Τάσος Καραμήτσος

Αυτές οι ημέρες είναι σημαδιακές, που λένε και για τη Ν.Δ., η οποία γιόρτασε τα 50 χρόνια της με χαρές και πανηγύρια, αλλά και ολίγες γκρίνιες γιατί, τι να κάνουμε, ο Μητσοτάκης έχει ένα Υπουργικό Συμβούλιο καμιά 60αριά άτομα, δεν γίνεται να έχει 150, να είναι όλοι ευχαριστημένοι, αλλά 50 χρόνια κλείνει και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σήμερα βρίσκεται στο πρώτο ημίχρονο του πιο κρίσιμου ματς ίσως της ιστορίας του.

Λοιπόν, επειδή έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες εβδομάδες, και λογικό είναι, σήμερα αν μπορούσε κανείς να συνοψίσει σε λίγες λέξεις «το θέμα», θα έλεγε στους πολίτες «αν θέλετε να υπάρχει αντιπολίτευση, πηγαίντε την Κυριακή να ψηφίσετε». Ετσι απλά και με την κοινή λογική.

Είναι γεγονός ότι από το 1974 που δομήθηκε το νέο πολιτικό σκηνικό της Μεταπολίτευσης υπήρξαν περίπου 12-16 μήνες που μια κυβέρνηση δεν είχε αντιπολίτευση, και αυτή ήταν του Τσίπρα από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι τα μέσα του 2016, όπου εμφανίστηκε ο Μητσοτάκης ως αρχηγός της Ν.Δ. και τον πέρασε αστραπιαία στις δημοσκοπήσεις σταθερά με 8-10 μονάδες. Οπότε ο Τσίπρας ήξερε τι τον περίμενε, ένιωθε την ανάσα της αντιπολίτευσής του, παρότι είχε χρόνο, χρήμα από τους ολιγάρχες που πάντα σπεύδουν να κουλαντρίσουν μια νέα κυβέρνηση, αβάντες από τα σπλάχνα της Ν.Δ. (Καραμανλής, Παυλόπουλος κ.λπ.).

Σήμερα ο Μητσοτάκης, ειδικά μετά τις εθνικές εκλογές του 2023, δεν έχει τίποτα απέναντί του, κι αυτό φαίνεται από δύο γεγονότα. Ενα, αυτό καθαυτό το εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του 2024, που το άθροισμα της πεσμένης Ν.Δ. είναι περίπου ίσο με το άθροισμα του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ μαζί. Αρα, αν σε περίοδο χαλαρής ψήφου ευρωπαϊκών εκλογών, με τρία χρόνια μπροστά εξασφαλισμένης διακυβέρνησης, οι πολίτες δεν ψηφίζουν ούτε καν για διαμαρτυρία ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει ότι δεν τους λέει τίποτα ούτε ο Ανδρουλάκης ούτε ο Κασσελάκης για αντιπολίτευση.

Το δεύτερο γεγονός είναι ότι περισσότερη αίσθηση (έστω και φασαρία) κάνουν οι ερωτήσεις βουλευτών της Ν.Δ. για τα κόκκινα δάνεια ή τα φάρμακα στην κυβέρνηση παρότι όλη η αντιπολίτευση. Οχι ότι είναι λάθος να ρωτάνε οι βουλευτές της συμπολίτευσης, αλλά και αυτοί μάλλον το κάνουν για να προσελκύσουν την προσοχή του αρχηγού και στον επόμενο ανασχηματισμό μειώσει από 19 σε λιγότερους τους εξωκοινοβουλευτικούς, οι οποίοι, εδώ που τα λέμε, δεν βγήκαν και τόσο «αστέρια» στην πλειοψηφία τους.

Λοιπόν, αν αυτό το αντικειμενικό γεγονός, ότι δηλαδή δεν υπάρχει αντιπολίτευση, πιστεύει κάποιος ότι δεν βοηθάει κανέναν, ούτε καν την ίδια την κυβέρνηση, πολύ περισσότερο τα «checks and balances» της Δημοκρατίας, που λένε και οι Βρετανοί, τότε είτε είναι ΠΑΣΟΚ, είτε όχι, ίσως θα πρέπει να πάει να ψηφίσει την Κυριακή. Εκτός βέβαια αν διαφωνεί πλήρως με τις ιδεολογικές καταβολές του κόμματος αυτού, το οποίο όμως στα 50 χρόνια έχει «εισφέρει» και σοβαρά πρόσωπα και σπουδαίες εθνικές πολιτικές στη χώρα, όπως η ΟΝΕ, το ευρώ κ.λπ.

Δεν γνωρίζω πραγματικά αν το ΠΑΣΟΚ όπως είναι σήμερα μπορεί να αποτελέσει τον εξισορροπητικό παράγοντα απέναντι στο άλλο μεγάλο κόμμα της Μεταπολίτευσης που κυβερνά ή πρόκειται για «υπόλειμμα του παρελθόντος» που έχει τελειώσει και δεν το ξέρουν ή δεν θέλουμε να δεχτούμε ότι δεν υπάρχει τίποτα. Μπορεί να είναι κι έτσι.

Αυτό όμως ίσως είναι ευκαιρία να το μάθουμε αυτή και την επόμενη Κυριακή αναλόγως του αποτελέσματος, οπότε όποιος θέλει να συμμετάσχει ενεργά σε αυτό πάει και ψηφίζει.