες την ώρα της κρίσης,δεν βοηθούν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος. Στόχος  των δημοσιογράφων θα έπρεπε  αυτές τις ώρες να είναι η πλήρης και έγκαιρη ενημέρωση της κοινής γνώμης και όχι συσκότιση των γεγονότων . Με τις απεργίες οι μόνοι που δεν κερδίζουν είναι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ και οι πολίτες. Οι συνδικαλιστές του κλάδου μας πρέπει να το ξανασκεφτούν.

Πρώτο Θέμα