Φώτης Πλιάκος

Χρησιμοποιώντας μια εξόχως κλισέ φράση θα έλεγα πως «έπαιζε το τελευταίο του χαρτί» για την τετράδα.
Πρακτικά, και χωρίς να μπορέσω να κατανοήσω το λόγο, έδειξε να μένει ικανοποιημένος με την ισοπαλία.
Χαρακτηριστική είναι η φάση στο 1ο λεπτό των καθυστερήσεων: Ο ΠΑΟΚ έχει την κατοχή από τα δεξιά, ο Σάστρε κάνει μια κακή σέντρα προς τη μεγάλη περιοχή του Αρη, ο Μπράμπετς την ανακόπτει και η μπάλα στρώνεται στον Νταρίντα ο οποίος γεμίζει προς το κέντρο, στοχεύοντας τον Μορόν. Ο Κετζιόρα σταματάει τον Ισπανό με κεφαλοκλείδωμα και ο Γερμανός διαιτητής Στέγκεμαν υποδεικνύει φάουλ και κάρτα στον Ούγγρο αμυντικό.

Ενστικτωδώς η κερκίδα αρχίζει να φωνάζει «Αρειανάρα βάλε ένα γκολ» καθώς ο κόσμος πίστεψε πως η εκτέλεση της στημένης φάσης, λίγο πίσω από το κέντρο, θα γίνει με γέμισμα προς την αντίπαλη περιοχή μπας και προκύψει κάποια επικίνδυνη κατάσταση στην εστία του Κοτάρσκι.

Ωστόσο η εξέλιξη δεν ήταν η αναμενόμενη καθώς ο Μπράμπετς έκανε κοντινή πάσα στον Φρίντεκ, αυτός επέστρεψε την μπάλα στον συμπατριώτη του και ο Τσέχος στόπερ πάσαρε ακόμη πιο πίσω στον Βέλεθ.

Επαιξαν θαρρείς πως το κύριο μέλημά τους ήταν να ροκανιστεί ο χρόνος των καθυστερήσεων και όχι η δημιουργία πίεσης στην περιοχή του ΠΑΟΚ.

Κακή νοοτροπία από όποια σκοπιά και αν το εξετάσει κάποιος.
Ο Ουζουνίδης, λόγω των πολλών απουσιών που αντιμετώπιζε, χρησιμοποίησε τον Φαμπιάνο σαν δεξιό μπακ κι έκανε ένα «τετράγωνο» στον άξονα αποτελούμενο από τέσσερις χαφ: τον Μόντσου, τον Σιφουέντες, τον Νταρίντα και τον Μάνου Γκαρθία. Δεξιός εξτρέμ έπαιξε ο Σουλεϊμάνοφ, αριστερός… κανένας και στην κορυφή της επίθεσης (θεωρητικά) ήταν ο Μορόν.
Ο στόχος του τεχνικού του Αρη ήταν να έχουν οι παίκτες του την κατοχή της μπάλας ώστε να ελέγχουν αυτοί το παιχνίδι.
Το πλάνο του στο πρώτο 20λεπτο λειτούργησε, ο Αρης ξεκίνησε το παιχνίδι καλά όμως όσο κυλούσαν τα λεπτά ο αντίπαλος πάγκος άρχισε να καταλαβαίνει τι γίνεται.

Ο Καστορίνα, υποθέτω σε συνεννόηση με τον Λουτσέσκου, ανέβασε τις γραμμές της ομάδας του και στόχευεσε την αριστερή πλευρά της άμυνας του Αρη, κυρίως με τον Ντεσπότοφ, όπου ο Φρίντεκ δεν είχε κάλυψη ελλείψει αριστερού εξτρέμ.
Στο 1ο ημίχρονο οι δύο ομάδες είχαν, επί της ουσίας, από μία καλή στιγμή αλλά ο ΠΑΟΚ προς το είχε κερδίσει μέτρα στο γήπεδο. Βάσει των XGoals ο Αρης ήταν ελαφρώς πιο απειλητικός (0,25 vs 0,16)

Στο 2ο ημίχρονο o ΠΑΟΚ ήταν πιο επικίνδυνος (0,34 vs 0,57 τα XGoals) και ο Αρης απείλησε μόνο από λάθη της αντίπαλης άμυνας: με ένα παρ᾿ολίγον αυτογκόλ του Κετζιόρα και όταν ο Νταρίντα βρέθηκε μόνος στο πέναλτι από «ασίστ» του Μπάμπα αλλά αστόχησε.

Το τελικό 0-0 ήταν δίκαιο και η συνολική εικόνα του ντέρμπι ήταν αυτή που αποτυπωνόταν στον βαθμολογικό πίνακα πριν την έναρξη του: έπαιξε ο 5ος με τον 4ο.
Ο Μαρίνος Ουζουνίδης, που χθες πιστεύω πως θα έπρεπε να είχε πάρει περισσότερα ρίσκα για τη νίκη, έχει τη μικρότερη ευθηνή για την κατάσταση στην οποία έχουν βρεθεί οι «κιτρινόμαυροι». Ωστόσο η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία δεν έχει φέρει την παραμικρή θετική επίδραση στην ομάδα. Προφανώς αυτό συμβαίνει επειδή, όπως έχω γράψει σε παλιότερο blog, το πρόβλημα δεν είναι ο προπονητής στον Αρη.

Το ρόστερ έχει αποψιλωθεί αριθμητικά καθώς 5-6 παίκτες έχουν τεθεί στο περιθώριο οπότε το μπαλάκι πάει στη διοίκηση: θα πρέπει να προχωρήσει σε μεταγραφική ενίσχυση και να δώσει όλα τα απαραίτητα εφόδια στον προπονητή έτσι ώστε αφενός μεν να κατακτηθεί -χωρίς προβλήματα- ο μίνιμουμ στόχος της 5ης θέσης, αφετέρου δε για να ξεκινήσει το χτίσιμο της επόμενης σεζόν.

Η συνέχεια θα είναι δύσκολη, το club έχει εισέλθει σε κατάσταση εσωστρέφειας και ο μόνος που μπορεί να δώσει λύσεις είναι ο Καρυπίδης. Με δεδομένο πως το χαρτί της αλλαγής τεχνικής ηγεσίας κάηκε ίσως ήρθε η ώρα να αλλάξει τη δομή διοίκησης και λειτουργίας του club.